เราอยากเล่าชีวิตของเราให้ทุกคน ฟัง แล้ว เสนอแนวคิดให้เราหน่อยค่ะ
เรื่องของเรา เกิดมาจากครอบครัวธรรมดา ครอบครัวหนึ่ง เรามีพี่น้อง 2 คน
เราเป็นพี่สาวคนโต มีน้องชาย 1คน พ่อเราทำงานแค่คนเดียว ส่วนแม่เราก็ไม่ทำงาน มีหน้าที่ดูแลบ้าน
ตอนเด็กๆเราก็เห็นพ่อแม่ทะเลาะกันไม่บ่อยมาก แต่จะมีหนักๆหากพ่อเมา พ่อจะทำลายข้าวของในบ้าน
เรากับน้องชาย อายุน้อยกว่าเราประมาณสามปี
เรา2คนก็จะเห็นเหตุการณ์ตลอดที่พ่อแม่ทะเลาะกัน
ช่วงตอนเด็กน้องชายเรา จะชอบวิ่งไปเล่นกับ
พี่ข้างบ้านเป็นเด็กผู้ชาย ที่อายุมากว่าสักประมาณ 10ปี
น้องชายเราจะหายไปขลุกที่บ้านพี่คนนั้นทั้งวัน
เรายังจำเหตุการณ์ ได้ เค้าบอกเราว่าไปเล่นเกมส์ที่บ้านหลังนั้น พี่เค้าเล่นเกมส์กันทั้งวันเลย
และพวกพี่เค้าเปิดหนังโป้ให้ดูด้วย
เราจำได้ที่น้องเรา สามขวบเล่าให้ฟัง
และเราเองก็เคยเห็นน้องชายเดินกำฟอยตะกั่วสีเงินมาให้เราดู
เราก็ถามว่าได้มาจากไหนเเค้าก็บอกว่าได้มาจาก
พี่สองคนนั้น
หลังจากนั้นพอเราโตขึ้นมา มีคนเล่าให้ฟังว่าพี่สองคนนั้นเคยเล่นยาแล้วพ่อแม่เค้าพาไปบำบัด
เราไม่แน่ใจว่สพัฒนาการทางสมองของน้องเราเสียหายไปตั้งแต่ตอนนั้น
หรือเปล่า
ไม่รู้ว่าเค้าเสพยามาตั้งแต่ตอนนั้น ตอนนที่น้องเราไปอยู่ด้วยไหม
พอน้องชายเริ่มเข้าโรงเรียนเค้าก็เหมือนจะเรียนไม่ทันเพื่อนๆและไม่อยากไปโรงเรียน ไม่ชอบทำการบ้าน ไม่ยอมอ่านหนังสือ ไม่อยากไปโรงเรียน
พอหนักๆเข้าพ่อก็เริ่มตี และบังคับ
แต่ก็เหมือนเค้าดื้อ เงียบ ไม่เถียง แต่แสดงสีหน้าไม่พอใจ ทุกครั้ง
ตอนนั้นเราเป็นเด็กเราก็รู้สึกได้
ว่าน้องเราไม่เหมือนเด็กคนอื่น
คล้ายๆเหมือนเด็กสมาธิสั้น อยากตะโกนก็ตะโกน
อยากทำไรก็ทำไม่สนใจใคร
แต่เราเองก็ไม่รู้จะบอกคนอื่นว่าน้องผิดปกติยังไง พอโตมาสักหน่อย ประมาณ 8ขวบ
น้องชายเริ่มขโมยเงินที่บ้านไปเล่นเกมส์ เล่นหนักมากไม่ยอมกลับบ้าน หนักๆเข้าก็ไปขโมยของคนอื่น เข้าบ้านเค้าไปขโมย
แล้วก็เอามาแอบไว้ ตามตู้เสื้อผ้า สุดท้าย เค้าก็เรียนไม่จบป.6 พ่อก็ทำได้แค่ด่าและ ตีทุกครั้งที่จับได้
และคอยตามแก้ปัญหาให้ตลอดมาก
หลังจากนั้นก็เริ่มกลายมามีพฤติกรรมก้าวร้าว
และเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เริ่มทำลายข้าวของ
หากโดนแม่ดุว่าหรือตำหนิ ซึ่งด้วย
แม่ของเราเป็นคนขี้บ่น และยิ่งโมโหแรงไปอีก ถ้าน้องชาย อาละวาดขึ้น คือแม่เองก็จะไม่ยอมลดราวาศอก
มาแนะนำตัวเราบ้างตอนเด็กๆเราไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองขาด เราชอบเรียนหนังสือ และก็ตั้งใจกับการเรียนมาก เราสอบได้ที่ 1 มาทุกปี
ด้วยเกรด เฉลี่ย 4.00 ไม่เคยเรียกร้องอะไรจากพ่อแม่ ไม่เคยขอไปเรียนพิเศษ ไม่อยากได้อะไร ไม่เคยขอรางวัล เพราะรู้ว่าพ่อแม่ไม่ค่อยมีเงิน
และก็ไม่เคยทำให้พ่อแม่หนักใจหรือเสียใจเลยกับชีวิตตอนเด็ก
หลังจากนั้นพอเริ่มเข้า ม.4 เราได้สอบเข้าโรงเรียนประจำจังหวัดทำให้เราต้องออกจากบ้าน
ไปอยู่บ้านญาติที่ในตัวเมือง
เรื่องราวที่บ้านเราก็ได้เริ่มขึ้น
พ่อแม่เริ่มทะเลาะกันหนักขึ้น น้องชายเริ่มหนีออกจากบ้าน ตั้งแต่เค้าประมาณ10ขวบ
