ช่วงค่ำ ทั้งสี่คนได้นัดกันมาที่บ้านของดาว เนื่องจากคำให้การของ อุ๊เด็กสาวผู้โชคร้าย และร่องรอยในสระน้ำที่คาดว่าเป็นของเอิร์นหนุ่มนักศึกษาผู้ตาย และเนื่องจากดาวเป็นนักเรียน ทุกคนเลยนัดกันมาคุยกันที่บ้านดาว ซึ่งหมอเจี๊ยบก็มีบ่นๆบ้างเพราะบ้านไกล และที่พิเศษก็คือวันนี้คุณพ่อของดาวอยู่บ้านด้วยทำให้ทุกคนล้อมวงกันทานอาหารฝีมือคุณพ่อของดาว

"นี่แกงอะไรเหรอคะคุณพ่ออร่อยเชียว"หมอเจี๊ยบซดน้ำแกงแบบไม่เหลือมาดคุณหมอ

"แกงชะอมครับคุณหมอ ผมลงมือตำน้ำพริกเองเลยนะ ส่วนชะอมก็เด็ดจากของที่บ้านมาเลย กำลังอ่อนๆทานง่ายครับ"คุณพ่อกำลังอวดอาหารฝีมือตัวเองที่ทำอาหารเหนือให้แขกครั้งแรก

"คือคุณพ่อเค้าเป็นคนเหนือน่ะค่ะ ที่บ้านก็ปลูกผักสำหรับอาหารเหนือไว้เยอะแยะ ถ้าวันไหนคุณพ่อเข้าครัวก็จะเป็นอาหารเหนือทั้งนั้นค่ะ" ดาวก็พลอยอวดฝีมือคุณพ่อด้วย

"เป็นแกงที่แปลกนะครับใส่กากหมูชิ้นใหญ่ๆด้วย"ว่าแล้วผู้กองต้อมก็ตักเข้าปาก

"เค้าเรียกว่าแคบหมูครับ ปกติผมก็ไม่ค่อยใส่หรอกเพราะที่นี่แพง แต่เห็นว่ามีแขกมาบ้านก็เลยใส่ซักหน่อย ทุกทีก็ใส่แต่เฉพาะปลาแห้งน่ะครับ"พ่อดาวอธิบาย

ทุกคนทานอาหารกันอย่างเอร็ดอร่อย อาจจะมีเว้นบ้างก็คือภูที่เผลอทานน้ำพริกปลาร้าเข้าไปโดยคิดว่าเป็นน้ำพริกหนุ่ม ทำให้หมอเจี๊ยบถึงกับหัวเราะจนสำลักเพราะรู้ว่าภูไม่ชอบปลาร้าอย่างสุดๆ ในขณะที่หมอเจี๊ยบฟาดเรียบแทบจะเลียจาน ส่วนผู้กองต้อมกับพ่อดาวก็คุยกันอย่างออกรสเพราะเป็นคนชอบทำอาหารเหมือนกัน ซึ่งต่างจากหมอเจี๊ยบลิบลับเพราะอาหารเพียงอย่างเดียวที่เธอทำได้คือบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปแบบลวกน้ำร้อน

....................................................

หลักจากทานข้าวกันเสร็จ พ่อของดาวก็ยังล้างจานให้อีก แม้ว่าคนอื่นจะช่วยก็ไม่ยอมซ้ำยังขอบคุณที่ช่วยดูแลลูกสาวเค้าเสียอีก จนดาวต้องปล่อยให้คุณพ่อล้างจานไป ซึ่งฟังจากที่คุณพ่อฮัมเพลงลูกทุ่งไปด้วย ก็พอรู้ว่าแกคงมีความสุขที่มีคนมาทานอาหารด้วย

"เอาล่ะมาเข้าเรื่องเลยดีกว่า"ภูเอ่ยปากขณะที่ทุกคนกำลังนั่งรออาหารย่อย ส่วนหมอเจี๊ยบถึงกับนอนแบบเป็นปลาแห้งเลยทีเดียว

"มีอะไรก็ว่ามาดิ"ผู้กองต้อมกำลังแคะฟันอยู่

"อย่างน้อยก็รักษามารยาทก้ดีนะครับ"ภูเอ็ด

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ คนกันเองทั้งนั้น"ดาวตอบด้วยรอยยิ้ม เพราะนานๆทีจะมีคนมาเที่ยวบ้านที่ปกติมีแต่เธอกับพ่ออยู่สองคน จากนั้นก็มีเสียงสนับสนุนจากหมอเจี๊ยบที่นอนอืดอยู่บนพื้น

