สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้ที่ 2 ของเราเอง(กระทู้แรกจะเป็นคำถามไร้สาระ)
เราเป็นคนกลัวหมาค่ะ กลัวมากๆ เพราะตอนเด็กเคยโดนหมากัดอยู่ 2 รอบค่ะ จำฝังใจเลย
เวลาที่เราเจอหมาเราจะตัวสั่นเลยค่ะ ถ้าหากว่าดูๆแล้ว มันไม่เห่า มันไม่กัด เราจะอาการสงบลง แต่ถ้าไม่หมาเริ่มเห่า เราก็จะตัวสั่นยิ่งกว่าเดิม ขามันจะก้าวไม่ออก หนักๆมันก็จะเริ่มหายใจติดขัดตัวลนไปหมดไม่รู้จะทำยังไง สติสตังคือหายไปหมดเลย
อีกอย่างเราเป็นคนที่ดวงไม่สมพงศ์กับหมาเอาซะเลย เวลาไปไหนก็มักจะเจอหมาวิ่งไล่กัดตลอด ไม่ว่าจะหมาจร หรือหมาที่มีเจ้าของ
(อันนี้เจ็บใจสุด ตอนนั้นเราขี่จักรยานไปจะซื้อน้ำแข็ง แล้วเราผ่านบ้านที่เจ้าของเขากำลังไขกุญแจบ้านแล้วก็จะมีสัตว์เลี้ยงเขาที่เป็นหมาอะค่ะอยู่ข้างๆ ใส่ปลอกคอมีสายจูง"เจ้าของถือสายจูงอยู่" เราที่เห็นว่าหมามีสายจูงก็เลยคิดว่าไม่เป็นไร ขี่ผ่านไป แต่แม่เจ้าโว้ย! เสียงหมาเห่าตามมาข้างหลังก่อนที่หมามันจะมีประชิดตัวถึงรถจักรยานเรา เราเอาขายกขึ้นทันทีเลย หมา
ก็วิ่งตามอย่างนั้นแหละ เห่าด้วย เจ้าของก็ตะโกนเรียกหมา หันกลับไปมองแวบนึง เจ้าของยืนเรียกอย่างเดียว ไม่วิ่งมาตามหมาตัวเองเลย ดีหน่อยที่เราใส่เกียร์หมาปั่นจักรยานสุดแรงเกิด พอผ่าไปซักพักหมามันก็เลิกวิ่งตาม จากนั้นเราจำฝังใจเลยค่ะ เวลาโดนหมาที่มีเจ้าของวิ่งไล่กัดเนี่ย จะรู้สึกโกรธ และเจ็บใจเป็นที่สุด ถ้านับรวมๆแล้ว เราโดนหมามีเจ้าของวิ่งไล่กัดบ่อยมาก หมาจรน้อยสุดๆ นอยมาก ความกลัวหมามันยังเพิ่มขึ้นทุกครั้งที่โดนไล่กัดด้วย)
พอมันเป็นแบบเนี่ย สมองเราจำเลยทันทีว่า ตรงนี้ที่นี่มันมีหมาที่วิ่งไล่กัดเรานะ แล้วเราจะกลัวที่นั่นไปเลย ถ้าไม่มีคนไปเป็นเพื่อน หรือว่าไม่มีคนพาไป เราจะเลี่ยงไปที่ตรงนั้นให้ได้มากที่สุด
จริงๆจะไม่ตั้งกระทู้หรอก ถ้ามันไม่เกิดสองเหตุการณ์ใหญ่ในชีวิตจริงก็มีหลายเหตุการณ์แต่เรายกมาสองเหตุการณ์ค่ะ อันนึงคือเรื่องพ่อกับเรา อันนึงคือเรื่องเพื่อนกับเรา
ขอเล่าเรื่องของพ่อกับเราเป็นอันแรกค่ะ
