วันนี้ผมกะครอบครัวได้มาเที่ยวที่พังงาเขาหลักเปงครั้งแรกแระได้ไปทานข้าวที่ร้านม่วนหลายที่เขาหลักเพราะเห็นร้านแร้วบรรยากาศดีแต่อาหารยังมะรุ้ว่าอร่อยรึป่าวจึงได้เข้าไปนั่งทาน พอทานอาหารเสดก็เรียกคิดเงินซึ่งได้นั่งทานกัน 10คน น้องเด็กเสริฟก็นำสมุดใส่บิลมาให้ ทางเราก็หยิบบิลรายการอาหารออกมาดูแล้วนำเงินใส่ในสมุดเพื่อรอเงินทอน หลังจากนั้นก็เช็คอาหารที่สั่งว่าตรงหรือเปล่า สรุปแล้วไม่ตรงจึงบอกน้องเด็กเสริฟคนเดิมว่าให้ตัดจานนี้ออกเพราะว่าไม่ได้ ซึ่งพนักงานก็รับบิลไปอีกครั้งแต่ไม่ได้พูดอะไรต่อ หลังจากนั้นเราก็นั่งรอเงินทอนพักนึงก็มีพนักงานเสริฟผู้ชายเดินมาพร้อมกับเอาบิลรายการอาหารมาให้อีกรอบ เราก็ถามพนักงานคนนี้ว่าเมื่อกี้ให้เงินพนักงานคนนั้นไปยังไม่ได้เงินทอนเลย สรุปว่าพนักงานผู้ชายก็งงๆเดินไปถามแคชเชียร์ว่าได้เงินแล้วหรือยัง?เค้าก็บอกยัง? ทีนี้เค้าก็เดินมาบอกเราว่ายังไม่ได้เงินแต่เราบอกว่าได้ให้ไปกับเด็กเสริฟอีกคนไปนานๆแล้วตอนนี้รอเงินทอนยังไม่ได้เลย พนักงานเสริฟผู้ชายเลยไปตามหาพนักงานคนที่รับเงินโต๊ะเราไป สรุปว่าพนักงานได้ตอบว่าได้รับแต่บิลในสมุดไม่มีเงินค่ะ อ้าว!!!ทีนี้เราก็เครียดดิเราก็ค้นหาเงินกันในกระเป๋าเช็คอีกรอบ แต่ทุกคนในโต๊ะก็เห็นว่าพนักงานคนนี้รับเงินไปแล้วจิงๆ พนักงานก็บอกยังยังไม่ได้!!! คือยังไง?สรุปพวกเราต้องจ่ายอีกหรอ?ยังไง?คือ?????ผู้จัดการร้านคือ?????ทำไม???คือทำไมไม่แก้ไขสถานการณ์ตรงนี้ด้วยคือเราลูกค้าน่ะคือทำไมคุณเงียบตาม????ทำไมคุณไปคุยกับพนักงงานคุณอย่างเดียว????นี่คือสิ่งที่เราคิดอยู่ในหัวคือปกติเราไปใช้บริการที่ไหนก็ต้องมีหัวหน้างานหรือผู้ดูแลมาเป็นคนกลางแก้ไขสถานการณ์ที่นี่ด้วย....แต่นี่ไม่มีแม้เอ่ยปากกับเรา......คราวนี้เราจึงต้องหาวิธีกัน>>>>เราหันไปมองกล้องวงจรถามว่าพี่ค่ะกล้องวงจรมีกี่ตัวค่ะ ซึ่งมีกล้องวงจรปิดหันไปหน้าเคาร์เตอร์อย่างเดียว ไม่มีกล้องตรงที่ลูกค้านั่ง จึงบอกให้ทางร้านว่าขอดูกล้องได้ไหมซึ่งเค้าบอกได้ ผมเรยเดินตาม ผจก ร้านไป แต่ให้ผมหยุดรอยุตรงบันไดก่อน *(ซึ่งก้อน่าสงสัยอีก) ก่อนที่ ผจกร้าน จะไปบอกคนดูแล ( ผจก บ่น ซึ่งผมได้ยิน แต่มะได้สนใจ) ผมได้เดินตามเข้าไปดูกล้องวงจรปิด