ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาแนะนำข้อคิดต่างๆนะคะ  เราเองไม่ได้คิดจะตัดขาด เพียงแต่ไม่เอามาทุกข์จนเกือบจะเป็นโรคหัวใจจากความทุกข์ความโกรธเหมือนแต่ก่อน.. เหมือนกับว่าหลังจากที่ปัญหารอบแรกเราได้ช่วยแก้ไขจนจบ เราเลยหลงดีใจมากๆว่าความสุขสงบจะกลับมาสู่ครอบครัวเราซักทีแต่ พอเค้าสร้างปัญหาเดิมขึ้นมาอีก.โดยเรามาทราบภายหลังเลยเกิดอาการที่เรียกว่า หัวใจสลาย หมดเรี่ยวแรงในชีวิตไปพักใหญ่เลยค่ะ พอถึงพอถึงตอนนี้เราเริ่มดีขึ้น เพราะรู้แล้วว่า เราไม่สามารถฉุดดึงเค้าขึ้นมาได้แล้วจริงๆ ที่เค้าเคยสัญญาว่าจะไม่ทำมันเป็นแค่การแก้ตัวให้พ้นไปที สิ่งที่เกิดขึ้นมันมาจากสันดานในตัวพวกเค้า ไม่สามารถแก้ไขได้แล้วจริงๆ  เราจึงต้องใช้การปล่อยวางไม่งั้นชีวิตเราเองก็ต้องพังตามไปด้วย... เคยได้ยินเกี่ยวกับ.การเสพติดการเป็นหนี้กันมั้ยคะ?  และก็คำพูดที่ว่า ไฟใหม้บ้านสิบครั้งยังเหลือที่ดินแต่ติดการพนันจะไม่เหลืออะไรเลย  นี่ละค่ะสิ่งที่เราจึงอยากปล่อยวาง.. เราเกิดกับเค้าแต่มาเติบโตกับอีกครอบครัวนึงแทน ใครๆจึงพูดว่า เราแค่อาศัยท้องเค้ามาเกิด เพราะคงมีกรรมผูกพันธุ์กันมาก่อน แต่มาเติบโตและรักใคร่กับอีกครอบครัวหนึ่งเพราะคงเคยทำบุญเกื้อหนุนกันมา เราจึงเหมือนต้องดูแลสองครอบครัวไปพร้อมๆกัน เพียงแต่ครอบครัวนึงทำเพราะหน้าที่ตามกำลัง แต่อีก ครอบครัวนึงดูแลเพราะความรักความผูกพันธุ์ที่แม้ไม่ใช่ทางสายเลือดโดยตรงก็ตาม