"แต่อย่างหมอเจี๊ยบก็ไม่ไหวนะคะ สวยขนาดนั้นแท้ๆ"ดาวหยอกหมอแก้มแกมหัวเราะเมื่อเห็นสาวสวย ดูดีทุกกระเบียดนอนอืดเป็นปลาตาย หลังจากที่ "สวาปาม"อาหารเหนือฝีมือพ่อของดาวจนลุกไม่ไหว

"ไม่เปนไรหรอกน่าคนกันเองทั้งนั้น ไม่เห็นต้องทำสวยไปเจอใครเลย เนอะ" ตรงคำว่าเนอะหมอเจี๊ยบก็หันไปเนอะใส่ผู้กองต้อมแฟนตัวเอง

"แต่ย่าเอ็ดไปนะ พ่อแม่ของฉันก็ไม่เคยเห็นเจี๊ยบเค้าในสภาพนี้เหมือนกัน"ผู้กองต้อมแอบกระซิบให้ทุกคนได้ยิน

"อะแฮ่ม" ภูกระแอมอีกครั้ง คราวนี้ทุกคนก็เงียบ ส่วนหมอเจี๊ยบก็เปลี่ยนจากนอนเป็นลุกขึ้นมานั่ง

"วันนี้ผมไปสำรวจที่สระน้ำกับดาว ก้เห็นภาพรอยเท้าใต้สระน้ำ ก็อันที่ส่งไปในไลน์นั่นแหละ ใครคิดว่าไงบ้าง" ทุกคนก็กดมือถือตัวเองเช็ควีดีโอที่ภูส่งมา

"ถ้าอย่างที่นายว่า ทำไมผู้ตายต้องลงไปในสระด้วย"ผู้กองต้อมตั้งข้อสังเกต

"ตรงนั้นยังไม่รู้ แต่จากคำให้การของอุ๊ เธอคุยโทรศัพท์กับเสียงปริศนาที่เธอเข้าใจว่าเป็นผู้ตาย แต่ก่อนที่เธอจะสลบไปเธอรู้ตัวว่าโดนหลอก ตรงจุดนั้นผู้ตายก็หายไปเหลือแต่โทรศัพท์ที่กำลังโทรอยู่" หมอเจี๊ยบอธิบาย

"งั้นก็หมายความเค้าหายไปช่วงที่พี่อุ๊ขึ้นตึกใช่มั้ยคะ"ดาวถาม

"มันก็ใช่ แต่เราก็เดาไม่ได้ว่าเค้าตายยังไง ไปทำอะไรตรงนั้น ส่วนช่วงเวลาการตาย พี่เจี๊ยบเคยบอกว่าน่าจะประมาณช่วงเที่ยงคืนถึงตีหนึ่ง ซึ่งหมายความว่า เค้ายังมีชีวิตในช่วงที่แฟนเค้าสลบ เป็นเวลาประมาณชั่วโมงกว่าๆ"ภูพยายามประติดประต่อเรื่องจากทั้งสองฝั่ง

"เดี๋ยวนะ จำ7เรื่องลึกลับที่นายโทรบอกฉันได้รึเปล่า ที่บอกว่าสระน้ำกลางโรงเรียนเมื่อเอาปลาไปปล่อย มันจะหายไปน่ะ นายคิดว่ามันจะเกี่ยวกันรึเปล่าภู"ผู้กองต้อมคิดขึ้นมาได้

"แต่เราก็ยังพิสูจน์ไม่ได้ไม่ใช่เหรอคะว่า7เรื่องลึกลับเป็นเรื่องจริง"ดาวแย้งผู้กองต้อมขึ้นมา ทำให้หมอเจี๊ยบต้องเสริม

"มันก็จริงนะ ต่อให้มันเป็นเรื่องจริง แต่เราก็ไม่มีหลักฐานเชิงประจักษ์ให้พ่อแม่เค้าเห็นว่ามันมีผีจริงๆ""คำผู้ของหมอเจี๊ยบทำให้ทุกคนคิดหนัก แต่หลังจากเงียบไปซักพักภูก็พูดขึ้นมา

