แฟนเก่าเรามีแฟนใหม่แล้ว...
แต่พอรู้ว่าเราโสด ก็ทักมาคุยด้วย
เราก็ไม่อยากมีปัญหาเลยรีบตัดจบบอกไปว่า...
"เรา 2 คน เหมาะที่จะเป็นพี่น้องกันแบบนี้... แต่งงานเมื่อไหร่ก็บอกนะจะเก็บเงินใส่ซองรอนะ" แต่มันไม่ได้จบแค่นี้ เพราะคำว่าพี่น้อง เค้าเลยทักมาหา ปรึกษา โน้น นี่ นั่น มีเรื่องให้ต้องทักมาคุยกับเราทุกวัน คุยปัญหาเรื่องธุรกิจของเค้าบ้าง ของเราบ้าง ความห่วงใย ความใส่ใจ
คำปลอบโยน มันหลั่งไหลมาเรื่อยๆ เพราะ เค้าดันกลับเข้ามาในชีวิตเราช่วงที่เราเจอแต่ปัญหา
เป็นไงหละที่นี้....ใจเจ้ากรรม ดันอ่อนไหว จากที่ขีดเส้นใต้คำว่าพี่น้องไว้ กลับรู้สึกมากกว่าพี่น้องซะเอง เพราะ รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และความสุขที่ได้รับจากเค้ามันช่างหอมหวานเหลือเกิน กลัวใจตัวเองจะชินกับการที่ได้คุยกับเค้าทุกวัน สุดท้าย เริ่มรู้สึกผิดกับแฟน ของเค้า เริ่มถามตัวเองว่ามันถูกแล้วหรอ บทสรุปสุดท้ายของเรื่องราวนี้ มันต้องมีใครซักคนที่ต้อง เป็นทุกข์ และเจ็บปวดแน่นอน โดยเฉพาะตัวเราเอง... ที่ใจไม่แข็งแรงพอ ทรยศตัวเองที่บอกว่าจะไม่รู้สึกเกินเลยจะเป็นแค่พี่น้อง