พ่อของเรามีร้านข้าวประจำค่ะ แกจะกินที่ร้านนั้นตลอด แต่คนไปซื้อเป็นเราเอง พ่อเราชอบใช้เราไปซื้อข้าวกล่องให้ตลอด(แถมให้ค่าจ้างเราตลอดทุกครั้งตามที่แกมี อันนี้ถือเป็นกำไร) แต่เผอิญ หมาจากไหนไม่รู้ มันก็โผล่มา เราไปซื้อข้าวทีไรก็ไม่เคยเห็นมัน จนกระทั่งไปซื้อข้าวครั้งนั้น ไปร้านยังไม่โผล่ แต่ขากลับมันโผล่มาจะวิ่งไล่กัด ดีที่เราขี่มอเตอร์ไซค์มันเลยวิ่งตามไม่ทัน(จำไม่ได้ว่าตอนนั้นบิดไปเท่าไหร่น่าจะ80 ไม่ก็100) พอเป็นแบบเนี้ยเราเลยกลัว แต่เพราะพ่อใช้ไปซื้อ บางวันก็เจอมัน บางวันก็ไม่เจอแล้วแต่ดวง แต่ จนกระทั่งวันนั้นรถยางรั่ว จำใจต้องขี่จักรยาน แล้วก็โป๊ะเชะ เจอหมามันดักอยู่หน้าปากซอย เชี่ยมาก หมาวิ่งไล่กัดละจักรยานโซ่ตก และเราก็โดนหมาตัวนั้นกัดไปโดยปริยาย ยังดีที่มีชาวบ้านแถวนั้นมาช่วยไว้ เลยโดนกัดแค่แขนกับขา
เราเลยไม่อยากไปซื้อข้าวให้พ่อแล้ว พอเราหายดีพ่อก็ใช้เราไปซื้อข้าวอีก คราวนี้เราไม่อยากไปแล้วเราเลยบอกพ่อไปว่าไม่ไปได้มั้ยกลัวหมา จากนั้นก็เถียงกันยกใหญ่เลยเถียงกันจนเป็นเรื่องราวใหญ่โต พ่อไม่เข้าใจว่าเราจะกลัวไปทำไมกะอีแค่หมา เราก็เถียงกลับสุดใจก็เรากลัวนี่ และเรื่องมันก็จบไป
ที่นี่เรื่องเพื่อนกับเรา
เหตุการณ์นี้มันเป็นเหตุการณ์ที่เพื่อนเรา ทำเข็มขัดหาย มันเลยวานให้เราไปซื้อให้หน่อย เพราะตอนนั้นมันไม่ว่าง มันก็บอกชื่อร้านบอกตำแหน่งที่ตั้งร้านพร้อมกับโอนเงินมาให้(มันบอกว่าเข็มขัดร้านนี้ขายถูกสุด ละเป็นที่ๆเราไม่เคยไปด้วย) แต่พอเราขับรถไปถึงหน้าปากซอยเท่านั้นแหละ บ้านหลังที่5ทางซ้ายมือของซอย เราก็เห็นป้ายขาวเขียนตัวอักษรสีแดงไว้ เราเลยเอากล้องซูมเข้าไปถ่าย แต่เพราะมันมัวเราเลยขี่ไปถึงบ้านหลังที่สอง ที่นี้ไม่ต้องใช้กล้องใช้โทรศัพท์อะไรทั้งนั้นแหละ ป้ายเขียนบอกว่า ระวัง ซอยนี้หมาดุ! เ**แม่ เชี่ย ตอนนั้นขาสั่นแบบสั่นมากอะ
ทีนี้
หมาเดินออกมาจากบ้านหลังที่ติดป้ายจ้องตากัน ประหนึ่งพระเอกมองนางเอก จากนั้นหมามันก็เริ่มเห่า ทีนี้ด้วยความที่เราคิดอะไรไม่รู้ ณ ตอนนั้น ตัดสินใจบิดรถสุดแรงเกิดสวนทางกับหมา หมาที่เห็นรถขี่ผ่าน มันวิ่งไล่ไปเห่าไป ทีนี้เสียงเห่ามันมีเพิ่ม หันหลังไปมองแวบนึงตามสเต็ป เชี่ย เพื่อนมันมา หมาวิ่งไล่กัดเราสามตัว เราขับรถจนเลนร้านที่เพื่อนฝากซื้อเข็มขัด ขี่ถัดไปอีกประมาณสี่ห้าหลัง(บ้านนั่นแหละ) หมามันก็หยุดไล่กัด แล้วเราก็ขี่รถออกไปอีก จนไปหลงอยู่ไหนก็ไม่รู้ ดีที่ขี่ๆไปก็เจอชาวบ้านที่เหมือนว่าจะไปตกปลามา ก็จอดรถและเรียกแก ถามทางแกปุ๊บ แกก็บอกว่าที่นี่ที่ไหน ต้องกลับไปหมู่บ้านเรายังไง โชคดีที่เจอแก ไม่งั้นต้องหลงไปไหลแน่เลย
พอกลับมาถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ ก็โทรไปวีนใส่เพื่อนทันที รู้ทั้งรู้ว่าเรากลัวหมาก็ยังจะให้เราไป พร้อมกับโอนเงินคืนเพื่อน มันจะไม่อะไรเลย ถ้าเพื่อนไม่วีนเรากลับว่า จะกลัวหมาไปทำไม หมาซอยนั้นมันเห่าเฉยๆ ถ้าอยู่นิ่งๆมันก็ไม่กัดหรอก ทีนี้ก็วีนเราเรื่องที่ไม่ได้ซื้อเข็มขัดมาให้ ทีนี้ก็เถียงกันไม่หยุดเลย เราเลยกดตัดสายใส่ (เพื่อนเราใช้เราไปซื้อเข็มขัดให้วันเสาร์ มันใช้ไปซื้อก็ประมาณช่วงบ่าย ร้านเปิด จันทร์-เสาร์ ละเราจะไม่ไปซื้อให้มันอีก มันเลยวีน ไม่อยากไปซื้อเข็มขัดร้านอื่น) (จริงๆอันนี้เราก็มีส่วนผิดนะ แต่เพื่อนก็ผิดเหมือนกันนั่นแหละ พอเถียงเสร็จผ่านไปได้สองสามวัน ก็เลยตัดสินใจคุยกะเพื่อนและขอโทษ มันก็บอกว่าไม่เป็นไรจริงๆมันก็มีส่วนผิ)
ละพอเถียงกันตอนนั้นและพอปรับความเข้าใจกันเสร็จก็กลายเป็นว่าเพื่อนกับเราห่างเหินกัน ไม่ได้สนิทกันเหมือนเดิม
จริงๆมันมีหลายเรื่องมากที่เกี่ยวกับหมาเนี่ย การที่เรากลัวหมา จนมันส่งผลเสียในชีวิตเราไปเลย เราเลยอยากจะถามว่าเราควรทำยังไงดีให้เลิกกลัวหมา
ทุกคนเคยกลัวอะไรมากๆ จนส่งผลเสียในชีวิตมั้ยคะ
เราเป็นคนกลัวหมาค่ะ กลัวมากๆ เพราะตอนเด็กเคยโดนหมากัดอยู่ 2 รอบค่ะ จำฝังใจเลย
เวลาที่เราเจอหมาเราจะตัวสั่นเลยค่ะ ถ้าหากว่าดูๆแล้ว มันไม่เห่า มันไม่กัด เราจะอาการสงบลง แต่ถ้าไม่หมาเริ่มเห่า เราก็จะตัวสั่นยิ่งกว่าเดิม ขามันจะก้าวไม่ออก หนักๆมันก็จะเริ่มหายใจติดขัดตัวลนไปหมดไม่รู้จะทำยังไง สติสตังคือหายไปหมดเลย
อีกอย่างเราเป็นคนที่ดวงไม่สมพงศ์กับหมาเอาซะเลย เวลาไปไหนก็มักจะเจอหมาวิ่งไล่กัดตลอด ไม่ว่าจะหมาจร หรือหมาที่มีเจ้าของ
(อันนี้เจ็บใจสุด ตอนนั้นเราขี่จักรยานไปจะซื้อน้ำแข็ง แล้วเราผ่านบ้านที่เจ้าของเขากำลังไขกุญแจบ้านแล้วก็จะมีสัตว์เลี้ยงเขาที่เป็นหมาอะค่ะอยู่ข้างๆ ใส่ปลอกคอมีสายจูง"เจ้าของถือสายจูงอยู่" เราที่เห็นว่าหมามีสายจูงก็เลยคิดว่าไม่เป็นไร ขี่ผ่านไป แต่แม่เจ้าโว้ย! เสียงหมาเห่าตามมาข้างหลังก่อนที่หมามันจะมีประชิดตัวถึงรถจักรยานเรา เราเอาขายกขึ้นทันทีเลย หมาก็วิ่งตามอย่างนั้นแหละ เห่าด้วย เจ้าของก็ตะโกนเรียกหมา หันกลับไปมองแวบนึง เจ้าของยืนเรียกอย่างเดียว