พอคิดว่า ต้องใช้ชีวิตไปอีกตั้งหลาย10ปีโดยไม่มีแม่ มันก็เหนื่อยใจทุกทีเลยครับ เวลาผมไปเรียน เจอเพื่อน มันก็คุยเฮฮาหัวเราะได้บ้างครับ แต่พอคิดถึงแม่ไปแว่บนึง ยิ้มๆอยู่มันหุป อัตโนมัติเลยครับ ผมรักแม่

ผมเป็นคนนึงที่ติดแม่มาก ตอนนนี้ผมมาเรียนมหาวิทยาลัย จะขึ้นปี2แล้ว ก็พักอยู่หอใกล้มหาวิทยาลัยแหละครับ นานๆก็จะได้กลับบ้านที หรือเวลามีเรียนหนักก็ไม่ได้กลับเลย ตอนเย็นก็จะโทรหาแม่บ้าง หรือแม่จะโทรมา ผมก

ตั้งแต่เราอายุ9ขวบ จนตอนนี้อายุ21 ไม่เคยกอดแม่เลยค่ะ ไม่เคยหอม ไม่เคยจับมือแม่ แม่เป็นคนไม่หวาน ไม่อะไรเลย แม่มีแต่เรื่องเครียด แม่ไม่มีใครแล้วค่ะ มีแต่ลูก แต่เราอยากลองกอดแม่ แล้วให้กำลังใจท่าน แต่ไม

สวัสดีคะ เราเขียนกระทู้นี้ทั้งน้ำตา เรามาทำงานหาเงินเราหวังว่าอยากให้พ่อแม่สบาย แต่ตั้งแต่เรามาทำงานเราคิดถึงบ้านมากๆเลยคะ เราหดหู่กับชีวิต เราร้องไห้ตลอดเวลาที่นึกถึง อีกเดือนกว่าๆ เราก้อกลับบ้านแล้ว