หน้าเปิด


ต่อจากตอนที่แล้ว ฮายาเตะได้บอกเรื่องที่มิคาโดะให้หากุญแจและเขียนชื่อลงในพินัยกรรมเพื่อให้ได้รับมรดกกับนางิและมาเรีย แต่มาเรียก็ถามด้วยว่างั้นกุญแจที่ว่านั้นอยู่ที่ไหน ฮายาเตะบอกไม่รู้ มิคาโดะบอกแค่ให้หาเพราะทุกอย่างของเขาอยู่กับกุญแจนั้น ได้ยินแบบนี้นางิพูดเลยว่าอย่างกับบทจ้าวแห่งโจรสลัดชัดๆ มาเรียก็บอกว่าแบบนี้นั้นหมายความว่า...มิคาโดะทำกุญแจสำคัญนั้นหายไปแล้ว พอมาเรียพูดแบบนี้ทั้งฮายาเตะและนางิถึงกับเหงื่อตก คิดบวกก่อนว่ากุญแจที่สำคัญถึงขั้นจบเรื่องแบบนั้นคงไม่ทำหายง่ายๆหรอก

และตอนนั้นเอง จู่ๆมิคาโดะก็โผล่เข้ามาในห้องตะโกนโวยเลยว่าเขาไม่ได้ทำหายนะ ถึงนางิจะแปลกใจที่มาถึงคฤหาสน์ของเธอเลยแบบนี้ มิคาโดะไม่ตอบและพูดต่อเลยว่า เขาไม่ได้ทำหาย สิ่งนี้เป็นสิ่งที่จะถูกส่งต่อมาในแต่ละรุ่นภายในหีบที่เขาถืออยู่ เมื่อถึงเวลาสืบทอดรุ่นก่อนจะเอาหีบไปซ่อนเพื่อให้ผู้มีสิทธิ์หามัน ฮายาเตะจึงถามว่างั้นกุญแจก็ต้องอยู่ในหีบที่มิคาโดะถือ มิคาโดะบอกใช่ควรจะเป็นอย่างนั้น...จนกระทั้งเมื่อวันก่อนที่เขาได้ค้นพบความลับอันน่าตกตะลึงอย่างหนึ่ง... นั้นก็คือ....

มิคาโดะเปิดหีบให้ดูเลย และภายในหีบนั้น..... กุญแจหายไปแล้ว และสิ่งที่มาแทนกุญแจก็คือกระดาษข้อความที่เขียนโดย ยูคาริโกะ แม่ของนางิ บอกว่าเธอเอากุญแจไปแล้ว... นางิถึงกับตะโกนร้องในใจเลยทีเดียว มาเรียพูดเลยไหงโดนลูกสาวแท้ๆตัวเองขโมยไปซะงั้น มิคาโดะไม่มีอะไรจะแก้ตัว มาเรียก็ต่อว่าอีกเลยว่าของสำคัญแบบนี้ทำไมถึงไม่เก็บล็อคให้ดี แต่นางิก็สรุปได้ว่ามันหายไปแล้ว มิคาโดะบอกไม่ได้หายแต่ถูกขโมยไปต่างหาก นางิบอกก็เหมือนกันนั้นแหละ(เพราะคนขโมยตายไปแล้ว)


ฮายาเตะบอกทั้งปู่ทั้งหลานคู่นี้เลยว่าไม่ใช่เวลามาทะเลาะกันแล้ว ต้องรีบหาทางทำอะไรสักอย่าง มาเรียก็ถามว่างั้นทำไมไม่เรียก Kagi no 110-ban (บริษัทที่ช่วยปลดล็อคกุญแจรายใหญ่ของญี่ปุ่น) หรือช่างกุญแจอื่นช่วยปลดล็อคล่ะ มิคาโดะบอกนี่เป็นถึงการดวลสุดท้ายเชียวนะ แต่ต่อให้ทำแบบนั้นก็ต้องเจอกับระบบรักษาความปลอดภัยต้านการขโมยระดับโลกอยู่ดี เมื่อไรที่คิดจะฝืนปลดล็อคปุ๊บ ระบบความปลอดภัยจะทำงานโดยการปั้มน้ำเข้ามาในห้องโถงด้วยปริมาณมหาศาล และพริบตาเดียวก็จะท่วมไปทั้งห้องและฆ่าคนที่จะเปิดทันที

