ทำไมแม่เรา ไม่เหมือนแม่คนอื่น แม่ร้ายๆแบบในละคร มันมีจริงๆนะ...
ตั้งแต่เด็ก ตั้งแต่เราจำความได้ พ่อแม่ทะเลาะกันตลอด ทะเลาะนี่แบบตีกัน ใช้อาวุธเลยนะ ไม่ใช่แค่เถียงกัน ตอนนั้นเราโกดพ่อ เพราะเราต้องวิ่งหนี ไปนอนบ้านชาวบ้าน แถวบ้านเกือบทุกวัน เราไม่เข้าใจว่าทำไมพ่อต้องโกดแม่ ตีแม่ เปนแบบนั้นมานาน เป็นสิบปี จนเราโตขึ้น เราได้รับรู้อะไรมากมาย รวมถึงเรื่องของแม่.... เราพึ่งเข้าใจความรู้สึกของพ่อ ก็ตอนนี้แหละ
แม่ชอบออกไปข้างนอก กลับบ้านดึก ทำตัวเหมือนสาวๆ ใช้เงินเก่ง บางทีกลับเช้าก็มี (ลูก4คน โตๆกันหมดแล้ว) จิงแล้วตอนเราเด็กๆ มีเพื่อนของพ่อคนนึง สนิทกับที่บ้านเรา เขาชอบให้เงิน ซื้อของให้เรา แต่จู่ๆ เขาก็หายไป ไม่มาที่บ้านอีก เราพึ่งรู้ว่าแม่เรา กับ ผู้ชายคนนั้น มีความสัมพันธ์กันแบบ ชู้สาว ซึ่งพ่อเราเคยเห็นมากับตา พ่อไล่แม่ให้ไปอยู่กับเขา แต่แม่ไม่ไป อาจเพราะ ผู้ชายคนนั้นเขาก็มีเมียมีลูกอยู่ ช่วงที่เราเริ่มโตขึ้น ไปไหนมาไหน เจอใคร เขาก็จะมองแล้วพูดแนวแบบนินทา เคยมีอยู่ครั้งนึง ได้ยินชัดเลย "นี่ไงๆ ลูกกะ_รี่...!!" เจ็บใจ แต่ทำไรไม่ได้ พ่อเองรักแม่มาก พ่อก้ทนทำเฉยๆ เหมือนกับเราและพี่น้องเรา
แม่ยังเป็นแบบนั้นเรื่อยๆ แต่ช่วงหลังๆไม่ค่อยไป นานๆจะกลับดึกซักที เราก้เลยเริ่มรู้สึกว่าแม่อาจคิดได้ ทำตัวดีขึ้น แต่มันไม่ใช่
ครั้งนั้น เรากู้เงินมาจำนวนนึง มันก็เยอะพอสมควรนะ เกือบครึ่งแสน เพราะแม่อยากต่อเติมบ้าน เราก็ให้แม่เก็บใส่บัญชีชื่อของแม่ เรารอพี่น้องของเรามารวมเงินทำด้วยกัน เราไม่เคยถามหาเงินก้อนนั้น เพราะเราเชื่อใจแม่ สุดท้าย เราก้ถามถึงเงินนั้น แต่ถามเฉยๆ แม่ก็ออกอาการโมโห วี้ด โวยวาย ทำลายข้าวของ เรางงมาก ทำไมต้องโมโหขนาดนั้น จนรู้ความจริง ว่าแม่ใช้เงินจนเกือบหมด (เราและพี่น้องเราส่งให้แม่ทุกเดือนไม่เคยขาด แม่ได้เงินจากพวกเรารวมๆแล้วประมาน หมื่อนกว่าบาท ต่อเดือน ข้าวของใช้พวกเราก้ซื้อ แล้วแม่เอาเงินไปไหน เราเริ่มเอะใจ เงินในบัญชีลูกเราจะโดนด้วยมั้ย สรุป ไม่เหลืออะไรเลย เราทำงานค่าแรงวันละ 300 บาท ต้องก้มหน้าก้มตาทำงานใช้หนี้ ที่กู้มา ไม่ได้อะไรเลย พอทะเลาะกัน ว่าทำไมแม่ทำแบบนี้กับลูกหลาน เขาก้พูดว่า กูเป็นแม่ กูจะทำไรก้ได้ จุกค่ะ เจอคำนี้เข้า ข้าวก้หุงกินแต่ตัวเอง กินเสร็จก้ทิ้ง ไม่ให้เรากิน นี่เหรอคะ คนเป็นแม่ ว่า- กระทบ เราตลอด จนเราได้รู้อีกครั้งว่า แม่มีผู้ชายคนใหม่ เด็กกว่าแม่ อยู่แถวเดียวกันกับบ้านเรา อีกแล้วหรอ...? พวกเราทำงาน หาเงินมาให้แม่ปรนเปรอ คนอื่นหรอนี่ที่ผ่านมา เราร้องไห้ เราไม่คิดว่าแม่จะทำ เราสงสารพ่อ เราผิดมั้ยที่เกลียดแม่ เราไม่รุ้จะทำไง รุ้ว่ามันบาป แต่เราทำใจให้รักแม่เทิดทูนแม่อีกไม่ไหว
