รำพึงคิดถึงเจ้า
แผลรักเก่ายังคงสด
น้ำตาข้ารั่วรด
หนาวบ่ถดละถอยเลย

เสียงคุยคราเย้าหยอก
รักงามงอกเกินคำเอ่ย
จากเจ้าเหมือนติดเกย
ใจชาเฉยยิ้มแห้งผาก

อยากบอกรักอีกครั้ง
ไร้คนนั่งนางร้างจาก
เหมือนนาแห้งเหี่ยวตาก
รอฝนฟากฟ้าสู่ดิน

รำพึงใจคนเศร้า
บ้านแสนเหงาสุขสูญสิ้น
ร้อยคำหากน้องยิน
กลับแดนถิ่นถวิลคอย