ตอนนี้เราฝึกโยคะอย่างเดียว ไม่ได้ฝึกทุกวันแต่ก็ถือว่าทำสม่ำเสมอพอสมควร ที่ฝึกไม่ได้หวังผลเรื่องหุ่นหรือลดน้ำหนักอะไรเท่าไหร่ แต่เลือกโยคะเพราะอยากฝึกสมาธิและมันช่วยเราเรื่องภูมิแพ้ได้ชะงัดเลย ที่เจาะจงเป็นโยคะเพราะเราไม่ชอบการออกกำลังประเภทที่ต้องทำท่าเดียวกันซ้ำไปซ้ำมาเรื่อยๆ ไม่ว่าจะแบบเป็นเซ็ทหรือทำซ้ำท่าเดียวนาน 20-30 นาที เช่นพวกลู่วิ่ง จักรยาน อิลิปติคอล อะไรพวกนี้ เราเคยสมัครฟิตเนสมา 2 ครั้ง ทั้งไทยและต่างประเทศ เคยเล่นพวกนี้แล้วตอนใช้งานรู้สึกหงุดหงิดมาก มันไม่ใช่เหนื่อยหรือทนไม่ไหวเพราะร่างกายอ่อนแอนะ แต่มันรู้สึกซ้ำๆน่ารำคาญ น่าหงุดหงิด อยากจะร้องกรี๊ดออกมาให้ได้ สมาธิเราสั้นอะ บางทีมันจะมีทีวีติดเหนือหัวใช่ปะ เราไม่สามารถดูไปแล้วยังใช้งานอิเครื่องพวกนี้ไปได้เลย ทำๆไปมันจะพาลเป็นต้องหยุดแล้วใช้สมาธิดูจริงจัง ฟังเพลงก็ฟังไม่ได้เหมือนกัน ฟังแล้วใจลอยเคลิ้มไปกับเพลงจนขาเริ่มช้าลงๆ ยิ่งพวกวิ่งเองตามทางนี่ยิ่งหนักเลย ทำเราหงุดหงิดพอกัน มันไม่มีอะไรเลยสำหรับเรา แค่วิ่งหน้าตั้งไปข้างหน้าท่าเดียว เราลองมาหลายหนแล้วทำได้ไม่เกิน 10 นาทีก็ต้องหยุดเพราะหงุดหงิดในความซ้ำๆของมัน หยุดก่อนที่จะเหนื่อยด้วยซ้ำ รู้ตัวว่ายังไม่เหนื่อยพอ ไม่ได้หยุดเพราะเหนื่อย ในทางกลับกันพวกคลาสแบบ group x ต่างๆที่มีท่าทางสลับไปมาเรากลับชอบมาก แม้จะเต้นไม่ทันบ้างแต่ก็รู้สึกสนุกไปกับมัน อย่าง body combat ที่เหนื่อยรากเลือด zumba ที่สนุกสะใจ หรือพวกเนิบช้าเน้นยืดเหยียดอย่าง body balance หรือ piyo เราก็ชอบ มีแมชชีนเดียวที่เล่นแล้วไปรอดคือกรรเชียงบก เพราะมันมีเกมปลาที่หน้าจอให้ด้วย รู้สึกท้าทายจนลืมความหงุดหงิดในการทำท่าเดียวซ้ำๆไปเลย

ทีนี้ปัญหาคือเราตระหนักอย่างจริงจังแล้วว่าถ้าอยากลดหุ่นลดไขมันจริงๆเราคงต้องพึ่งเวทและ cardio อยู่ดี โยคะอาจจะทำให้สุขภาพดีและเฟิร์มบ้าง แต่น่าจะเหมาะกับคนที่ไม่ได้ต้องการจะลดอะไรมากอยู่แล้วมากกว่า คนอ้วนมากๆที่ทำท่าโยคะยากๆได้ก็มีถมไปแต่สังขารก็ยังต้องใส่เสื้อผ้า plus size อยู่ดี เราเลยคิดได้ว่าถ้าอยากจะหุ่นดีจริงๆคงต้องเป็นเวทและ cardio แล้วละ เป็นการออกกำลังสายเบิร์นน่าจะเข้าท่ากว่า อันนี้เราเข้าใจผิดหรือถูกยังไงช่วยแนะนำด้วยเน้อ

