..มีเรื่องจะมาเล่าให้ฟังครับ อ่อ..บอกก่อนเป็นเรื่อง ช-ช นะครับใครไม่ชอบหรือกลัวว่าอ่านแล้วจะฟินก็กดผ่านได้เลยนะครับ ไม่อยากเห็นใครมาคอมเม้นต์ว่า สายเหลือง ฮ่าๆ เอาหล่ะครับมาเข้าเรื่องกัน ย้อนไปตอนปีหนึ่งครับ วันนั้นเนี่ยเป็นวันที่เราทำกิจกรรมแรกที่คณะครับ เป็นการรับสมุดเชียร์ของคณะ ก็คือการเข้าเชียร์ที่ทุกๆคนกลัวนั่นแหล่ะครับ เราก็ไปตามเวลาที่พี่เค้านัด พอเราไปถึงคณะก็เจอแต่ความวุ่นวายครับ มีกระดานดำอยู่แผ่นนึงที่ติดตารางรายชื่อพวกเราไว้ แล้วก็ติดวิธีการแนะนำตัวกับรุ่นพี่ตอนที่จะเข้าไปเอาสมุดเชียร์อ่ะครับ เราไปถึงก็เจอคนมามุงกันตรงนั้นเต็มไปหมด เราก็แทรกๆเข้าไปครับ พยายามหาชื่อตัวเองให้เร็วที่สุดเพราะรู้สึกอึดอัดมาก มีแต่คนเบียดๆเราเข้ามา จนจังหว่ะนึงเราโดนคนเบียดจนไปเหยียบเท้าของคนคนนึง เราก็เลยหันไปขอโทษคนนั้น แล้วเราก็หันมาหาชื่อเราต่อ เพราะยังหาไม่เจอ แต่ไอ้คนที่เราเหยียบเท้าอ่ะครับหันมาถามเราว่าเราชื่ออะไร เราก็บอกชื่อไป พอดีชื่อจริงเราอ่ะพยางค์เดียว มันก็หันมาว่าเราหาว่าเราบอกชื่อเล่น เราก็อธิบายไปว่านั่นอ่ะคือชื่อจริงเรา ไอ้คนนั้นก็หันไปหาๆ แล้วก็หันมาบอกเราว่าเจอชื่อเราแล้ว อยู่กลุ่มเดียวกัน แล้วมันก็จูงมือเราออกจากตรงนั้นครับ เรานี่โล่งเลยอึดอัดมานาน ขอแทนชื่อสายรหัสเราว่า อาทิตย์ ละกันนะครับ ส่วนเราสมมุติว่าชื่อ ภูมิ ละกัน

อาทิตย์ : ป่ะไปเอาสมุดเชียร์กัน

มันพูดแล้วก็จูงมือเราไปที่ลานเชียร์ครับ แม่มมมทำเนียน แต่เราก็ตามมันไปนะ

พอไปถึงลานเชียร์สภาพที่เห็นคือเสียงตะโกนดังมากจากพี่ว๊าก แล้วก็โดนตะคอกด้วยครับให้รีบวิ่งหากลุ่มตัวเอง เรากับอาทิตย์อยู่กลุ่มที่11 พอหากลุ่มเจอปุ๊บก็ไปเข้าแถวรอรายงานตัวกับพี่ว๊ากประจำกลุ่มครับ เราดันตัวมันให้ไปยืนข้างหน้าเราเพราะจะได้ดูมันตอนรายงานตัวแล้วจะได้ทำตาม พออาทิตย์มันรายงานตัวเสร็จมันก็ได้สมุดเชียร์ แล้วก็ถึงคิวเรา เราคงเสียงเบาพี่ว๊ากเลยให้รายงานตัวสามรอบ พอเราได้สมุดเชียร์ออกมาก็ไม่เจออาทิตย์แล้ว ยังไม่ทันได้ขอบคุณเลยที่ช่วยหาชื่อให้ อาทิตย์ถือว่าเป็นเพื่อนเราคนแรกเลยที่เราเจอ เราก็เลยเดินกลับหอ เราอยู่หอในครับตอนปีหนึ่ง

