ถ้าหากเราเปนคนที่ทะเลาะกับพ่อแม่บ่อยจะเปนบาปเปนกรรมต่อเราอย่างมหัน แล้วถ้าหากว่า
เราไม่ได้ตั้งใจแต่มารดากำลังยุในช่วงเครียดและกำลังเข้าสู่วัยทองเลยทำให้เขาอารมแปลปลวน ชอบดุด่าว่าร้ายและแช่ง ในบางครี้งที่เราทำผิดจิงเราจะยอมรับและขอโทดแต่ในบางครั้งเราไม่ได้ทำผิดจิงๆแต่เขามาเข้าใจผิดหรือบางครี้งพานใส่เวลาโมโหใครมา เราเองพอเริ่มโตขึ้นก้เถียงน้อยลงเพราเข้าใจถึงบาปกรรมมากขึ้น แต่ในบางครั้งที่เราเองก้ขาดสติและเถียงกลับไปบ้างเพื่อเปนการปกป้องตัวเองในสิ่งที่เราไม่ได้ทำผิดจิงๆ แต่แค่นั้นก้ทำให้ท่านโมโหและเสียใจในเวลาเดียวกัน แต่เราไม่รุ่จะรับมืออย่างไรกับการเจอเรื่องแบบนี้บทางครั่งเราไม่ได้จะเถียงแต่เราแค่อยากอธิบายดีๆเขาก้จะใข้ถอยคำแรงๆบอกว่าอย่า
เราเองก้เสียใจแต่ที่เสียใจไปมากกว่านั้นคือทำไมเวลาเราทำอะไรดีๆเขาจะไม่เคยเหนมันเลยแต่เวลาเราทำอะไรไม่ดีหรือผิดพลาดเขาะเหนเราเคยรุ้สึกแย่กับชะตาชีวิตตัวเองที่เปนแบบนี้ ก่อนอื่นขอบอก่อนเลยว่าเราเปนคนที่ทำอะไรชอบติดขัดยุแล้วเหมือนมีไรมาคอยขัดตลอดเวลาให้ไม่มีความสุขเกมือนกับคอยขัดขาให้เราล้มเราพลาดตลอดเวลาโดยฉเพาะความรักจะเปนอะไรที่แปลกมากที่ไม่เคยคบหร่อไปรอดกับใครเกิน2อาทืด จนหลังๆเราโตขึ้นก้ได้เริ่มเข้ามา ศึกษาธรรมมะบ้างทำให้เราจิตใจสงบลงเยอะเลยคะ ไม่คิดอถไรไม่ดีหรือเปนศัตรุกับใคร และ เถียงมารดาน้อยลง แต่บางครั้งงก้บังมีบ้าง และในบ้างครั่งนั้นมักเปนช่วงที่เราขาดสติและจะอาารมร้อนทำให้เราโต้ตอบกลับไปแรงบ้างทำให้เขาเสียใจ เราก้รุ้สึกบาปมากไม่รุ้จะทำอย่างไรดีถึงจะหลุดพ้นจากกรรมนี้รวมถึงกรรมที่ติดตัวมายุแล้วจากชาติที่แล้วก้ว่าได้ที่ทำให้เราทำอะไรก้ติดขัดแบบนี้ตลอด หลังที่เข้ามาศึกษาธรรมมะและทำบุญบ่อยขึ้นแต่ก้ไม่มีวี่แววว่าจะเผลาลงเลย
เครียดมากคะไม่รุ้ต้องทำยังไง เหมือยิ่งหนักกว่าเดิด้วนในปีนี้ ปีนี้คงเปนปีที่โชคร้ายสำหรับเรา
ปันหาคือว่าตอนนี้เรากำลังยุในระหว่างขั้นตอนทำพิธีเสริมดวงยุ เราเองก้หวันๆใจยุแล้วกัวจะไม่ดีขึ้นไม่ได้ผลเหมือนคนอื่นเพราะเราชอบตกเปนข้อยกเว้นหรือเปนกรณีเคสที่ผิดพลาดมาตลอดยุแล้วราวกับว่ามีบางสิ่งคอยขวางความสุจเราตลอดเวลาเกมือนถ้าเรามีความสุขกับสิ่งใดสิ่งนึงมากๆมันจะชอบดึงสิ่งดียุแลัวไปจากเราให้เราขาดอะไรตลอดเเวลา เราเหนื่อยและท้อมากเราเองเปนคนที่มีจิตศัธราในการทำพิธียุแล้งไม่งั้นเราคงไม่ทำแต่ว่า
