กว่าจะเติบโตกันมาได้ตั้งแต่เด็ก ๆ นั้น เชื่อว่าทุกคน ต้องผ่านอาหารมาชนิดหนึ่ง ซึ่งเป็นเสมือนภาคบังคับของเด็กทุกคน นั่นคือ โจ๊ก  หรือบางคนอาจจะไฮโซวหน่อย  เรียก ข้าวตุ๋นบด ก็ไม่ว่ากัน  แต่พื้นฐานก็จะเหมือนกันคือข้าว  จะเป็นข้าวหอมหรือข้าวอะไรก็ได้ในตระกูลข้าวเจ้านี่แหละ ต้มจะเปื่อย ตีให้ละเอียดมาก / น้อยก็ขึ้นอยู่กับอายุของลูกน้อยนะครับ
     ข้าวที่ตีละเอียดแล้ว จะผสมอะไรล่ะ สมัยชายกางเด็ก ๆ นั้น คุณแม่เล่าให้ฟังว่า  จะครูดเนื้อกล้วยน้ำว้า ไม่เอาไส้กล้วย มาบดเข้าด้วยกัน  เดินไปริมรั้ว เด็ดยอกตำลึงมา 4 – 5 ยอด เลือกเด็ดยอดอ่อนมาไม่กี่ใบ ตุ๋นไปพร้อมข้าว  แล้วมาคนให้เข้ากัน จะใส่เกลือนิด ๆ หรือซีอิ้วขาวหอม ๆ บางทีก็แม๊กกี้  อย่าขำกันครับ สมัย 50 ปีที่แล้ว  แม๊กกี้ ถือเป็นของนอกนำเข้า หากินยากนะครับ ต้องไปร้านใหญ่ ๆ แถวสุขุมวิทถึงจะมีขาย  คนในคลองบางกอกน้อยนี่  ถือเป็นของวี่เศษ
   ก็โตกันมากับข้าวบดตุ๋นยอดตำลึง กับกล้วยบดกันมาก็หลายคนแล้ว รสชาติและรสสัมผัสมันตราตรึง  จนโตมาอีกนิด ก็ใส่เนื้อสัตว์ลงไป  ไม่พ้นหมูสับ ไก่สับ  มีน้ำซุบเข้ามาเกี่ยวข้อง  ส่วนผสมชักมากขึ้นทุกที  แต่ก็กินได้มาตลอด  จนมารู้จักโจ๊กจริงจังก็ตอนที่กินโจ๊กลุงนัด ที่ขายในเรือยามหัวค่ำ  ชักแตรลมยาว ๆ ได้ยินทั้งคลอง  จนบัดนี้ ขึ้นมาขายบนบกหลายปีแล้ว

  ชายกางเคยนำมาให้ท่านชมไปบ้างแล้ว  http://ppantip.com/topic/34014488

     อย่างที่บอกกันครับว่า โจ๊กแบบสมัยก่อนดั้งเดิมนั้น นับวัน จะหากินยากขึ้นทุกที  โจ๊กที่ใช้หมูสับบะช่อ แท้ ๆ ไม่ใช่หมูเด้ง แทบหาไม่เจอ  ร้านดัง ๆ มีสาขาทุกมุมเมืองก็ไม่ถูกปากโดนใจ  แต่ก็ยังเสาะหาไปเรื่อย ๆ  ซึ่งไม่เจอก็ไปหาลุงนัดบ้าง ทำกินเองบ้างไปเรื่อยตามประสา

     แต่เมื่อเดือนก่อน มีคนแนะนำให้ไปลองกินโจ๊กร้านนึง  ซึ่งเปิดเช้ามาก นี่คือข้อสังเกตอย่างแรกสำหรับร้านโจ๊กดี ๆ คือเปิดเช้า ๆ และร้านนี้ก็เปิด 06.00 หกโมงเช้าพร้อมให้บริการ  มันเข้าทางคนตื่นเช้าแบบชายกางมากครับ  

     จะรออะไรเล่า  เค้าเปิดเช้า ๆ แบบนี้  วันเสาร์ก็เผ่นไปหาเค้าทันที  ร้านโจ๊กคุณแม่ ประตูน้ำครับ