ความจริงเรื่องนี้  จะไม่มีปัญหาเลยครับ   หากรู้จักวิธี
ผมขอแนะนำวิธีดังนี้ครับ

ประการแรก   หากอยากเตะหมา  อย่าเตะซี้ซั้วครับ  ให้เลือกสักหน่อย
อย่างผมนี่  หากผมจะเตะหมา  ผมเลือกนะครับ  พวกขี้เรื้อน  พวกหมากาก ๆ  เกรียน ๆ นี่
ผมไม่เตะ   เสียดายเท้า

เลี่ยงได้เลี่ยงครับ  อย่าไปวอแว  เป็นการป้องกันเชื้อหมาบ้าไปด้วย
หมาพวกนี้  กาก ๆ เกรียน ๆ พวกนี้  ไม่มีความคิด สติปัญญาใด ๆ ครับ  นอกจากสัญชาตญาณอารมณ์ความรู้สึก

แถมบางตัวมีจริต สะดิ้ง กระแดะ
เหมือนหมาหลงเพศ

อย่าไปเตะ  
การเมตตาสัตว์  ถือเป็นกุศลอันยิ่งใหญ่

ขอแค่มีรสนิยมสักนิด   ก็จะไม่มีอะไรผิดกฎหมายครับ



ประการต่อมา  หากเลี่ยงไม่ได้  เพราะมีแต่หมากาก ๆ เกรียน ๆ  เพ่นพ่านเต็มไปหมด
หรือนึกหมั่นไส้  นึกสนุกอย่ากเตะหมาเล่นขึ้นมา

แบบนี้   ให้ใช้กลยุทธแบบนี้นะครับ

อย่าเตะแรงถึงขั้นสลบ  เพราะหมาจะกลัว  
ผมเคยแล้วครับ  เตะซะสลบ  หมาตัวนั้นถึงกับสัญญาว่าจะไม่มาแถวถิ่นนี้อีก
แต่ไม่นาน  มันก็มา
ก็ประสาหมานั่นแหละ   เห่าแล้วไม่รับผิดชอบอะไร  ให้หนกหูชาวบ้านไปวัน ๆ เท่านั้น

ขอให้เตะแค่แบบนับแปดพอครับ   แค่ให้รู้สึกว่าอะไรเป็นอะไร
อย่าเห่ามั่ว  อย่าทำเป็ยแยกเขี้ยวโชว์ฟัน  เหมือนราชสีห์มีฤทธิ์มีเดช

แบบนี้  จะแค่วิ่งหาจุกตูดครับ   แล้วก็จะมาให้เตะเล่นใหม่ประจำ ๆ
อาจผิดกฎหมาย  แต่โทษคงไม่ถึงขั้นจำ  เตะแบบนี้  ไม่ถือว่าทารุณ  แค่ปรับครับ



กฎหมาย  ตราขึ้นเพื่อคุ้มครองสัตว์
แต่คงลืมว่า  บางทีเจ้าของหมาก็ปล่อยให้หมารบกวนชาวบ้าน  ไม่แบน เอ๊ย ไม่จับขัง ไม่สอนกันให้ดี
ปล่อยปละละเลยจนกลายเป็นหมากากหมาเกรียน  จนเสียหมา




สุดท้าย   หมานั้น  อย่างไรเขาก็เป็นหมา  อย่าไปถือสามากนัก
อยากด่าเล่นก็ด่า  อยากเตะเล่น ก็ขอให้เตะแบบทนุถนอม  แค่เสียค่าปรับ  อย่ารุนแรงจนถึงขั้นโดนแบน เอ๊ย ถึงขั้นติดคุก

และที่สำคัญ

อย่าโกงข้าวหมาเด็ดขาดครับ