เจอแบบนี้พวกฮายาเตะถึงกับพูดไม่ออก นางิโวยเลยว่าแล้วทำหายทำไม มิคาโดะบอกถูกขโมยต่างหาก นางิก็เถียงบอกเหมือนกันนั้นแหละ และเลิกสนใจกลับไปเขียนการ์ตูนต่อดีกว่า มาเรียเองก็เช่นกันบอกจะไปทำอาหารเย็น มิคาโดะบอกให้ช่วยจริงจังกันหน่อยสิ


คนที่ดูจะยังจริงจังเลยเหลือแต่ฮายาเตะ ฮายาเตะเลยถามว่างั้นมีทางจะหามั้งรึเปล่า แต่มิคาโดะเองก็บอกไม่รู้เหมือนกัน บอกเลยว่าพอยูคาริโกะคิดจะทำอะไรแล้วก็เดายากมากจนหาเหตุผลไม่ได้ นางิเองก็ยังรู้เรื่องนิสัยแม่ตัวเองเลยว่าเป็นคนแบบนั้นแหละซึ่งถ่ายทอดมาจากใครก็ไม่รู้(ประชด) มิคาโดะถึงกับพูดไม่ออก มาเรียก็คิดว่ายูคาริโกะคงคิดจะให้มันเป็นเกม ฮายาเตะได้ยินแบบนี้ก็คิดว่า ถ้านี่คือเกมแบบเด็กๆ มันก็ต้องมีคำใบ้ เพราะเป็นเกมดังนั้นยูคาริโกะคงคิดอยากให้ทุกคนมาเล่นกัน นางิได้ยินแบบนี้ก็เหงื่อตก ถอนหายใจ แต่ก็พูดว่าเอางั้นก็ได้ มาเล่นเกมเด็กๆนี้กัน


ซังเซนอิง ยูคาริโกะ ลูกสาวคนเดียวของมิคาโดะและเป็นแม่ของนางิ ตายจากไปเมื่อ 8 ปีก่อน ตามบุคลิคแล้วดูเป็นคนทึ่มๆและไม่มีความสามารถอะไรจนทุกคนต่างพูดกันว่ายูคาริโกะนั้น "ทำอะไรไม่ได้สักอย่าง" แต่ฮายาเตะรู้ว่าจริงๆแล้วยูคาริโกะก็คือผู้ที่ได้รับการครอบครองพลังแห่งราชวงศ์

10 ปีก่อน ยูคาริโกะได้รับพลังแห่งราชวงศ์มาจากโรยัลการ์เด้น แต่ด้วยบางอย่างทำให้พลังนั้นกลับสู้ราชวังเดิมของมัน ทั้งพลังแห่งราชวงศ์และมรดกของซังเซนอิง ล้วนแล้วต่างเริ่มจากเธอทั้งนั้น จนหัวใจวายจากไป และจากนั้นฮายาเตะก็ได้ยินเสียงของเธอ...

ครั้งหนึ่งในความฝัน ฮายาเตะได้เจอและคุยกับยูคาริโกะ ยูคาริโกะได้ขอร้องฮายาเตะเพราะตัวเธอนั้นได้แต่เฝ้ามองนางิเท่านั้น ยูคาริโกะขอร้องให้ฮายาเตะช่วยดูแลนางิ และได้ให้นางิมีชีวิตเป็นของตัวเองด้วย ในความฝันนั้นฮายาเตะมั่นใจว่ายูคาริโกะพูดกับเขาแบบนั้นและเขาเองก็ได้ตอบรับคำขอนั้นมา


เมื่อได้รู้เรื่องที่ต้องหากุญแจที่ยูคาริโกะเอาไปซ่อนแล้ว สิ่งที่นางิคิดได้คือผู้ที่รู้เรื่องของยูคาริโกะมากที่สุดนอกจากเธอ เพื่อนสนิทของยูคาริโกะสองคน แม่วาตารุ กับ แม่ของอิสึมิ ดังนั้นนางิจึงเริ่มการหาโดยจะไปหาแม่ของอิสึมิก่อนเลย


จบตอน