ไม่วิ่งมาตามหมาตัวเองเลย ดีหน่อยที่เราใส่เกียร์หมาปั่นจักรยานสุดแรงเกิด พอผ่าไปซักพักหมามันก็เลิกวิ่งตาม จากนั้นเราจำฝังใจเลยค่ะ เวลาโดนหมาที่มีเจ้าของวิ่งไล่กัดเนี่ย จะรู้สึกโกรธ และเจ็บใจเป็นที่สุด ถ้านับรวมๆแล้ว เราโดนหมามีเจ้าของวิ่งไล่กัดบ่อยมาก หมาจรน้อยสุดๆ นอยมาก ความกลัวหมามันยังเพิ่มขึ้นทุกครั้งที่โดนไล่กัดด้วย)
พอมันเป็นแบบเนี่ย สมองเราจำเลยทันทีว่า ตรงนี้ที่นี่มันมีหมาที่วิ่งไล่กัดเรานะ แล้วเราจะกลัวที่นั่นไปเลย ถ้าไม่มีคนไปเป็นเพื่อน หรือว่าไม่มีคนพาไป เราจะเลี่ยงไปที่ตรงนั้นให้ได้มากที่สุด
จริงๆจะไม่ตั้งกระทู้หรอก ถ้ามันไม่เกิดสองเหตุการณ์ใหญ่ในชีวิตจริงก็มีหลายเหตุการณ์แต่เรายกมาสองเหตุการณ์ค่ะ อันนึงคือเรื่องพ่อกับเรา อันนึงคือเรื่องเพื่อนกับเรา
ขอเล่าเรื่องของพ่อกับเราเป็นอันแรกค่ะ
พ่อของเรามีร้านข้าวประจำค่ะ แกจะกินที่ร้านนั้นตลอด แต่คนไปซื้อเป็นเราเอง พ่อเราชอบใช้เราไปซื้อข้าวกล่องให้ตลอด(แถมให้ค่าจ้างเราตลอดทุกครั้งตามที่แกมี อันนี้ถือเป็นกำไร) แต่เผอิญ หมาจากไหนไม่รู้ มันก็โผล่มา เราไปซื้อข้าวทีไรก็ไม่เคยเห็นมัน จนกระทั่งไปซื้อข้าวครั้งนั้น ไปร้านยังไม่โผล่ แต่ขากลับมันโผล่มาจะวิ่งไล่กัด ดีที่เราขี่มอเตอร์ไซค์มันเลยวิ่งตามไม่ทัน(จำไม่ได้ว่าตอนนั้นบิดไปเท่าไหร่น่าจะ80 ไม่ก็100) พอเป็นแบบเนี้ยเราเลยกลัว แต่เพราะพ่อใช้ไปซื้อ บางวันก็เจอมัน บางวันก็ไม่เจอแล้วแต่ดวง แต่ จนกระทั่งวันนั้นรถยางรั่ว จำใจต้องขี่จักรยาน แล้วก็โป๊ะเชะ เจอหมามันดักอยู่หน้าปากซอย เชี่ยมาก หมาวิ่งไล่กัดละจักรยานโซ่ตก และเราก็โดนหมาตัวนั้นกัดไปโดยปริยาย ยังดีที่มีชาวบ้านแถวนั้นมาช่วยไว้ เลยโดนกัดแค่แขนกับขา
เราเลยไม่อยากไปซื้อข้าวให้พ่อแล้ว พอเราหายดีพ่อก็ใช้เราไปซื้อข้าวอีก คราวนี้เราไม่อยากไปแล้วเราเลยบอกพ่อไปว่าไม่ไปได้มั้ยกลัวหมา จากนั้นก็เถียงกันยกใหญ่เลยเถียงกันจนเป็นเรื่องราวใหญ่โต พ่อไม่เข้าใจว่าเราจะกลัวไปทำไมกะอีแค่หมา เราก็เถียงกลับสุดใจก็เรากลัวนี่ และเรื่องมันก็จบไป
ที่นี่เรื่องเพื่อนกับเรา
