คือเราเป็นคนนึงที่สงสัยมานานละว่าถ้าเราตายนี้มันจะจบมั้ยความคิดต่างๆระบบประสาทความเจ็บปวดคือเรามั่นใจว่ามันจบได้แต่คือทำไมคนเราถึงไม่ยอมฆ่าตัวตายละคะทำไมถึงทำไม่ได้ คือเราพยายามความรู้สึกตอนนั้นเรานั่งมองแล้วคิดแล้วคิดอีกแต่ทำไมเราถึงไม่ทำซักทีแค่กรีดแขนตัวเองให้โดนเส้นเลือดหรือไม่ก็แขวนขอตัวเองซะประมาณนั้นแต่ทุกครั้งที่จะทำทำไมถึงดึงสติตัวเองได้ทั้งที่เราอยากตายขนาดนั้นมันทำให้เราหยุดทุกอย่างทั้งที่จะตายก็ได้

(นอกเรื่องแปป)

คือช่วงนี้ไม่รู้เป็นอะไรค่ะรู้สึกลังเลลกง่ายความจริงก็เป็นนานแล้วแค่รู้สึกหนักขึ้นคือเราไม่รู้ว่ามันป่วยจริงหรือแค่เรียกร้องความสนใจนะคะแต่คือเราก็ไม่ได้บอกใครเลยตัวแต่ตอนที่สติอตกจนความลับที่เรารู้สึกว่าป่วยไปบอกเพื่อนคือช่วงนี้ เหม่อลอยคิดหลายอย่างในหัวเครียดมากแต่ไม่เยอะรู้สึกเศร้านะแต่อยู่กับคนอื่นกลับยิ้มได้ทุกครั้งจะเป็นตอนอยู่คนเดียวหรือมีบางอย่างมากระตุ้นเพราะอารมณที่อ่อนไหวง่ายด้วยมั้งมันรู้สึกกระอักกระอ่วนพอสมควรน้ำตาเริ่มซึ่มหายใจแปปปกตินะคะแต่แค่ช้าลงรู้สึกเจ็บแขนซ้ายตรงข้อมือที่เส้นเลือดตัวเริ่มสั่นซักพักก็ได้สติแต่ช่วงนี้ก็มีแบบตัวชาทั้งตัวแล้วเราก็ไปหยิบคัดเตอร์มากรีดขาตัวเองบ้างบ้างทีก็ยิ้มเวลาคิดถึงการฆ่าคนคือมันดูมากเกินจริงจนแบบมันแปลกอาจเป็นเพราะเราสนใจด้านจิตวิทยาจนหลอนมั้งไม่แน่ใจที่แน่ๆเวลาเราได้ยินเสียงทีวีตอนอยู่ในห้องน้ำมันมีอาการหลอนแบบได้ยินเสียงนิดทาแบบบ่อยมากๆเราเลยเอามือปิดหูตลอดที่รู้สึกไม่ดีเวลาเครียดหรือทะเลาะกับใครก็จะร้องทั้งที่ไม่มีอะไรเลยแท้ๆรู้สึกโกรธแต่ก็ร้องประมาณความรู้สึกแค้นทั่งหมดในชีวิตมามาอีกแล้วสิเศร้าจังอยากล้างแค้นนี้ก็เป็นอาการของตอนที่อยู่คนเดียวด้วยนะเวลาอาการมาเมื่อความรู้สึกในอดีตมันตีกลับ...ช่วงนี้บางทีก็บีบคอตัวเองบ้างเราถามตัวเองเสมอว่าตายดีมั้ยๆเราเคยปรึกษาพี่นะแต่รู้สึกว่ามันดูเป็นการเรียกร้องความสนใจรึเปล่าเท่าที่อ่านมาบางทีถ้าคนเราไม่มีความคิดคงดีกว่า555+
อยู่ไปทำไมถ้าอยู่แล้วทุกข์จะตายก็ทำไม่ได้แย่จัง...

ต่อ
เราสงสัยว่าปัญหาของเรามันคือตรงไหนกันแน่คนอื่นยังทำได้แต่ทำไมกันถึงไม่ตายซักทีคะ