สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 11
ผมจบมาจะ10ปีละ ทำงานทั้งนอกประเทศและในประเทศมาเยอะพอสมควร
เอาจริงๆนะ ที่บอกว่าทำไม่ทันๆกันน่ะ เริ่มทำงานกันกี่โมง
ถ้าเริ่ม6โมงเย็น ก็เสร็จเที่ยงคืน
เริ่มเที่ยงคืน ก็เสร็จ6โมงเช้า
เป็นค่านิยมของเด็กเรียนศิลปะคือชอบขนงานนั่งทำรวมกันหลายๆคนที่คณะ มันสนุกแหละ แต่มันทำให้เสียเวลาสังสรรค์ คุย แซวเล่นกัน ต่อLanเล่นเกมส์กัน กว่าจะได้ทำงานก็ดึกแล้ว (ไม่ใช่ไม่ดีนะ แต่สังสรรค์มันเอาไปไว้หลังส่งงานได้ แค่เรียงลำดับความสำคัญผิด)
ค่านิยมที่รุ่นพี่ชอบปลูกฝัง ว่าการทำงานอย่างทุ่มเท นอนเช้า ไม่นอน มันแสดงถึงประสิทธิภาพสูง การบอกเพื่อนว่าทำจนเช้า ทำเสร็จช่วยเพื่อนทำ มันมีความรู้สึกว่า กูเท่ อยู่อย่างมีนัยสำคัญ (ช่วยเพื่อนบางครั้งก็ดีนะครับ แต่บางครั้งก็เป็นการสร้างวินัยให้เพื่อนคนนั้นไม่พยายามจัดสรรเวลาอย่างถูกต้อง)
เรียน5ปี ผมไม่เคยโต้รุ่งเลยแม้แต่คืนเดียว เกรดก็ไม่ได้แย่ ไม่เคยตก วิชาหลัก Aเกือบตลอด ที่เคยใกล้เคียงโต้รุ่งเพราะทำงานกลุ่ม(ซึ่งก็ไม่ได้ผิดอะไรนะ การโต้รุ่ง เพื่อนในกลุ่มทำ เราก็ทำเท่าเทียมกัน)
ผมเรียนจบ Thesisได้ A ทำคนเดียว มีเวลาเหลือก่อนวันส่งเป็นสัปดาห์ คนอื่นต้องเกณฑ์พี่น้องรหัสมาทำโต้รุ่งหลายๆวัน ทำกันจนวินาทีสุดท้าย ไม่ได้หลับไม่ได้นอน
การบริหารเวลา กับสมาธิสำคัญกว่าความถึกเยอะครับ บริหารดีๆก็สบาย วินัยพวกนี้จะติดไปถึงตอนทำงานด้วยครับ
เอาจริงๆนะ ที่บอกว่าทำไม่ทันๆกันน่ะ เริ่มทำงานกันกี่โมง
ถ้าเริ่ม6โมงเย็น ก็เสร็จเที่ยงคืน
เริ่มเที่ยงคืน ก็เสร็จ6โมงเช้า
เป็นค่านิยมของเด็กเรียนศิลปะคือชอบขนงานนั่งทำรวมกันหลายๆคนที่คณะ มันสนุกแหละ แต่มันทำให้เสียเวลาสังสรรค์ คุย แซวเล่นกัน ต่อLanเล่นเกมส์กัน กว่าจะได้ทำงานก็ดึกแล้ว (ไม่ใช่ไม่ดีนะ แต่สังสรรค์มันเอาไปไว้หลังส่งงานได้ แค่เรียงลำดับความสำคัญผิด)
ค่านิยมที่รุ่นพี่ชอบปลูกฝัง ว่าการทำงานอย่างทุ่มเท นอนเช้า ไม่นอน มันแสดงถึงประสิทธิภาพสูง การบอกเพื่อนว่าทำจนเช้า ทำเสร็จช่วยเพื่อนทำ มันมีความรู้สึกว่า กูเท่ อยู่อย่างมีนัยสำคัญ (ช่วยเพื่อนบางครั้งก็ดีนะครับ แต่บางครั้งก็เป็นการสร้างวินัยให้เพื่อนคนนั้นไม่พยายามจัดสรรเวลาอย่างถูกต้อง)
เรียน5ปี ผมไม่เคยโต้รุ่งเลยแม้แต่คืนเดียว เกรดก็ไม่ได้แย่ ไม่เคยตก วิชาหลัก Aเกือบตลอด ที่เคยใกล้เคียงโต้รุ่งเพราะทำงานกลุ่ม(ซึ่งก็ไม่ได้ผิดอะไรนะ การโต้รุ่ง เพื่อนในกลุ่มทำ เราก็ทำเท่าเทียมกัน)
ผมเรียนจบ Thesisได้ A ทำคนเดียว มีเวลาเหลือก่อนวันส่งเป็นสัปดาห์ คนอื่นต้องเกณฑ์พี่น้องรหัสมาทำโต้รุ่งหลายๆวัน ทำกันจนวินาทีสุดท้าย ไม่ได้หลับไม่ได้นอน
การบริหารเวลา กับสมาธิสำคัญกว่าความถึกเยอะครับ บริหารดีๆก็สบาย วินัยพวกนี้จะติดไปถึงตอนทำงานด้วยครับ
สมาชิกหมายเลข 6052994 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 7138920 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 754525 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6182111 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2936136 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5074611 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5230904 ถูกใจ, Msmitch หลงรัก, ช่างซ่อมบ้าน ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5143102 ถูกใจรวมถึงอีก 9 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
เรียนสถาปัตย์จนจบยังไงให้สุขภาพดี?
