ตอนนี้เป็นแม่ ลูกอายุเจ็ดขวบ
สัญญากับลูกเพราะเหตุผลหลักสองอย่างค่ะ คือตัวลูก และตัวเรา
เหตุผลด้านตัวลูก เพราะเรารักลูก เวลาลูกได้อะไรที่เค้าหวัง เค้ามีความสุข แววตาเค้าแจ่มจรัส เป็นแก้วแวววาวเลย เห็นแล้วอยากหยุดทุกอย่างไว้ตรงนั้น อยากให้เค้ามีสีหน้าและแววตาอย่างนั้นตลอดไป มันรู้เหมือนมีกระถางมอสอยู่ในใจ แล้วแววตาแบบนั้นของลูกเป็นละอองน้ำพรมให้ชุ่มฉ่ำหัวใจ
ต่อมาคือ เวลาลูกพยายามจะทำอะไร ตั้งใจจะทำอะไร รู้สึกดีใจ อยากให้ลูกมีกำลังใจ อยากช่วย อยากตอบแทน อยากเห็นลูกได้รับสิ่งตอบแทนความตั้งใจ เลยออกมาในรูป การสัญญาว่าจะให้ เพราะสิ่งที่ให้อยู่แล้วอย่างความรัก มันเป็นนามธรรม อยากให้ลูกได้รับสิ่งที่ทแนความรักในแบบที่เป็นรูปธรรม

เหตุผลด้านตัวเรา คือคิดว่าตัวเองเก่ง เจ๋ง ทำได้อยู่แล้ว ของแค่นี้ทำไมจะให้ไม่ได้ ในนาทีที่รับปากน่ะ ไม่ได้คิดถึงปัจจัยอื่น พอเอาเข้าจริง ปัจจัยรบกวนมันเยอะ แล้วก็จะคิดว่า เอาน่า ยังไง ลูกก็ได้อะไรจากเราหลายอย่าง หรือไม่ก็ ไว้ค่อยชดเชยด้วยอย่างอื่นก็ได้

แต่ยังไง แม่ก็รักลูกที่สุดในโลกเลย