เหตุการณ์นี้มันเป็นเหตุการณ์ที่เพื่อนเรา ทำเข็มขัดหาย มันเลยวานให้เราไปซื้อให้หน่อย เพราะตอนนั้นมันไม่ว่าง มันก็บอกชื่อร้านบอกตำแหน่งที่ตั้งร้านพร้อมกับโอนเงินมาให้(มันบอกว่าเข็มขัดร้านนี้ขายถูกสุด ละเป็นที่ๆเราไม่เคยไปด้วย) แต่พอเราขับรถไปถึงหน้าปากซอยเท่านั้นแหละ บ้านหลังที่5ทางซ้ายมือของซอย เราก็เห็นป้ายขาวเขียนตัวอักษรสีแดงไว้ เราเลยเอากล้องซูมเข้าไปถ่าย แต่เพราะมันมัวเราเลยขี่ไปถึงบ้านหลังที่สอง ที่นี้ไม่ต้องใช้กล้องใช้โทรศัพท์อะไรทั้งนั้นแหละ ป้ายเขียนบอกว่า ระวัง ซอยนี้หมาดุ! เ**แม่ เชี่ย ตอนนั้นขาสั่นแบบสั่นมากอะ
ทีนี้ หมาเดินออกมาจากบ้านหลังที่ติดป้ายจ้องตากัน ประหนึ่งพระเอกมองนางเอก จากนั้นหมามันก็เริ่มเห่า ทีนี้ด้วยความที่เราคิดอะไรไม่รู้ ณ ตอนนั้น ตัดสินใจบิดรถสุดแรงเกิดสวนทางกับหมา หมาที่เห็นรถขี่ผ่าน มันวิ่งไล่ไปเห่าไป ทีนี้เสียงเห่ามันมีเพิ่ม หันหลังไปมองแวบนึงตามสเต็ป เชี่ย เพื่อนมันมา หมาวิ่งไล่กัดเราสามตัว เราขับรถจนเลนร้านที่เพื่อนฝากซื้อเข็มขัด ขี่ถัดไปอีกประมาณสี่ห้าหลัง(บ้านนั่นแหละ) หมามันก็หยุดไล่กัด แล้วเราก็ขี่รถออกไปอีก จนไปหลงอยู่ไหนก็ไม่รู้ ดีที่ขี่ๆไปก็เจอชาวบ้านที่เหมือนว่าจะไปตกปลามา ก็จอดรถและเรียกแก ถามทางแกปุ๊บ แกก็บอกว่าที่นี่ที่ไหน ต้องกลับไปหมู่บ้านเรายังไง โชคดีที่เจอแก ไม่งั้นต้องหลงไปไหลแน่เลย
พอกลับมาถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ ก็โทรไปวีนใส่เพื่อนทันที รู้ทั้งรู้ว่าเรากลัวหมาก็ยังจะให้เราไป พร้อมกับโอนเงินคืนเพื่อน มันจะไม่อะไรเลย ถ้าเพื่อนไม่วีนเรากลับว่า จะกลัวหมาไปทำไม หมาซอยนั้นมันเห่าเฉยๆ ถ้าอยู่นิ่งๆมันก็ไม่กัดหรอก ทีนี้ก็วีนเราเรื่องที่ไม่ได้ซื้อเข็มขัดมาให้ ทีนี้ก็เถียงกันไม่หยุดเลย เราเลยกดตัดสายใส่ (เพื่อนเราใช้เราไปซื้อเข็มขัดให้วันเสาร์ มันใช้ไปซื้อก็ประมาณช่วงบ่าย ร้านเปิด จันทร์-เสาร์ ละเราจะไม่ไปซื้อให้มันอีก มันเลยวีน ไม่อยากไปซื้อเข็มขัดร้านอื่น) (จริงๆอันนี้เราก็มีส่วนผิดนะ แต่เพื่อนก็ผิดเหมือนกันนั่นแหละ พอเถียงเสร็จผ่านไปได้สองสามวัน ก็เลยตัดสินใจคุยกะเพื่อนและขอโทษ มันก็บอกว่าไม่เป็นไรจริงๆมันก็มีส่วนผิ)
ละพอเถียงกันตอนนั้นและพอปรับความเข้าใจกันเสร็จก็กลายเป็นว่าเพื่อนกับเราห่างเหินกัน ไม่ได้สนิทกันเหมือนเดิม
จริงๆมันมีหลายเรื่องมากที่เกี่ยวกับหมาเนี่ย การที่เรากลัวหมา จนมันส่งผลเสียในชีวิตเราไปเลย เราเลยอยากจะถามว่าเราควรทำยังไงดีให้เลิกกลัวหมา