ชนะน็อค โรคซึมเศร้า ตอน อยากฆ่าตัวตาย (ต่อจากกระทู้ ชนะน็อคโรคซึมเศร้า http://m.ppantip.com/topic/35137901)
          
          ต่อจากนั้นไม่นาน ฉันพาแม่ไปหาหมอตามนัด ฉัน รู้สึกกระวนกระวายสับสนแปลกๆ  
ขณะนั่งรอตรวจ จิตของฉันเกิดตกขึ้นมาอย่างรุนแรง  ใจสั่นวูบหายเป็นระยะเหมือนจะควบคุมตัวเองไม่อยู่
อยากจะปัดโต๊ะเก้าอี้แถวนั้น  

พลันความรู้สึกแบบใหม่เกิดขึ้นมา คือ  อยากฆ่าตัวตาย   ฉันอยากจะวิ่งออกไปกระโดดตึกโรงพยาบาล
  ฉันไม่ไหวแล้ว  ฉันไม่อยากอยู่

แล้วก็อีกครั้งที่ความคิดแว๊บเข้ามา “แล้วแม่หล่ะ  แม่จะเสียใจ แล้วใครจะพาแม่กลับบ้าน

ความคิดแว๊บเข้ามาอีก  “สับสวิตซ์ สับสวิตซ์เดี๋ยวนี้”    
        
           สมองฉันบอกตัวเอง  เอาไงดี  เอาไงดี  ฉันบอกตัวเอง จะต้องทำยังไง  แล้วฉันก็นึกได้ว่า
จากการที่อ่านหนังสือมาหลายๆเล่มและทางnet  การโฟกัสความคิดไปทางอื่น  จะช่วยได้
โดยให้จินตนาการถึงสถานที่ที่เราชอบ  วิวทิวทัศน์ สนามหญ้ากว้างๆลมพัดเย็นสบาย  
มองไปไกลเห็นภูเขาและนกบินให้ภาพนี้เกิดขึ้นมองเห็นในสมองของเรา  ฉันทำทันที  

“ฉันอยู่ที่สนามหญ้ากว้างใหญ่มากสุดสายตามองไปริบๆฉันเห็นเทือกเขาที่เรียงซ้อนกันเป็นแนวยาว
ลมหนาวพัดอ่อนๆ  มีน้ำตกอยู่ด้านหลัง  นกฝูงหนึ่งบินกลับรัง  และฉันก็หัวเราะตัวงอ  
หัวเราะ และหัวเราะ อย่างกับได้ฟังเรื่องที่ตลกที่สุดในชีวิต”

ไม่น่าเชื่อความรู้สึกอยากตายหายไป  และฉันพาแม่กลับบ้านอย่างปลอดภัยโดยแม่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน
        
           ที่ฉันเล่าให้คุณฟัง เพื่อที่จะบอกว่า ถ้าเราคิดถึงคนอื่นก่อนตัวเอง มันจะทำให้คุณหายง่ายขึ้น
นี่ถ้าฉันคิดถึงแต่เรื่องความรู้สึกของตัวเอง  ฉันก็คงกระโดดหน้าต่างโรงพยาบาลลงมาแล้ว  
แต่นี่เป็นเพราะฉันรักและเป็นห่วงแม่ เลยจำเป็นต้องทำทุกวิธีที่จะไม่ทำให้แม่ตกใจ เสียใจ และพาแม่กลับบ้านให้ได้

สรุป  ตอนนี้ฉันมียาดีเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งตัว  คือ  ภาพธรรมชาติที่ฉันยืนหัวเราะอย่างเอาเป็นเอาตาย

ค่ำคืน ฉันสวดมนต์
นโมตัสสะฯ
อะระหังสัมมาฯ
พุทธัง สะระนัง คัชฉามิฯ