เครียดมากคะ ช่วยหาทางออกให้ที
เรื่องของเรา เกิดมาจากครอบครัวธรรมดา ครอบครัวหนึ่ง เรามีพี่น้อง 2 คน
เราเป็นพี่สาวคนโต มีน้องชาย 1คน พ่อเราทำงานแค่คนเดียว ส่วนแม่เราก็ไม่ทำงาน มีหน้าที่ดูแลบ้าน
ตอนเด็กๆเราก็เห็นพ่อแม่ทะเลาะกันไม่บ่อยมาก แต่จะมีหนักๆหากพ่อเมา พ่อจะทำลายข้าวของในบ้าน
เรากับน้องชาย อายุน้อยกว่าเราประมาณสามปี
เรา2คนก็จะเห็นเหตุการณ์ตลอดที่พ่อแม่ทะเลาะกัน
ช่วงตอนเด็กน้องชายเรา จะชอบวิ่งไปเล่นกับ
พี่ข้างบ้านเป็นเด็กผู้ชาย ที่อายุมากว่าสักประมาณ 10ปี
น้องชายเราจะหายไปขลุกที่บ้านพี่คนนั้นทั้งวัน
เรายังจำเหตุการณ์ ได้ เค้าบอกเราว่าไปเล่นเกมส์ที่บ้านหลังนั้น พี่เค้าเล่นเกมส์กันทั้งวันเลย
และพวกพี่เค้าเปิดหนังโป้ให้ดูด้วย
เราจำได้ที่น้องเรา สามขวบเล่าให้ฟัง
และเราเองก็เคยเห็นน้องชายเดินกำฟอยตะกั่วสีเงินมาให้เราดู
เราก็ถามว่าได้มาจากไหนเเค้าก็บอกว่าได้มาจาก
พี่สองคนนั้น
หลังจากนั้นพอเราโตขึ้นมา มีคนเล่าให้ฟังว่าพี่สองคนนั้นเคยเล่นยาแล้วพ่อแม่เค้าพาไปบำบัด
เราไม่แน่ใจว่สพัฒนาการทางสมองของน้องเราเสียหายไปตั้งแต่ตอนนั้น
หรือเปล่า
ไม่รู้ว่าเค้าเสพยามาตั้งแต่ตอนนั้น ตอนนที่น้องเราไปอยู่ด้วยไหม
พอน้องชายเริ่มเข้าโรงเรียนเค้าก็เหมือนจะเรียนไม่ทันเพื่อนๆและไม่อยากไปโรงเรียน ไม่ชอบทำการบ้าน ไม่ยอมอ่านหนังสือ ไม่อยากไปโรงเรียน
พอหนักๆเข้าพ่อก็เริ่มตี และบังคับ
แต่ก็เหมือนเค้าดื้อ เงียบ ไม่เถียง แต่แสดงสีหน้าไม่พอใจ ทุกครั้ง
ตอนนั้นเราเป็นเด็กเราก็รู้สึกได้
ว่าน้องเราไม่เหมือนเด็กคนอื่น
คล้ายๆเหมือนเด็กสมาธิสั้น อยากตะโกนก็ตะโกน
อยากทำไรก็ทำไม่สนใจใคร
แต่เราเองก็ไม่รู้จะบอกคนอื่นว่าน้องผิดปกติยังไง พอโตมาสักหน่อย ประมาณ 8ขวบ
น้องชายเริ่มขโมยเงินที่บ้านไปเล่นเกมส์ เล่นหนักมากไม่ยอมกลับบ้าน หนักๆเข้าก็ไปขโมยของคนอื่น เข้าบ้านเค้าไปขโมย
แล้วก็เอามาแอบไว้ ตามตู้เสื้อผ้า สุดท้าย เค้าก็เรียนไม่จบป.6 พ่อก็ทำได้แค่ด่าและ ตีทุกครั้งที่จับได้
และคอยตามแก้ปัญหาให้ตลอดมาก
หลังจากนั้นก็เริ่มกลายมามีพฤติกรรมก้าวร้าว
และเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เริ่มทำลายข้าวของ
หากโดนแม่ดุว่าหรือตำหนิ ซึ่งด้วย
แม่ของเราเป็นคนขี้บ่น และยิ่งโมโหแรงไปอีก ถ้าน้องชาย อาละวาดขึ้น คือแม่เองก็จะไม่ยอมลดราวาศอก
มาแนะนำตัวเราบ้างตอนเด็กๆเราไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองขาด เราชอบเรียนหนังสือ และก็ตั้งใจกับการเรียนมาก เราสอบได้ที่ 1 มาทุกปี
ด้วยเกรด เฉลี่ย 4.00 ไม่เคยเรียกร้องอะไรจากพ่อแม่ ไม่เคยขอไปเรียนพิเศษ ไม่อยากได้อะไร ไม่เคยขอรางวัล เพราะรู้ว่าพ่อแม่ไม่ค่อยมีเงิน
และก็ไม่เคยทำให้พ่อแม่หนักใจหรือเสียใจเลยกับชีวิตตอนเด็ก
หลังจากนั้นพอเริ่มเข้า ม.4 เราได้สอบเข้าโรงเรียนประจำจังหวัดทำให้เราต้องออกจากบ้าน
ไปอยู่บ้านญาติที่ในตัวเมือง
เรื่องราวที่บ้านเราก็ได้เริ่มขึ้น
พ่อแม่เริ่มทะเลาะกันหนักขึ้น น้องชายเริ่มหนีออกจากบ้าน ตั้งแต่เค้าประมาณ10ขวบ