เช้าอีกวันนึง วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรก เราก็ออกจากหอมากับเพื่อนผู้ชายของเรา คือเรามาจากโรงเรียนเดียวกันแต่มาเรียนคนละคณะ แล้วก็อยู่หอในเหมือนกัน เราเดินไปคณะครับมัวแต่หาห้องเรียนเลยเข้าเรียนไม่ทันช่วงเช้า เราก็เลยนั่งรออยู่หน้าห้องไม่กล้าเข้าไป มีเพื่อนอีกหลายคนที่มาไม่ทันเหมือนเราก็เลยนั่งคุยกันอยู่หน้าห้องครับ ภาควิชาที่เราเรียนจะแบ่งออกเป็นหลายๆสาขา เราเจอเพื่อนที่เรียนสาขาเดียวกันก็จับกลุ่มทำความรู้จักกัน จนถึงเวลาพักเบรกช่วงเช้าเพื่อนๆที่เรียนในห้องก็ออกมาข้างนอก เราก็เห็นอาทิตย์นะเห็นมันเดินมากับกลุ่มเพื่อนๆมัน ส่วนเราก็อยู่กับกลุ่มเพื่อนใหม่ แล้วก็เข้าห้องเรียนตามปกติ จนถึงเวลาเข้าเชียร์ พวกเราเดินเข้าแถวไปถึงตรงจุดที่วางกระเป๋า สัมภาระ ซึ่งจะต้องวางรวมกันเป็นกลุ่มๆตามกลุ่มเชียร์ เราก็เจออาทิตย์อีกครั้งตรงนี้ ก็ยิ้มให้กันอ่ะครับ แต่ก็โดนพี่ว๊ากมาตะคอกใส่

พี่ว๊าก : คุณจะยิ้มกันอีกนานมั๊ยครับ ถ้าไม่เข้าเชียร์ก็กลับไป

แค่นั้นแหล่ะเรากับอาทิตย์ก็พากันวิ่งไปที่กลุ่มครับ  พอถึงกลุ่มก็นั่งเหนื่อยหอบกันเลยตกใจด้วยที่โดนพี่ว๊ากตะคอกใส่ ก็มองหน้ากันแล้วขำๆครับ
อาทิตย์มันยิ้มน่ารัก มันตัวโตกว่าเราอีก สูงประมาณ176-178ได้ เพราะเราสูงแค่172เอง วันนั้นพอเข้าลานเชียร์ก็จะวุ่นวายมากเพราะคนหลายๆคนมารวมกัน เข้าแถวแยกหญิง-ชาย  แต่อาทิตย์มันก็ดึงเราไปด้วยตลอดครับก็เลยได้นั่งร้องเพลงเชียร์ข้างๆกัน พอจบกิจกรรมเชียร์เราก็เดินกลับหอพร้อมอาทิตย์ ยอมรับว่าเหนื่อยและท้อมาก ใครเคยเข้าเชียร์แล้วโดนพี่ว๊ากก็คงจะรู้ว่าความรู้สึกมันเป็นยังไง เราก็เลยเดินแบบไม่พูดไม่จา อาทิตย์มันคงเห็นว่าเราเงียบเลยชวนคุย

อาทิตย์ : เป็งไงเงียบเลย เหนื่อยหรอ

มันถามเราแล้วก็เอามือมากอดคอเราด้วย เนียนอีกละมัน ฮ่าๆ

เรา : เออดิ ตะโกนอะไรกันก็ไม่รู้ น่ารำคาญ

อาทิตย์ : เออน่า ขำๆไป อย่าซีเรียส ต้องผ่านไปด้วยกันนะ สู้ดิว๊ะ

เราก็พยักหน้าให้มัน

อาทิตย์ : อยู่หอไหนอ่ะ

เรา : หอใน

อาทิตย์ : อืม เดี๋ยวเดินไปส่ง

เรา : ไม่เป็นไร กลับเองได้

อาทิตย์ : ก็บอกว่าจะไปส่งไง อย่ามีปัญหาดิว๊ะ

เราก็เลยต้องยอมให้มันไปส่ง พอถึงหน้าหอใน เราก็เลยบอกให้อาทิตย์มันรอก่อนแล้วเราก็เข้าไปในเซเว่นที่อยู่ตรงหน้าหอในอ่ะครับไปซื้อน้ำเปล่าออกมาสองขวด เราก็ให้อาทิตย์ไปขวดนึงแล้วก็ขอบใจมันที่เดินมาส่ง

เรา : อ่ะน้ำ ขอบใจนะที่เดินมาส่ง

อาทิตย์มันยิ้มแล้วก็พยักหน้า รับน้ำจากมือเราไปแล้วกระดกกินเลย

อาทิตย์ : งั้น เรากลับก่อนนะ

เราก็พยักหน้าให้ มันก็หันหลังเดินกลับ

แล้วเราก็เรียกมัน

เรา : อาทิตย์

มันหันกลับมาทำหน้า งงๆ

เรา : พรุ่งนี้เจอกันนะ

อาทิตย์มันพยักหน้าให้แล้วก็ยิ้ม...แล้วเราก็เดินเข้าหอใน..