ในสมัยโบราณเวลาเจรจาต่างชาติต่างภาษาใช้ล่าม เราจะทราบได้อย่างไรว่าล่ามไม่มั่วหรือไส่ไข่หรือเสี้ยมครับ

สมมติมีการเจรจาทางการทูตระหว่างอาณาจักรแห่งหนึ่งในอินโดจีน กับ อังกฤษ

มีล่ามแปลภาษาไทยโบราณ เป็น ภาษาพุทธเกษ แล้วมีล่ามแปลภาษาพุทธเกษ เป็น อังกฤษ (และในทางกลับกันด้วย)

เราจะรู้ได้อย่างไรว่าล่ามสองคนนี้ ไม่ได้แปลมั่วหรือเสี้ยมหรือไส่ไข่ครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่