ผมเป็นคนนึงที่ติดแม่มาก ตอนนนี้ผมมาเรียนมหาวิทยาลัย จะขึ้นปี2แล้ว ก็พักอยู่หอใกล้มหาวิทยาลัยแหละครับ
นานๆก็จะได้กลับบ้านที หรือเวลามีเรียนหนักก็ไม่ได้กลับเลย ตอนเย็นก็จะโทรหาแม่บ้าง หรือแม่จะโทรมา
ผมกับแม่ก็คุยกันเรื่อยๆ ยอมรับว่าผมคิดถึงแม่มาก แต่ตอนคุยกันผมไม่ร้องไห้ครับ เป็นเพราะได้ยินเสียงแม่รึเปล่า ทำให้มีกำลังใจขึ้นเยอะ
แต่พอวางสายปุ๊บ ทำให้ผมคิดอะไรต่อมิอะไรมากมาย ทั้งเรื่องเรียน เรื่องค่าใช้จ่าย เรื่องต่างๆ จนผมกลั้นน้ำตาไม่อยู่แล้วก็ร้องออกมา
แล้วเพื่อนๆ ทำยังไงเหรอครับเวลาคิดถึงพ่อแม่ แล้วก็กลั้นน้ำตาไม่อยู่.... ผมนั่งร้องอยู่นานเลย

แก้ไขข้อความผิด.