การที่ฉันเงียบไม่ใช่ว่าฉันไม่มีเรื่องให้ต้องคิดมาก แต่ฉันแค่ไม่อยากให้คุณต้องมาคิดมากเพราะฉัน เพราะแค่เรื่องงานคุณก็เหนื่อยมากแล้ว ฉันยิ้ม มันก็ไม่ได้แปลว่าฉันไม่เจ็บปวดที่เห็นคุณเป็นห่วงใครต่อใครมากมายที่ไม่ใช่ฉัน การที่ฉันดูเข้มแข็งก็ไม่ได้แปลว่าฉันร้องไห้ไม่เป็น ฉันเป็นห่วงคุณ คุณเป็นห่วงเขา เขาร้องไห้คุณปลอบโยน ฉันเสียใจมากแค่ไหน คุณก็ไม่เคยสนใจ ไม่ชอบที่ฉันยืนอยู่ตรงนี้ ฉันก็เดินออกไปจากชีวิตคุณเอง ฉันจะอยู่หรือจะไปมันก็ไม่ได้มีค่าอะไรสำหรับคุณหรอก เพราะคนอย่างฉันมันไม่เคยอยู่ในสายตาใคร วันนี้ฉันอาจจะไม่เข้มแข็งพอ แต่สักวันฉันจะต้องมีค่ามากพอ และคนอย่างคุณจะต้องเสียใจที่ไม่เคยสนใจความรู้สึกของฉัน ยิ่งเสียใจ ฉันก็ยิ่งมองหน้าคุณไม่ได้ ฉันกลัวว่าฉันจะเก็บซ่อนความรู้สึกของตัวเองไม่ไหว กลัวต้องร้องไห้ให้คุณเห็น และอาจต้องรบกวนเวลาของคุณ รอยยิ้มและความห่วงใยนั้นคุณเคยมีให้ฉันเสมอ แต่ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว ตอนนี้สิ่งที่ฉันได้กลับมาคือใบหน้าที่เรียบเฉยและแสนเย็นชา โอเค ฉันเข้าใจว่าเข้มแข็งพอที่จะดูแลตัวเองได้ ไม่เหมือนคนของคุณที่ต้องการคนปลอบใจตลอดเวลา แต่ขออะไรสักอย่างได้ไหม ไปรักกันที่อื่น จะปลอบโยนกันแค่ไหนก็ตามใจเลย แต่อย่าทำแบบนั้นต่อหน้าฉัน เพราะฉันก็มีหัวใจ เจ็บปวดเป็นไม่ได้ด้านชาเหมือนกันคุณ