สวัสดีครับเพื่อนๆ
วันนี้ผมจะมานำบทความหนึ่งใน สหัสนิยาย ที่ผมชื่นชอบมาก คือเรื่อง พล นิกร กิมหงวน (สามเกลอ)
ของอาจารย์ ป.อินทรปาลิต ซึ้งบทความในส่วนนี้อยู่ในตอนที่มีชื่อว่า ปราบเมีย
     ในตอนนี้จะกล่าวถึง วิธีการชวนเพื่อนไปสังสรรค์ ในสมัยเมื่อ 85 ปีก่อน ทางจดหมาย เนื้อความดังนี้

               สโมสรรวมมิตร วันที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2482

เรื่อง นายพล กับนาย นิกร กลัวเมียยิ่งกว่าแม่
              จาก สมาชิกชายหญิง ถึง นาย พล พัชราภรณ์
              เราทั้งหลายรู้สึกเศร้าเสียใจเป็นอย่างยิ่ง ที่แกสองคนกลัวเมีย และหลงเมีย จนกระทั้งขาดการติดต่อสมาคมกับเพื่องฝูง
พวกเราจำได้ว่า เป็นเวลาเกือบเดื่อนแล้ว ที่แกไม่ย่างกายไปสโมสรเลย คำแก้ตัวของแกทั้งสองที่ว่า งานมาก ไม่มีเวลาว่างนั้น ฟังไม่ขึ้น
นี่แนะ..ไอ้เบื้อก! เมียน่ะ ไม่ใช้แม่นะโว้ย อย่ากลัวให้มันมากนัก ควรกราบเท้าอ้อนวอน ขออนุญาติเมียไปร่วมสนุกกับพวกเราบ้าง
หรือแกสองคน จะลืมเพื่อนก็ให้มันรู้ไป จะได้ตัดญาติขาดมิตรกันที
             แกรู้ไหมว่า พวกเราทุกคน ต่างบ่นถึงแกเสมอ เมื่อรับจดหมายนี่แล้ว ภายในสามวันนี้ แกไม่ไปสโมสร พวกเราก็จะเข้าใจว่า
แกสองคนกลัวเมีย และหลงเมียจนลืมเพื่อน
             ขอได้รับความอยากเตะ จากพวกเราทุกคน
ลงชื่อ สมาชิก

เป็นไงครับ เผื่อเพื่อนๆจะได้แนวทางแบบวินเทจในการชวนเพื่อนไปสังสรรค์บ้างนะครับ
(ท่าทางในสมัยนั้น การบอกว่าเพื่อนกลัวเมีย น่าจะเป็นการดูถูกอย่างแรง แอ๊ะ! สมัยนี้ก็ด้วยนิ