คือตอนนี้เราเพิ่งเรียนอยู่สภาปัตย์ปีหนึ่งนิดๆจะปีสองละ
ขอสงวนสาขาไว้แล้วกันนะคะ
แต่ตอนนี้เราถือว่าเราถามแทนเพื่อนๆเราอีกหลายคนด้วยที่เผชิญปัญหาแบบนี้
คือจะบอกว่าตั้งแต่เรียนมา รู้สึกสุขภาพทรุดหนักมาก ทั้งจากการโต้รุ่งบ่อยๆ นอนดึกมาก เครียดกับพวกโปรเจ็คมาก
มีปัญหาถาโถมตลอดทั้งจากอาจารย์และงาน ซึ่งก็โดนกันทุกคนน่ะแหละ เพราะฉะนั้นจะไม่บ่นเยอะในด้านนี้
แต่คือเรารู้ว่าไม่ใช่แค่เราที่มีปัญหา ทั้งรุ่นเรา รุ่นพี่ ล้วนสุขภาพเสื่อมถอยจากการเรียนคณะนี้ทั้งนั้น
เพื่อนเราคนนึงซิ่วไปเพราะมีปัญหาโรคลิ้นหัวใจรั่ว ซึ่งหมอบอกว่าถ้ายังต้องหามรุ่งหามค่ำไม่พักด้วยความจำเป็นขนาดนี้ตายแน่ๆ
เพื่อนที่เหลือเหนื่อยและท้อทั้งแง่สุขภาพกายและจิตจนซิ่วไปประมาณ8คนได้
คนจากไม่เคยเป็นโรคอะไรเลยก็เป็นไมเกรน รุ่นพี่ปวดหัวจนน๊อคหามเข้ารพ. เพื่อนเราเครียดกับงานจนต้องรับยาจากจิตแพทย์
เราเองจากเมื่อก่อนไม่ค่อยป่วย ตอนนี้ป่วยบ่อยมาก
แอดมิตรพ.สองรอบแล้วตั้งแต่เรียนมา ป่วยแบบเมื่อก่อนคืออยู่เฉยๆกินข้าวปลาแล้วก็หาย ร่างกายรักษาตัวเองได้
เดี๋ยวนี้ต้องพึ่งหมอ ขนาดเพื่อนตัวท๊อปๆห้อง จัดการเวลาเก่งๆงานครบ เรียนดี ทุกอย่างตรงเวลา เดี๋ยวนี้ก็นอนดึกโต้รุ่งแทบสมองตายเหมือนกัน
รูปแต่ละคน Before Afterนี่... บอกเลยโคตรEPICมาก ตาดำหน้าโซมเป็นแถบ ทำไมต้องโทรม? มาเรียนนะไม่ใช่มาตาย ทำไมสุขภาพแย่ขนาดนี้
เสียค่าโมเดลเหยียบแสนแล้วยังต้องค่าหมออีก นี่เราแค่ปีหนึ่งเหรอวะเนี่ย? ต่อไปจะเป็นยังไง?
จะให้ซิ่วก็ไม่อยากไป อยากทน แต่ไม่รู้ร่างจะทนได้อีกเท่าไหร่ ล่าสุดที่แอดมิตรพ. นน.จาก52 เหลือ48ละ ผอมลงเลย..
ใครที่เรียนแล้วรอดมาได้แบบงดงามมีเคล็ดลับดูแลสุขภาพกันยังไงบ้างคะ
วางแผนชีวิตและการทำงานยังไงให้ไม่เสียสุขภาพทั้งกายและจิต
ขอคำแนะนำไว้เป็นวิทยาทานด้วยเถิด
ปล.คือถ้าที่เขียนมามันเหมือนดูสำออย อ่อนแอ สำหรับคนอื่นๆที่ผ่านมันมาได้เราก็ขอโทษค่ะ หรือถ้าใครคิดว่าเราเขียนมาแล้วทำให้คนอื่นมองคณะไม่ดี เราว่าไม่หรอกค่ะ ถือซะว่าพวกเรามันแค่คนส่วนน้อยที่ต้องการคำแนะนำในการดำเนินชีวิตในทางสายนี้อย่างมีคุณภาพต่อไป
ของดีมันเอื้อมยากอยู่แล้ว ขอคำแนะนำจากคนที่เอื้อมถึงคงไม่ดูเป็นการมองคณะในแง่ไม่ดีหรอกนะคะ ^^