คือต้องบอกก่อนว่าไอ้เราก็ไม่ใช่เด็กๆแล้ว
แต่คือมันสงสัยตั้งแต่เด็กแล้วว่า ทำไมผู้ใหญ่หมายถึงซักประมาณรุ่นลุงป้าไปจนถึงตายาย 50+
ถึงชอบเรียกสีน้ำเงินว่าสีเขียว
ไม่เข้าใจ ถูกใช้ให้ไปหยิบนู่นหยิบนี่ตลอด คือแล้วงงตลอด
ไอ้เรื่องหอมหรือกระเทียม สละหรือระกำ ลองกองหรือมะไฟ อะไรพวกนี้ โตมาก็แยกออกนะว่ามันไม่เหมือนกันยังไง
แต่ทำไมเรื่องสีเขียวกับสีน้ำเงินนี่เราถึงไม่สามารถเข้าถึงจิตวิญญาณของมันได้
เราบอกแม่กับพ่อตลอดว่า ถ้าแก่ตัวไป สิ่งที่ต้องระวังก็คือ อย่าเรียกสีน้ำเงินว่าสีเขียวเด็ดขาด ขอร้อง พลีสสสส
ไม่ใช่อะไร เพราะมันจะเป็นปมในใจเด็กเหมือนที่เราสงสัยมายี่สิบกว่าปี แต่ไม่ค่อยกล้าถามใคร

คืออยากถามผู้รู้ หรือผู้ใหญ่วัยกลางคนที่ชอบเรียกสีน้ำเงินว่าสีเขียวอ่ะคะ ว่าทำไมถึงเรียก คือ...
1. มันเรียกง่ายกว่า น้ำเงิน มี2 พยางค์ เขียว มี1พยางค์
2. เป็นสีที่ใกล้เคียงกันคืออยู่ในวรรณเย็นด้วยกันทั้งคู่ และสีเขียวก็แตกมาจากสีน้ำเงินที่ผสมกับสีเหลือง
3. คือมองเห็นว่า มันคือสีเขียวจริงๆ อาจจะเกี่ยวข้องกับปัญหาการมองเห็น คืออายุมากแล้ว เหมือนเวลาที่คน 40+เริ่มสายตายาวขึ้น
4. ทำการสอบจิตใจของเด็ก(อันนี้คิดเอง) คือเราถูกใช้ให้ไปหยิบของนี่คืองงทุกครั้ง และต้องร้องท้วงทุกครั้ง ว่าไม่ใช่สีเขียวนะ มันเรียกว่าสีน้ำเงินแล้วก็จะถูกหัวเราะใส่ บางทีเราก็คิดว่าตัวเองกำลังถูกทดสอบอยู่รึเปล่า หรือว่าตัวเองมีปัญหาทางสายตาเอง คนทั้งโลกอาจจะมองว่ามันคือสีเขียวก็ได้