สวัสดีทุกท่าน
เราไม่รู้ว่ามันคืออะไร และเกิดขึ้นได้อย่างไร
ความรักช่างไม่มีเหตุผลอะไรอย่างนี้ สิ่งที่จะเล่าต่อไปนี้คือความรัก
การตกหลุมรักใครสักคนไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเรา
แต่บุคคลที่เราไปตกหลุมรักกลับเป็น "เจ้านาย หรือ หัวหน้าของเราเอง"
เราอายุห่างกันประมาณ 20ปี เจ้านายมีครอบครัวแล้ว มีลูกชายอยู่ชั้นมัธยม
ท่านเป็นผู้ใหญ่ที่ใจดีมีเมตตา อบอุ่น และแอบมีความเปรี้ยว กวนตีนพอสมควร
ไม่เคยคิดมาก่อนว่าชายสูงวัยจะมีเสน่มากถึงขั้นสามารถทะลายหัวใจสาวสวยมั่น และไม่ง้อชายใดอย่างเราได้

เราอายุ35ปี ผ่านความรักและเจอผู้คนมาไม่น้อย เราทำงานกับคนแปลกหน้าทุกวัน
เราว่าเราพอจะอ่านคนออก ถึงแม้ว่าท่านจะพยายามวางตัวแค่ไหน แต่เราว่าเราดูออกว่าท่านแอบหวั่นไหว
ท่านเป็นเด็กนักเรียนนอก เราก็คนไทยหัวนอก คิดว่าการโอบกอดคือเรื่องปกติ เคยขอกอดท่าน เคยพูดคุยเป็นการส่วนตัว
จริงอย่างที่ใครๆเคยพูดว่าดวงตาเป็นหน้าต่างของหัวใจ ถ้าเราไม่เข้าข้างตัวเองเกินไป เราเห็นแววตาของท่านปิดเราไม่ได้
และแววตาของเราก็คงปิดท่านไม่ได้เช่นกัน มันคงเป็นความสุขเล็กๆของคนสองคนที่ไม่คิดต้องการอะไรไปมากกว่าการที่ได้นานๆผ่านมาพบกันสักครั้ง
ให้ชื่นใจ อยู่ในมุมของตัวเอง ไม่ได้ต้องการให้รักตอบ แค่ดูออกว่าหวั่นไหวก็สุขใจแล้ว

เราโสดและกำลังแอบรักเจ้านาย
บ้าไปแล้ว