หากคุณเป็นคนหนึ่งที่ดันไปตกหลุมรักหรือหวั่นไหวกับคนมีเจ้าของ เราอยากบอกว่าคุณไม่ผิดหรอกนะที่มีความรู้สึกแบบนั้น อยากมอบกระทู้นี้ให้คนที่คิดว่าตัวเองผิดที่ดันมีความรู้สึกแบบนี้เเละอยากบอกคนมีเจ้าของที่ดันมาทําให้คนโสดอย่างเราๆต้องหัวใจบอบชํ้า
มันจริงที่ว่าความรัก ความเสน่หามันเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา ไม่ว่าจะกับเด็กหรือผู้ใหญ่ ใครๆย่อมผ่านช่วงเวลาแห่งการหมุนอยู่ในห้วงเเห่งความรักด้วยกันทั้งนั้น ประสบการณ์ความรักที่เเต่ละคนได้เจอก็ไม่เหมือนกัน ชอบใครใจตรงกันก็ได้คบกัน ชอบเขาเเล้วเขาไม่ชอบกลับก็นก เฉกเช่นเดียวกับไปตกหลุมรักคนมีเจ้าของนั่นเเหละค่ะ ผลสุดท้ายก็คือนกอยู่ดี ครั้นจะให้ไปแย่งเขามาก็ทําไม่ได้ อยากบอกว่าดีเเล้วค่ะที่ไม่ทําเเบบนั้น เพราะคนที่จะโดนเเย่งนั่นคือตัวเราเองค่ะ เเละที่โดนเเย่งนั่นคือ 'ความดีจากตัวเรายังไงล่ะคะ' ยิ่งถ้าเราไปแย่งเขามาให้เป็นของเรามากเท่าไหร่ความดีที่เราสะสมไว้ก็จะโดนความชั่วของจิตใจเเย่งพื้นที่ไปมากเท่านั้นค่ะ หากบางคนบอกว่า 'ฉันรักเขา ฉันอยากยืนข้างเขา อยากครอบครองในตัวเขา' จากการได้รักเขาอยู่ห่างๆแล้วมีความสุข แต่ดันกลับอยากเเย่งชิงเขา เชื่อเถอะค่ะ คนที่ไม่มีความสุขจะกลายเป็นคุณเสียเอง สําหรับเราเเล้วการที่หวั่นไหวกับคนมีเจ้าของเเล้วถ้าจะให้ตัดใจด้วยใช้เหตุผลมันตัดได้ง่ายมากค่ะเเค่คิดว่าเขาไม่ใช่ของของเรา ไม่ใช่คนรักเราก็ตัดได้ เเต่มันสวนทางกับหัวใจนี่สิค่ะการตัดใจเลยเป็นเรื่องที่ยาก เเต่ถ้าเราค่อยๆคิดเเละใช้เหตุผลมากกว่าอารมณ์ คิดเสียว่าบางทีถ้าเรายืนอยู่ในจุดที่ใกล้เขามากเกินไปเขากับเราอาจจะกลายเป็นคนเเปลกหน้ากันไปเลยก็ได้ เเต่ถ้าเราอยู่ในจุดๆนี้ จุดเดิม ที่ที่มีเเต่ความสุขของเรา โดยที่ไม่ทําให้ใครเขาเดือดร้อน เเค่ได้มองเขาห่างๆ เห็นเขายิ้ม เราก็ยิ้ม เห็นเขาทุกข์เราก็อดคิดมากหาวิธีที่ทําให้เขามีความสุขให้ได้ เเค่ได้เจอหน้าเเละได้ยิ้มให้กันในทุกๆวัน เเค่เท่านี้มันก็มีความสุขล้นใจดีกว่าต้องไปแย่งของๆใครเขามาดีกว่านะคะ คิดแบบนี้ทําเเบบนี้ เชื่อเถอะค่ะ สักวันนึงโลกจะเหวี่ยงคนของเราให้เข้ามาในชีวิตของเราเอง คนที่พร้อมเข้ามาจับมือเราเเล้วพาเดินไปด้วยกัน โดยที่ไม่ต้องให้คุณต้องโดนเเย่งชิงความดีไปจากจิตใจดวงน้อยๆของคุณเเม้เเต่นิดเดียวค่ะ
