สวัสดีครับ วันนี้ผมจะมาเล่าเกี่ยวกับสิ่งลี้ลับซึ่งเกิดอยู่ที่เทือกเขาภูพาน ซึ่งผมก็สั่งมาจากคุณลุงคนหนึ่งที่ แกได้เจ๊อะเจอประสบการณ์มา.

วันนั้นที่ผมได้ไปเล่นที่วัดตอนเย็นๆ แล้วมีคนขับรถพระมารอรับพระซึ้งมาแต่วัดพระธรรมกายกัน ระหว่างรอ ก็มีพายุเข้าแล้วเกิดไฟดับ จึงได้มานั่งรวมกลุ่มกันที่โรงครัวกับแม่ออกแม่วัด คนขับรถพระ ประมาณนี้ แล้วแกก็เล่าเรื่องสิ่งลี้ลับที่เทือกเขาภูพาน แต่แกเล่าตามประสาคนแก่ที่จะเล่าไม่ค่อยละเอียด เหมือนแกรู้มาเห็นมาแต่มาเล่นแบบเหมือนไม่ใช่เรื่องจริง อ่ะครับ ผมจะเล่าคราวๆตามที่ผมจำได้น่ะครับ

แกเล่าว่า มีพระรูปหนึ่งซึ้งบวชได้นานประมาณหนึ่ง แล้วรู้จักกับแกได้ไปเดินธุดงค์ แถวเขาภูพาน ซึ้งไปกับลูกศิษย์คนหนึ่ง ซึ้งได้เข้าไปในดงลึก แล้วได้พลัดหลงกันกับพระ ...ประมาณนี้ครับ แล้วแกตามหาพระไม่เจอ หาจนทั่ว แล้วแกเลยตัดสินใจเดินออกจากป่าเพื่อไปเรัยกคนมาหาช่วย แกก็ไปบอกโยมแม่และญาติและชาวบ้าน ให้มาออกช่วยกันตามหาพระ แล้วก็กลับไม่เจอ ก็เลยไปถามหมอดู หมอดูบอกว่ายังมีชีวิต พระท่านนี้ยังอยู่ในป่า ไม่นานจะมีคนพาออกไป เขาแค่ลองของเฉยๆ แล้วญาติๆเลยต้องได้จุดธูปขอขมาบนไหว้  ประมาณนี้ครับ แล้ว ก็ไปถามพ่อหมออีกครั้ง พ่อหมอบอกว่า ท่านปลอดภัยแล้ว มีคนพาท่านไปบ้านชาติ พอทางญาติเจอตัวท่าน ก็ สบายใจและดีใจมาก ท่าเลยเล่าว่า ตอนหลงกับลูกศิษย์ ท่านได้ไปอยู่ในที่มี่แต่หน้าผาล้อมรอบ สูงชันมีต้นไม้ดอกไม้เต็มไปหมด และมีถ้ำๆหนึ่ง ปากถ้ำสวยมาก มีต้นไม้ดอกไม้งามสพรั่งต้นกล้วยมีกล้วยเป็นหวีใหญ่ๆ ผลไม้ป่าเต็มไปหมด และท่านก็เดินๆเขเาไปในถ้ำเรื่อยๆจนออกมาได้ และมีคนเจอเลยพาท่านออกมา   จบแล้วครับ ไม่น่ากลัวใช่ไหมครับ เพราะมันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริง แต่ฟังจากลุงคนนั้นที่แกเป็นเพื่อนกะบลูกศิษย์พระองค์นั้นครับ แค่อยากจะมาเตือนว่า อย่าได้เข้าไปในป่าเวลากลางคืนเด็ดขาด และห้ามเข้าไปคนเดียว อาจจะเจอเรื่องแบบนี้ ถ้าดวงไม่ดีอาจจะไม่ได้กลับออกมาอีกครั้ง