เคยมีประสบการ์ณด้วยตัวเองมาก่อนครับแค่อยากมาแชร์อะไรบางอย่าง

เมื่อก่อนผมเป็นเด็กร่าเริง ใสๆ น่ารัก พอเห็นคนกรีดข้อมือตัวเองแล้ว ก็เฉยๆไม่รู้สึกอะไร
จนมีอยู่วันหนึ่ง ผมต้องเรียน ทำงาน ทะเลาะกับแฟนอีก เครียดหนักอาจจะดูธรรมดาสำหรับใครหลายๆคน แต่สำหรับผมเครียดมากครับเพราะไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อนเลย พอถึงจุดๆหนึ่งผมเครียดมากแล้วขาดสติ หยิบมีดคัตเตอร์มา กรีดไม่หยุดเลยทีนี้ เหมือนคนบ้าเลยร้องไห้ กรีดๆแต่พอเห็นเลือดก็สงบ ลงไปบาง พอวันถัดมา ไปเจอเพื่อน เพื่อนก็แอบเห็นรอยแผล มันก็หยอกล้อ ประมาณว่า "อ่อนว่ะ แน่จริงกรีดแนวตั้งสิ  ใบมีดโกน ดิ บลาๆ " ตอนนั้นผมก็รู้สึกเฉยๆ แต่พอมีเรื่องมาทำให้ผมเครียดอีก อยู่ ๆผมในตอนนั้นผมคิดแค่อย่างเดียวอย่างเห็นเลือดตัวเองอยากกรีดข้อมือ ก็ไปเอาใบมีดโกนมา กรีดๆๆๆ แต่ครั้งนี้ผมปิดอยู่ในห้องแล้วผมร้องไห้เสียงดังมาก แม่ผมก็มาต่อว่าอีกบลา ๆ ทีนี้แหละ สติแตกเลยครับ เห็นเส้นเลือดก็เริ่มลงใบมีด อีกซักแบบ แม่ก็ขึ้นมาตามว่าให้ไปทำงาน ผมนี้เดินลงไปแบบไม่ปิดแผลอีกแล้ว เลือดหยดตั้งแต่บันได จนถึง ที่ที่ผมต้องทำงานลูกค้าก็เข้าร้านมาพอดีผมก็ทำไปด้วยเลือดหยดไปด้วยอย่างงั้นแหละครับ ตอนแรก พ่อแม่ผมไม่ค่อยสนใจอะไร แต่พอเลือดหยดกองขึ้นเยอะขึ้นเรื่อยๆ จนลูกค้าสังเกตุเห็น แล้วก็ตกใจ จนพ่อแม่ผมมาเห็นแล้วก็พาผมไปทำแผล...

อยากจะบอกหน่อยนะครับตอนเราจิตใจปกติ ต่อให้มี โฆษณา แบบไหนคุณก็พร้อมที่จะรับมือได้ แต่หากคุณขาดสติเมื่อไรสิ่งที่คุณบอกไม่มีวันเกิดขึ้นกับตัวเองแน่มัน จะมาแบบไม่รู้ตัวนะครับ และก็อยากให้ คนที่เห็นคนกรีดข้อมือเป็นเรื่องที่ตลก เห็นแล้วต้องท้า มันไม่ใช่เรื่องตลกสำหรับคนที่เขา สติแตกนะครับอย่างน้อยช่วยสนใจเขาหน่อยไม่ก็เป็นที่ปรึษาเขาหน่อยน่าจะดีกว่า พูดคำแรงๆให้มันสำนึกได้นะครับ แต่ตอนนี้ผมได้รับการรักษาแล้ว และ มีรอยแผลเป็นอยู่ไม่เคยหายไปไหน 555
ปล. อาจจะอ่านแล้ว งงๆ ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