แระได้สังเกตุเห็น พนักงานคนที่มารับเงินแระรับบิลไปครั้งแรกยืนยุตรงเคาร์เตอร์พักนึง ก่อนจะเดินออกนอกเคาน์เตอร์ แระมือได้ล้วงลงกระเป๋ากางเกง จึงได้ขอเค้าดูกล้องวนยุ 2-3ครั้ง ซึ่งผมได้บอกกะ ผู้ดูแลว่าผมสงสัยตรงนี่เค้าจึงได้โทรไปบอก ผจก ร้านว่าให้ค้นตัวเพื่อว่าเอาเงืนไปหรือป่าว ซึ่งผมได้เดินย้อนมากะค้นตัวต่อหน้าซึ่งมะมี แระได้ให้แฟนผมกะแคชเชียร์ที่เปง ผญ ไปค้นตัวในห้องน้ำอีกครั้ง ซึ่งก้อมะมี ข้อสังเกตุ *(แต่ก่อนหน้านี้ระยะเวลาจากที่พนักงานคิดเงินเก็บบิลไปคนแรกถึงตอนที่ พนักงาน ผช ที่นำสมุดเก็บเงินแระบิลมาตอนหลังที่บอกว่ามะมีเงินซึ่งระยะเวลาห่างกันพักใหญ่ จึงสงสัยว่าแค่หักเงินจากที่คิดอาหารเกินไปทำไมใช้เวลานานจัง ซึ่งทางบ้านผมได้เหงกันว่าเราได้ใส่เงินลงไปในสมุดเก็บตังแร้ว แระพนักงานคนนั้นก้อเดินไปที่เคาน์เตอร์แระขึ้นเดินลงบริการลูกค้าตามปกติ จึงมะสามารถตรวจสอบได้)  ระหว่างที่รอผมไปดูกล้องวงจรปิดที่บ้านยังคงยืนรอผลยุที่หน้าเคาน์เตอร์แระได้สอบถามกับ พนง คนนั้นว่าตอนรับเงินกับบิลอะได้เดินมาหน้าเคาน์เตอร์เรยรึป่าว พนงคนนั้นได้ตอบว่าเดินมาเรย ซึ่งทางบ้านผมได้เหงว่าทาง พนง คนนั้นได้เดินไปอีกทางนึงซึ่งมะใช่เคาน์เตอร์ ก่อนที่จะเดินย้อนกลับไปที่เคาน์เตอร์ ซึ่งขัดแย้งกัน แระได้คุยกะทาง ผจกร้านซึ่งได้เงียบแระมะแก้ไขไรเรย ทางบ้านผมเรยได้แต่ทำใจแระยอมเสียตัง(อีกครั้ง)เพื่อให้เรื่องมันจบเพราะเปงเวลานานแร้วจากกินอาหารเสดยังมะหนึ่งทุ่มจนถึงสองทุ่มกว่าซึ่งเราอยากกลับมาพักผ่อน ต้องมาเสียความรุ้สึกกับเรื่องแบบนี้มันมะใช่เรื่อง
*ข้อสังเกตุ
1 ระยะเวลาจากที่พนงคนแรกคิดเงินกับเวลาที่พนงอีกคนที่นำสมุดรับเงินมาที่โต๊ะเปงคนล่ะคนกัน
2 ถ้า พนงคนนั้น รับสมุดรับเงินไปแร้วถ้ามะมีเงินก้อต้องกลับมาบอกลูกค้าทันที (นี่หายไปพักใหญ่กลับมากะ พนง อีกคน )
3 คำถามที่ถามกับ พนง คนนั้น (ระหว่างรอผมไปดูกล้องวงจรปิด ) ซึ่งคำตอบขัดแย้งกับที่ทางบ้านผมเหง แระ ผจกร้านโดนถามมากๆเดินหนี ซึ่งมะได้คำตอบไรเรยแระมะได้แก้ไขไรเรย

บอกตรงๆผมกับทางบ้านผมเสียความรุ้สึกกับเหตุการณ์นี้มาก จึงโพสต์มาเตือนเพื่อนๆให้ระวังหากไคจะมากินอาหารร้านนี้