"เสาร์นี้ผมขอ ผอ.ให้ขุดลอกสระครับ เผื่อเราจะเจอหลักฐานการเชื่อมโยงการมีอยู่ของวิญญาณในสระได้"

"งั้นหลังจากนั้นถ้าเราลองเอาปลาไปปล่อยล่ะคะ" ดาวปิ๊งไอเดียขึ้น ซึ่งทุกคนก็เห็นด้วย

"งั้นไว้ฉันจัดการเอง วันเสาร์ฉันจะหาซื้อปลาไปปล่อยดู"ผู้กองต้อมรับอาสา

"แล้วเราก็ซ่อนกล้องไว้รอบสระเพื่อดูว่าปลาหายไปยังไง จากนั้นเราค่อยมานับจำนวนปลาอีกที"หมอเจี๊ยบเสริม

"งั้นเป็นอันตกลงตามนี้นะ แล้วเรื่องที่เกิดบนตึกเรียนล่ะจะว่าไง"ภูเปิดอีกประเด็นขึ้นมา

"ตรงนั้นแค่ใช้เทปที่เก็บไว้ของโรงเรียนก็น่าจะพอนะ"

"แต่ยังไงเราก็น่าจะเอาอุปกรณืของเราไปเสริมนะคะ อย่างพวกเครื่องวัดเสียง ตัววัดความร้อนอะไรพวกนี้น่ะ "ดาวเสริมหมอเจี๊ยบแต่ก้ถูกภูแย้งขึ้นมาอีก

"ถ้าจะทำแบบนั้น เดี๋ยวนักเรียนแตกตื่นพอดี อีกอย่างถ้าจะตรวจสอบ เราใช้ตัวล่อจะดีกว่านะ" คราวนี้ดาวหันไปมองหน้าหมอเจี๊ยบ เพราะทั้งคู่เป็นผู้สัมผัสวิญญาณ

"เราจะไม่ใช่ผู้สัมผัสวิญญาณหรอก เหยื่อเป็นคนธรรมดาเพราะฉะนั้นเราจะใช้คนธรรมดาเป็นตัวล่อ" พอภูพูดจบ ทุกคนก็หันมามองหน้าผู้กองต้อม

"ไม่นะ พวกนายก็รู้ว่าฉันช่วยไม่ได้จริงๆ" แต่ทั้งภูและหมอเจี๊ยบยังคงทำหน้าตาจริงจัง แม้จะเห็นหน้าผู้กองต้อมว่ากลัวแค่ไหน หนำซ้ำหมอเจี๊ยบยังบอกว่า ถ้าไม่ทำเจอดีแน่ ทำให้ผู้กองต้อมหน้าจ๋อยไปตามระเบียบ"

"อีตานี่น่ะ เป็นตำรวจซะเปล่าแต่กลัวผีขึ้นสมอง"หมอเจี๊ยบแอบกระซิบดาว

"แหมก็ผู้ร้ายมันไม่ใช่ผีนี่นา"ผุ้กองต้อมแอบได้ยิน มีแต่ภูที่แอบหัวเราะเพราะเค้าก้เป็นอีกคนที่รู้ว่าผู้กองต้อมกลัวผีแค่ไหน ดดยเฉพาะเหตุการณ์ที่ทำให้ได้มารู้จักกับภู

"งั้นตกลงตามนี้ ส่วน7เรื่องสยองขวัญ ดาวเธอก้ลองไปถามเพื่อนนักเรียนดูนะเผื่อจะมีข้อมูลเพิ่ม แล้วฉันจะลองไปดูสถานที่จริงอีกทีก็แล้วกัน"

พอการนัดแนะปรึกษาหารือจบลงทุกคนก็ลาพ่อของดาวกลับ ยกเว้นหมอเจี๊ยบที่ยืนกรานหนักแน่น(และแน่นท้อง)ว่าคืนนี้เธอจะขอค้างที่นี่แม้ว่าเธอจะต้องไปทำงานตอนเช้าก็ตาม ซึ่งแม้แฟนของเธอก็ยังต้องปล่อยเลยตามเลย

คืนนั้นหมอเจี๊ยบขอยืมเสื้อพอของดาวใส่เพราะชุดของเธอเน่ามาก แต่ดาวก็ให้ด้วยความเต็มใจ ซึ่งหมอเจี๊ยบใส่ชุดนอนของดาวได้ เพราะทั้งคู่ตัวพอๆกัน แม้ชุดมันจะคับตรงหน้าอกบ้างก็ตาม

