ชีวิตจริงยิ่งกว่าในนิยาย เพิ่งเข้าใจประโยคนี้ เมื่อเจอกับตัวเอง

ก่อนอื่นต้องขอบอกเลยว่านี่เป็นกระทู้แรกของฉันเลยค่ะ ผิดพลาดอะไรหรืออ่านแล้วมันดูกำกวมก็ต้องขอโทษด้วยนะ
ฉันคบกับแฟนมา 3 ปีกว่า เราอยู่ด้วยกัน แต่ยังไม่ได้แต่งงานกัน มาวันหนึ่ง แฟนมาสารภาพว่าเป็นเกย์ ฟังแล้วตอนแรกก็ขำๆ (ในใจตอนนั้นคิดว่าก็ดีกว่าเขานอกใจไปมีผู้หญิงอื่น) แต่เขายืนยันว่านี่เขาพูดจริงนะ ถ้าไม่จริงเขาไม่ยอมพูดมันออกมาหรอก พอตั้งสติได้ก็อึ้งไปพักนึง  เลยถามเค้าว่ามีผู้ชายที่คบอยู่เหรอ หรือเคยไปมีอะไรกับผู้ชายเหรอ เขาก็ปฏิเสธว่าไม่มี เขาแค่รู้สึกว่าเขาไม่ชอบผู้หญิง เคยเห็นเขามองหรือสนใจผู้หญิงคนอื่นซ่ะที่ไหน ถ้าไม่สวยจริงๆเขาจะไม่มอง ฉันฟังเขาแล้วก็ร้องไห้ คือร้องไห้หนักมากๆ ทั้งเสียใจ ทั้งงง  คิดว่าเขาแค่สับสนรึป่าว เพราะเจอผู้หญิงแบบฉันที่ไหนจะอ้วน อ้วนแล้วยังขี้เกียจทำงานบ้าน แล้วชอบหาเรื่องงอนตามประสาผู้หญิง ทำให้ภาพผู้หญิงในสายตาเขาดูไม่ดี เขาบอกเขารู้สึกผิดที่ทำกับฉัน วันสองวันแรกเรานอนกอดกันร้องไห้ ฉันก็ร้อง เขาก็ร้อง เขารู้สึกผิดและสงสารฉันมากๆ พูดว่าฉันไม่น่ามาเจอเรื่องอะไรแบบนี้เลย

ตั้งแต่ที่รู้เรื่องฉันก็พยายามถามเขาว่า จริงๆแล้วเขามีคนอื่นป่าว เขาก็ตอบว่าไม่มี และแล้วหลังจากนั้นฉันก็ทำตัวเป็นนักสืบ เล่นมือถือแฟน แอบส่องว่าที่ผ่านมาได้ติดต่อกับผู้ชายคนไหนบ้าง เลยได้เข้าไปดูในประวัติการโทรเข้าโทรออกของไลน์ มีเพื่อนคนนึงโทรหาตั้ง 40 กว่าสาย ขอใช้นามสมมติว่า บี (ในใจตอนนั้นคือแบบเพื่อนกันจำเป็นต้องโทรหา 40 สายมั้ย) บีเป็นเพื่อนที่ทำงานของแฟน แฟนฉันทำงานที่นี่หลังจากที่เรารู้จักกันได้ 6-7 เดือน และเป็นเพื่อนที่สนิทเลยก็ว่าได้ เรียกว่าเจอกันทุกอาทิตย์ ทั้งเที่ยวทั้งกินเหล้าด้วยกัน เวลาบีเมามากจนกลับบ้านไม่ได้ ก็มักจะมาค้างที่ห้องฉันอยู่บ่อยครั้ง บางทีหลังเลิกงานบีกับแฟนฉันก็ชอบมานั่งกินเบียร์อยู่ข้างล่างหอพัก ซึ่งทำให้ฉันกับแฟนชอบมีปัญหากันบ่อยๆ เพราะเมาแล้วไม่ยอมขึ้นมานอนบนห้อง แต่ดันไปนอนในรถแทน ซึ่งฉันก็เป็นห่วงทั้งสองคนมาก คิดไปต่างๆนาๆว่านอนในรถเดี๋ยวจะขาดอากาศหายใจตาย(ดูข่าวมากเกินไป 55) เพื่อนบีก็เหมือนเพื่อนของแฟนฉัน เพื่อนของแฟนฉันก็เหมือนเพื่อนบี เรียกว่าเราสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆตั้งแต่ที่รู้จักกัน ซึ่งแฟนฉันก็ได้สารภาพว่าคนๆนั้นเป็นบี  

ฉันแทบจะล้มทั้งยืน ที่ผ่านมามันคืออะไร เราอยู่ด้วยกับแบบ 3 คนผั_เมี_กันมาตลอดเลยเหรอ เขาบอกเขาสองคนแอบรู้สึกดีต่อกันมาตลอด 2 ปี โดยที่ฉันไม่รู้ และคิดไม่ถึง ว่าเพื่อนคนที่สนิทคนหนึ่ง และแฟนคนที่ฉันรักสุดหัวใจจะมาหักหลังฉันได้ ฉันมีโอกาสได้คุยกับบีและขอร้องบีว่าให้เลิกยุ่งกับแฟนฉัน เพราะเขาคือโลกทั้งใบของฉัน บีสัญญากับฉันว่าจะเดินออกไป แต่ตอนนี้มันไม่ได้มีความสุขแบบเมื่อก่อน ถึงแม้เขาจะอยู่กับฉันแต่เขาคิดถึงบีมาก เพราะสิ่งต่างๆที่บีทำให้เขามันเยอะมาก บียอมแฟนฉันในทุกๆเรื่อง จนแฟนฉันเอ๋ยปากว่า ไม่เคยเชื่อว่ารักแบบนี้(หมายถึงรักเพศเดียวกัน) จะมีอยู่จริง บีทำให้เขาเชื่อว่ามันเป็นไปได้และบีก็ทำได้ดี จนแฟนฉันชมว่าจะมีสักกี่คนที่จะยอมทนให้คนที่เรารักอยู่กับอีกคน มาถึงตอนนี้ฉันกับแฟนยังอยู่ด้วยกันมาสองเดือนแล้ว กว่าจะผ่านไปแต่ละวันเจ็บมากเลยค่ะ เขาบอกจะไม่ทิ้งฉัน จะอยู่แบบนี้ และจะไม่ไปไหน อยู่ดูแลกันไป แต่ถึงแม้ฉันจะมีความสุขที่เห็นเขาอยู่ข้างๆฉัน แต่บอกเลยว่ามันเป็นสุขที่เจ็บมากๆ เจ็บที่เห็นคนที่เรารักคิดถึงอีกคน เจ็บที่เขาไม่ได้รักเราเหมือนเมื่อก่อน เจ็บที่ไม่รู้ว่าทุกๆอย่างมันจะกลับมาเป็นแบบเดิมมั้ย  ชีวิตจริงมันยิ่งกว่าในนิยายจริงๆ ฉันควรทำอย่างไรดี
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่