***รอยจุมพิต***

ในห้วงแคว้น แดนหนึ่ง..ซึ่งเคยอยู่
ดังวิมานสวยหรูเคียงคู่ขวัญ
มีรักซึ่งตรึงติดจิตผูกพัน
สองเรานั้น เย้าหยอก เฝ้าบอกรัก

“รอยจุมพิต”ติดอยู่มิรู้หาย
สัมผัสกายกอดอ้อน นอนหนุนตัก
ฟังเธอพร่ำ รำพัน ช่างหวานนัก
ใจฉันภักดิ์ พร้อมอยู่..ไม่รู้ลา

เราสัญญา รักแท้ แต่เริ่มต้น
เพียงสองคน ทุ่มเท เสน่หา
อยู่ในจิต พิศมั่น สัมพันธ์พา
มิใช่เพียงวาจาเมื่อคราเคียง

เป็นหญิงหนึ่งซึ่งก้าวล่วงในบ่วงรัก
ซึ้งสลักรอยไว้ไร้หลีกเลี่ยง
มีหัวใจ คงมั่นไม่ผันเอียง
ที่ร้อยเรียง คือเสียงใจ มอบให้เธอ

ยังคงซึ้ง ตรึงทรวง ในห้วงฝัน
ยังผูกพัน วันชื่น ยื่นเสนอ
ยังซาบซ่าน หวานนักรักเลิศเลอ
ยังคอยเพ้อพร่ำหาทุกคราไป

คะนึงหวน ครวญคิด จิตสับสน
ครั้งเปรอปรน ออดอ้อน ดูอ่อนไหว
จะปกป้อง รักซึ้ง ที่ตรึงใจ-
ได้อย่างไร ให้คงมั่น นิรันดร.....


"สุนันยา"