ผิดมั้ยที่เกลียดแม่
ตั้งแต่เด็ก ตั้งแต่เราจำความได้ พ่อแม่ทะเลาะกันตลอด ทะเลาะนี่แบบตีกัน ใช้อาวุธเลยนะ ไม่ใช่แค่เถียงกัน ตอนนั้นเราโกดพ่อ เพราะเราต้องวิ่งหนี ไปนอนบ้านชาวบ้าน แถวบ้านเกือบทุกวัน เราไม่เข้าใจว่าทำไมพ่อต้องโกดแม่ ตีแม่ เปนแบบนั้นมานาน เป็นสิบปี จนเราโตขึ้น เราได้รับรู้อะไรมากมาย รวมถึงเรื่องของแม่.... เราพึ่งเข้าใจความรู้สึกของพ่อ ก็ตอนนี้แหละ
แม่ชอบออกไปข้างนอก กลับบ้านดึก ทำตัวเหมือนสาวๆ ใช้เงินเก่ง บางทีกลับเช้าก็มี (ลูก4คน โตๆกันหมดแล้ว) จิงแล้วตอนเราเด็กๆ มีเพื่อนของพ่อคนนึง สนิทกับที่บ้านเรา เขาชอบให้เงิน ซื้อของให้เรา แต่จู่ๆ เขาก็หายไป ไม่มาที่บ้านอีก เราพึ่งรู้ว่าแม่เรา กับ ผู้ชายคนนั้น มีความสัมพันธ์กันแบบ ชู้สาว ซึ่งพ่อเราเคยเห็นมากับตา พ่อไล่แม่ให้ไปอยู่กับเขา แต่แม่ไม่ไป อาจเพราะ ผู้ชายคนนั้นเขาก็มีเมียมีลูกอยู่ ช่วงที่เราเริ่มโตขึ้น ไปไหนมาไหน เจอใคร เขาก็จะมองแล้วพูดแนวแบบนินทา เคยมีอยู่ครั้งนึง ได้ยินชัดเลย "นี่ไงๆ ลูกกะ_รี่...!!" เจ็บใจ แต่ทำไรไม่ได้ พ่อเองรักแม่มาก พ่อก้ทนทำเฉยๆ เหมือนกับเราและพี่น้องเรา
แม่ยังเป็นแบบนั้นเรื่อยๆ แต่ช่วงหลังๆไม่ค่อยไป นานๆจะกลับดึกซักที เราก้เลยเริ่มรู้สึกว่าแม่อาจคิดได้ ทำตัวดีขึ้น แต่มันไม่ใช่
ครั้งนั้น เรากู้เงินมาจำนวนนึง มันก็เยอะพอสมควรนะ เกือบครึ่งแสน เพราะแม่อยากต่อเติมบ้าน เราก็ให้แม่เก็บใส่บัญชีชื่อของแม่ เรารอพี่น้องของเรามารวมเงินทำด้วยกัน เราไม่เคยถามหาเงินก้อนนั้น เพราะเราเชื่อใจแม่ สุดท้าย เราก้ถามถึงเงินนั้น แต่ถามเฉยๆ แม่ก็ออกอาการโมโห วี้ด โวยวาย ทำลายข้าวของ เรางงมาก ทำไมต้องโมโหขนาดนั้น จนรู้ความจริง ว่าแม่ใช้เงินจนเกือบหมด (เราและพี่น้องเราส่งให้แม่ทุกเดือนไม่เคยขาด แม่ได้เงินจากพวกเรารวมๆแล้วประมาน หมื่อนกว่าบาท ต่อเดือน ข้าวของใช้พวกเราก้ซื้อ แล้วแม่เอาเงินไปไหน เราเริ่มเอะใจ เงินในบัญชีลูกเราจะโดนด้วยมั้ย สรุป ไม่เหลืออะไรเลย เราทำงานค่าแรงวันละ 300 บาท ต้องก้มหน้าก้มตาทำงานใช้หนี้ ที่กู้มา ไม่ได้อะไรเลย พอทะเลาะกัน ว่าทำไมแม่ทำแบบนี้กับลูกหลาน เขาก้พูดว่า กูเป็นแม่ กูจะทำไรก้ได้ จุกค่ะ เจอคำนี้เข้า ข้าวก้หุงกินแต่ตัวเอง กินเสร็จก้ทิ้ง ไม่ให้เรากิน นี่เหรอคะ คนเป็นแม่ ว่า- กระทบ เราตลอด จนเราได้รู้อีกครั้งว่า แม่มีผู้ชายคนใหม่ เด็กกว่าแม่ อยู่แถวเดียวกันกับบ้านเรา อีกแล้วหรอ...? พวกเราทำงาน หาเงินมาให้แม่ปรนเปรอ คนอื่นหรอนี่ที่ผ่านมา เราร้องไห้ เราไม่คิดว่าแม่จะทำ เราสงสารพ่อ เราผิดมั้ยที่เกลียดแม่ เราไม่รุ้จะทำไง รุ้ว่ามันบาป แต่เราทำใจให้รักแม่เทิดทูนแม่อีกไม่ไหว