ใครเฝ้าคอย โอบขวัญ ยามหวั่นไหว
   ใครให้หมด ทั้งใจ แม้แสนยาก
   ใครทนทุกข์ ทุกสิ่ง ที่ลำบาก
   ใครที่หาก มองมา ด้วยปรานี

   วันนี้หนอ ฝนพรำ ย้ำความคิด
   ถูกหรือผิด ผู้นั้น คงสุขศรี
   แล้ววันหนึ่ง ที่ดึง ชีพหลุดพลี
   เขาคนนี้ อยู่สวรรค์ ชั้นเทวา

   รักมอบหมด หัวใจ ให้ลูกลูก
   รักคอยปลูก รดน้ำ ฉ่ำเย็นกว่า
   รักไม่มี เงื่อนไข และสัญญา
   รักนำพา ป๊า มาเกิด เทิดพ่อเรา

   จงทำดี มีหน้าที่ เป็นพี่น้อง
   จงปกป้อง ดูแลกัน อย่าหม่นเศร้า
   จงอดทน อย่ากระทบ ให้ใจเบา
   จงรักเขา เราพี่น้อง ร่ววมเกิดมา

   เมื่อขาดป๊า เติบใหญ่ ทำไมเล่า
   สิ่งใดเร้า เราแยก มองห่างหา
   สิ่งเก่าเก่า ลางเลือน ไปกับตา
   หัวใจพา ร่ำไห้ คิดใคร่ครวญ

                         ตัดขาดได้ดั่งนั้น...................แน่หรือ
                         นิดหน่อยกระทบคือ...............หลุดแล้ว
                         ขอโทษมอบมิถือ..................ใจขุ่น ไยเอย
                         ไม่หมดหรอกมิแคล้ว..............พี่น้องคล้องใจ