"ดาว พี่มีเรื่องจะบอกน่ะ คือพี่ไม่ได้เล่าให้พวกนั้นฟัง"หมอเจี๊ยบเอ่ยปากคุยกับดาวที่นอนอยู่ข้างๆกัน

"เรื่องอะไรเหรอคะ"ดาวถาม

"ตอนที่ผ่าศพผู้ตาย พี่อยู่ในห้องคนเดียว แต่พี่ไม่รับรู้ถึงเค้าเลย"คำพูดนี้ทำให้ดาวแปลกใจเพราะเข้าใจถึงความสามารถของหมอเจี๊ยบ

"ถ้าอย่างนั้นแสดงว่าวิญญาณผู้ตาย ก็ไม่ได้ติดมากับศพสินะคะ แต่ถ้าที่พี่อุ๊เค้าฝันถึงแฟนเป็นวิญญาณแฟนเค้ามาเข้าฝันจริง แล้วตอนนี้วิญญาณเค้าไปไหน" ไม่มีคำตอบจากหมอเจี๊ยบ แต่เะอก้กลับพูดอีกเรื่องหนึ่งต่อ

"ไม่รู้ว่าพวกเธอจะสังเกตหรือเปล่า แต่พี่ว่าภูคงไม่น่าพลาดนะ รอบเท้าก้นสระ มันมีแต่รอยเดินออกสระใช่มั้ยล่ะ"ดาวถึงกับหยิบมือถือขึ้นมาดูอีกครั้ง

"แสดงว่า ถ้าตอนไปกลางสระผู้ตายว่ายน้ำไป แต่ทำไมตอนกลับต้องเดินด้วยล่ะ ในเมื่อถ้าว่ายน้ำไปได้ว่ายกลับจะง่ายกว่า เพราะพื้นสระมีแต่โคลน" จากนั้นหมอเจี๊ยบก็ขอตัวนอน ข้อสังเกตของหมอเจี๊ยบทำให้ดาวเก็บไปคิดจนหลับไปโดยไม่รู้ตัว

.............................................................

"ที่นี่ที่ไหนน่ะ โรงเรียนเหรอ" ตึกเรียนที่มืดมิด มลเด็กสาวยืนอยู่คนเดียว เบื้องหลังมีนักเรียนหญิงอีกคนหนึ่งมายืนใกล้ๆโดยที่เธอไม่รู้ตัว

"มล...มล...."นักเรียนหญิงคนนั้นเรียกเธอ จนมลต้องหันไป

"กุ๋ก..กุ๋กกู๋เหรอ"มลเรียกชื่อนักเรียนหญิงคนนั้น เหมือนว่าเธอจะรู้จักกัน

"มล....ฝากเตือนดาวด้วย.....ระวังตัวให้ดี........ดาว ตกอยู่ในอันตราย"สิ้นเสียง มลก็ตกใจตื่นเหงื่อแตก แม้ในห้องจะเปิดแอร์เย็นก็ตาม

................................................


ติชมกันได้ครับ บางคำที่พิมพ์ผิด เพราะแป้นผิมไม่ค่อยดี กดชิพไม่ลง ยังไงก็ขออภัยด้วยครับ

file 1 เหงา ตั้งแต่ตอนแรก http://ppantip.com/topic/34830541

file 2-1 http://ppantip.com/topic/34973254

file 2-2 http://ppantip.com/topic/34986577

file 2-3 http://ppantip.com/topic/34998149

ป.ล. จากนี้ผมตั้งใจว่าจะเขียน ทุก จันทร์ พุธ ศุกร์ ส่วนอาทิตย์หน้า ช่วงสงกรานต์ ไม่รู้ว่ามีใครจะรออ่านช่วงสงกรานต์บ้างครับ จะได้มาเขียนต่อเรื่อยๆ

ป.ล.2 แม้จะเป็นเรื่องผี แต่ก้เป็นเรื่องสืบสวนสอบสวนด้วย ดังนั้นหากคนอ่าน อ่านแล้ว พล็อต ทริค มันมีช่องโหว่ตรงไหน หรือใครมีความเห็นยังไง ก้เพิ่มเติมได้นะครับ เพื่อการปรับปรุงต่อไป

ตอนต่อไป http://ppantip.com/topic/35014982