ได้โปรดข่วยเข้ามาตอบเราทีคะ เครียดมาก เกี่ยวกับปมวิบากกรรมต่างๆ
เราไม่ได้ตั้งใจแต่มารดากำลังยุในช่วงเครียดและกำลังเข้าสู่วัยทองเลยทำให้เขาอารมแปลปลวน ชอบดุด่าว่าร้ายและแช่ง ในบางครี้งที่เราทำผิดจิงเราจะยอมรับและขอโทดแต่ในบางครั้งเราไม่ได้ทำผิดจิงๆแต่เขามาเข้าใจผิดหรือบางครี้งพานใส่เวลาโมโหใครมา เราเองพอเริ่มโตขึ้นก้เถียงน้อยลงเพราเข้าใจถึงบาปกรรมมากขึ้น แต่ในบางครั้งที่เราเองก้ขาดสติและเถียงกลับไปบ้างเพื่อเปนการปกป้องตัวเองในสิ่งที่เราไม่ได้ทำผิดจิงๆ แต่แค่นั้นก้ทำให้ท่านโมโหและเสียใจในเวลาเดียวกัน แต่เราไม่รุ่จะรับมืออย่างไรกับการเจอเรื่องแบบนี้บทางครั่งเราไม่ได้จะเถียงแต่เราแค่อยากอธิบายดีๆเขาก้จะใข้ถอยคำแรงๆบอกว่าอย่า เราเองก้เสียใจแต่ที่เสียใจไปมากกว่านั้นคือทำไมเวลาเราทำอะไรดีๆเขาจะไม่เคยเหนมันเลยแต่เวลาเราทำอะไรไม่ดีหรือผิดพลาดเขาะเหนเราเคยรุ้สึกแย่กับชะตาชีวิตตัวเองที่เปนแบบนี้ ก่อนอื่นขอบอก่อนเลยว่าเราเปนคนที่ทำอะไรชอบติดขัดยุแล้วเหมือนมีไรมาคอยขัดตลอดเวลาให้ไม่มีความสุขเกมือนกับคอยขัดขาให้เราล้มเราพลาดตลอดเวลาโดยฉเพาะความรักจะเปนอะไรที่แปลกมากที่ไม่เคยคบหร่อไปรอดกับใครเกิน2อาทืด จนหลังๆเราโตขึ้นก้ได้เริ่มเข้ามา ศึกษาธรรมมะบ้างทำให้เราจิตใจสงบลงเยอะเลยคะ ไม่คิดอถไรไม่ดีหรือเปนศัตรุกับใคร และ เถียงมารดาน้อยลง แต่บางครั้งงก้บังมีบ้าง และในบ้างครั่งนั้นมักเปนช่วงที่เราขาดสติและจะอาารมร้อนทำให้เราโต้ตอบกลับไปแรงบ้างทำให้เขาเสียใจ เราก้รุ้สึกบาปมากไม่รุ้จะทำอย่างไรดีถึงจะหลุดพ้นจากกรรมนี้รวมถึงกรรมที่ติดตัวมายุแล้วจากชาติที่แล้วก้ว่าได้ที่ทำให้เราทำอะไรก้ติดขัดแบบนี้ตลอด หลังที่เข้ามาศึกษาธรรมมะและทำบุญบ่อยขึ้นแต่ก้ไม่มีวี่แววว่าจะเผลาลงเลย เครียดมากคะไม่รุ้ต้องทำยังไง เหมือยิ่งหนักกว่าเดิด้วนในปีนี้ ปีนี้คงเปนปีที่โชคร้ายสำหรับเรา
ปันหาคือว่าตอนนี้เรากำลังยุในระหว่างขั้นตอนทำพิธีเสริมดวงยุ เราเองก้หวันๆใจยุแล้วกัวจะไม่ดีขึ้นไม่ได้ผลเหมือนคนอื่นเพราะเราชอบตกเปนข้อยกเว้นหรือเปนกรณีเคสที่ผิดพลาดมาตลอดยุแล้วราวกับว่ามีบางสิ่งคอยขวางความสุจเราตลอดเวลาเกมือนถ้าเรามีความสุขกับสิ่งใดสิ่งนึงมากๆมันจะชอบดึงสิ่งดียุแลัวไปจากเราให้เราขาดอะไรตลอดเเวลา เราเหนื่อยและท้อมากเราเองเปนคนที่มีจิตศัธราในการทำพิธียุแล้งไม่งั้นเราคงไม่ทำแต่ว่า