เราคบแฟนมา10กว่าปี พ่อแม่เร่งเร้าให้มาขอตลอดเพราะคบกันและอยุ่ด้วยกันนานแล้วแต่เขาอ้างไม่มีเงิน  แม่เขาก้บอกเราว่าเขาเองมีลูกสาวเขาก้ไม่เคยขายลูกกิน   พี่น้องแฟนก็ชอบมาเบียดเบียนเงินเราที่ช่วยกันเก็บไว้เพื่อจะแต่งงาน  แฟนก้มักจะช่วยเหลือพี่น้องครอบครัวเขาเสมอและไม่เคยได้คืน บวกด้วยเหตุผลหลายอย่างที่ทนมาตลอด10กว่าปีเพราะคำว่ารัก ไม่เคยเอาปัญหาไปเล่าใครเพราะกลัวมองแฟนเราไม่ดี  เมื่อมันถึงจุดที่ทนไม่ไหวจริงๆ ก็เลยลองหันมารักตัวเองดูบ้างและบอกเลิกเขา  แยกย้ายไปหาที่อยุ่อื่น  เขาเองตอนแรกไม่ตามไม่ง้อ  พอเห็นว่าเราไปจริงๆก้พยายามตามง้อเราทุกทาง จนเราใจอ่อนยอมเจอเขาบ้างเวลาเลิกงาน  จนวันนึงเขาขอไปที่ห้องและเขาก้พยายามจะมีอะไรกับเราให้ได้  2เดือนต่อมาเราพบว่าเราท้อง เราเสียใจมากไม่รุ่จะทำไงดี พอบอกเขา  เขาก้ว่าจะไปแต่ง  คือสรุปเราต้องแต่งงานเพื่อรักษาหน้าพ่อแม่ ทั้งที่ใจเราไม่ได้รักเขาเเล้ว  มันมีแต่ความผูกพันธ์ ตอนนี้อึดอัดและไม่มีความสุขเลย
แต่ก้อดทนเพื่อลูก พอกลับมาอยุ่บ้านได้เจอรุ่นพี่ที่โรงเรียนสมัยมัธยม  ได้คุยกันพี่เขาน่ารักมากและเข้าใจเราทุกอย่าง แต่เราก้ไม่ได้ปิดบังว่าเราแต่งงานมีลูกแล้ว  ไม่ใช่คนโสดตอนนี้ไม่ว่ากับใครก้ไม่สามารถบอกรักหรือคิด คุยในทางชู้สาวได้  แต่ก็การได้คุยกับรุ่นพี่ ทำให้เรามีความสุขและสบายใจขึ้นมาก  คิดว่าทำผิดไหมคะที่คุยกับรุ่นพี่ และควรทำตัวยังไงดีคะ