พูดๆฟังดูเหมือนเราอ้วนมาก ก็ไม่ขนาดนั้น (คนไทยอาจจะมองว่าเราอวบระยะสุดท้ายหรืออ้วนระยะแรก แต่ฝรั่งเขาว่าเรา average ว่ะ ไม่รู้เหมือนกัน - เสื้อผ้าฝั่งอเมริกาและออสฯเราใส่ไซส์ 10 ละ) เราเป็นคนที่ลำตัวตัน สัดส่วนอก เอว สะโพก ไม่หนีกันเท่าไหร่ แต่แขนกับขาจะเล็ก ถ้าตัดภาพมาแค่แขนและขาเรานะจะคิดว่าเราเป็นคนหุ่นดีทั่วไปเลยละ สามารถใส่สั้นโชว์ขาได้แบบไม่อายใครจริงๆ แต่ถ้าดูเฉพาะช่วงกลางลำตัวเรา ... หุ่นแบบคุณเจนิเฟอร์ คิ้ม เลยจ้า ที่คิดจะลดจริงจังไม่ใช่เพราะอยากสวย จริงๆเราอยากเท่มากกว่า พอดีไม่ได้เป็นผู้หญิงแบบเลดี้อะนะ เป็นสายเท่สายแมน ฮ่าๆ ทุกวันนี้หาเสื้อผ้าใส่ยากมาก ถ้าตัดเรื่องที่ว่าเราไม่แต่งตัวสาวออกไป (ปกติใส่ทีเชิ้ตผู้ชายไซส์เล็กกับกางเกงยีน) สมมติจะไปงานที่ต้องใส่เดรสผู้หญิง เราจะหาชุดยากโคตร คนอื่นๆหาชุดตามจตุจักรที่ขายตัวละ 350-500 ก็มีน่ารักๆใส่ถมไปแล้ว แต่เราใส่ไม่ได้ ติดอกติดเอว ที่เขาทำมาใหญ่สุดอกแค่ 36 เอง แต่ของเราเหมือนจะต้องใหญ่กว่านั้นอีกสัก 2 ไซส์ (กะเอาจากช่วงอก) แต่จะให้เราไปร้าน plus size เราก็ใส่ของเขาไม่ได้ ที่เล็กที่สุดยังหลวมไปสำหรับเราอะ เราเคยลองเข้าร้านพวกนี้มาหนนึง ลองใส่ไป 1 ชุด ถ้าให้เราใส่พอดีมันต้องเล็กกว่านั้นสัก 2 ไซส์เหมือนกัน รู้สึกเหมือนเรามีไซส์ที่โลกลืมอะ ไม่ใช่คนผอมแต่ก็ไม่ได้อ้วนชัดเจน เป็นหุ่นแบบที่มีกันน้อยหรือไงไม่รู้ เลยไม่มีใครตัดขาย หรืออย่างกางเกงยีนทรง skinny ที่ฮิตใส่กัน มันต้องใส่ให้ขารัดๆย่นๆใช่ปะ ถ้าจะให้ขารัดย่นสวยเราใส่เอว 25-26 ได้เลย ขาดรัดสวยมากถึงช่วงเข่า แต่พอดึงขึ้นมาถึงกลางตักก็จะติด ไปต่อไม่ได้ ถ้าจะเอาที่เอวได้สะโพกพอดีคือ 29-30 แต่ช่วงขา (เหนือเข่านิดๆถึงสุดปลาย) นี่หลวมโพรกแบบใส่กางเกงขากระบอกเล็กเลย หงุดหงิดมากอะ แต่งแมนก็ไม่เท่เพราะหุ่นเป็นหญิงอวบ หรือจะฝืนใจแต่งสาวตามสภาพสังขารก็หาไซส์ไม่ได้อีก เซ็งที่สุด เอาละ เกริ่นประวัติการออกกำลังกายและจุดประสงค์มาพอสมควรแล้ว มาเข้าคำถามดีกว่าเนาะ

1. ที่เราบอกว่าเราไม่ชอบออกกำลังท่าซ้ำๆ มีวิธีอะไรแก้ได้บ้างมั้ย ให้เราทนทำไปได้ หรือมีชุดท่าชุดเซ็ทอะไรจะแนะนำมั้ยเอ่ย
2. เรื่องกินที่คนส่วนมากบอกว่าถ้าจะลดหุ่นเฟิร์ม น้ำหนักที่โฟกัสจะอยู่ที่การกินมากกว่าออกกำลังเสียอีก (70/30 เลยก็ว่าได้หรือไงแหละ) แต่ด้วยสันดาร (ต้องขอใช้คำนี้) เราไม่สามารถกินอาหารแบบดีๆแบบนั้นได้ เราเคยลองแล้วกินคลีนกินอะไรแนวๆนั้น เรารู้สึกไม่มีความสุขกับชีวิตเลย (เรารู้สึกเหมือนมันต้องได้อย่างเสียอย่างเลย ถ้าอยากกินอะไรก็ได้ที่อยาก ความสุขอยู่ตรงนั้นก็จงลืมเรื่องหุ่นดีไปซะ หรือถ้าอยากมีหุ่นดีก็ต้องมองอาหารแย่ๆที่เคยชอบกินเป็นศัตรูไปเลย อย่าเหลียวแลมันอีก อะไรทำนองนั้น) แล้วมีอีกคำพูดที่บอกว่าถ้าตามใจปากแต่ออกกำลังกายดี ก็เป็นได้แค่หมูแข็งแรง เราเลยรู้สึกว่ามันน่าจะมีทางสายกลางกว่านี้มั้ยอะ คือไม่เป็นหมูแต่ว่าหุ่นก็ไม่ถึงกับเซี๊ยะมาก เอาแค่ให้ใส่ไซส์เล็กลงกว่าเดิม หาเสื้อผ้าได้ไรงี้ ถ้าปรับมากินอะไรก็ได้ที่อยากกิน แต่กินแค่ 3 มื้อหลัก ไม่กินจุบจิบนอกเวลา งดน้ำอัดลมหรือเครื่องดื่มน้ำตาลเยอะ ถ้าจะกินขนมก็กินแค่พอล้างปากตามมื้อหลักทันที อย่าทำตามนิสัยเดิมที่ตามใจปาก (สันดารเดิมคืออยากกินอะไรตอนไหนไม่แคร์ ถ้ามีตังค์และมีขายฉันจะกิน) ถ้าทำแบบนี้ยังพอดีได้อะไรดีๆมั่งมั้ยจากการกิน

รบกวนหนุ่มๆสาวๆที่ฟิตเนสลดหุ่นกันจนชำนาญหรือประสบความสำเร็จแล้ว หรือว่าที่ยัง on the way แต่เริ่มเห็นผลที่ดีบ้างแล้วก็ได้ ช่วยมาแนะนำเราทีเน้อ ขอบคุณไว้ล่วงหน้าเลยก๊าบบบ