ถึงคนที่หวั่นไหวกับคนมีเจ้าของ
หากคุณเป็นคนหนึ่งที่ดันไปตกหลุมรักหรือหวั่นไหวกับคนมีเจ้าของ เราอยากบอกว่าคุณไม่ผิดหรอกนะที่มีความรู้สึกแบบนั้น อยากมอบกระทู้นี้ให้คนที่คิดว่าตัวเองผิดที่ดันมีความรู้สึกแบบนี้เเละอยากบอกคนมีเจ้าของที่ดันมาทําให้คนโสดอย่างเราๆต้องหัวใจบอบชํ้า
มันจริงที่ว่าความรัก ความเสน่หามันเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา ไม่ว่าจะกับเด็กหรือผู้ใหญ่ ใครๆย่อมผ่านช่วงเวลาแห่งการหมุนอยู่ในห้วงเเห่งความรักด้วยกันทั้งนั้น ประสบการณ์ความรักที่เเต่ละคนได้เจอก็ไม่เหมือนกัน ชอบใครใจตรงกันก็ได้คบกัน ชอบเขาเเล้วเขาไม่ชอบกลับก็นก เฉกเช่นเดียวกับไปตกหลุมรักคนมีเจ้าของนั่นเเหละค่ะ ผลสุดท้ายก็คือนกอยู่ดี ครั้นจะให้ไปแย่งเขามาก็ทําไม่ได้ อยากบอกว่าดีเเล้วค่ะที่ไม่ทําเเบบนั้น เพราะคนที่จะโดนเเย่งนั่นคือตัวเราเองค่ะ เเละที่โดนเเย่งนั่นคือ 'ความดีจากตัวเรายังไงล่ะคะ' ยิ่งถ้าเราไปแย่งเขามาให้เป็นของเรามากเท่าไหร่ความดีที่เราสะสมไว้ก็จะโดนความชั่วของจิตใจเเย่งพื้นที่ไปมากเท่านั้นค่ะ หากบางคนบอกว่า 'ฉันรักเขา ฉันอยากยืนข้างเขา อยากครอบครองในตัวเขา' จากการได้รักเขาอยู่ห่างๆแล้วมีความสุข แต่ดันกลับอยากเเย่งชิงเขา เชื่อเถอะค่ะ คนที่ไม่มีความสุขจะกลายเป็นคุณเสียเอง สําหรับเราเเล้วการที่หวั่นไหวกับคนมีเจ้าของเเล้วถ้าจะให้ตัดใจด้วยใช้เหตุผลมันตัดได้ง่ายมากค่ะเเค่คิดว่าเขาไม่ใช่ของของเรา ไม่ใช่คนรักเราก็ตัดได้ เเต่มันสวนทางกับหัวใจนี่สิค่ะการตัดใจเลยเป็นเรื่องที่ยาก เเต่ถ้าเราค่อยๆคิดเเละใช้เหตุผลมากกว่าอารมณ์ คิดเสียว่าบางทีถ้าเรายืนอยู่ในจุดที่ใกล้เขามากเกินไปเขากับเราอาจจะกลายเป็นคนเเปลกหน้ากันไปเลยก็ได้ เเต่ถ้าเราอยู่ในจุดๆนี้ จุดเดิม ที่ที่มีเเต่ความสุขของเรา โดยที่ไม่ทําให้ใครเขาเดือดร้อน เเค่ได้มองเขาห่างๆ เห็นเขายิ้ม เราก็ยิ้ม เห็นเขาทุกข์เราก็อดคิดมากหาวิธีที่ทําให้เขามีความสุขให้ได้ เเค่ได้เจอหน้าเเละได้ยิ้มให้กันในทุกๆวัน เเค่เท่านี้มันก็มีความสุขล้นใจดีกว่าต้องไปแย่งของๆใครเขามาดีกว่านะคะ คิดแบบนี้ทําเเบบนี้ เชื่อเถอะค่ะ สักวันนึงโลกจะเหวี่ยงคนของเราให้เข้ามาในชีวิตของเราเอง คนที่พร้อมเข้ามาจับมือเราเเล้วพาเดินไปด้วยกัน โดยที่ไม่ต้องให้คุณต้องโดนเเย่งชิงความดีไปจากจิตใจดวงน้อยๆของคุณเเม้เเต่นิดเดียวค่ะ