ก็คงจะเป็นอะไรไปไม่ได้ มันคือปัญหาโลกแตกของคนที่เคยรักกัน...
ปัญหาเดิม ๆ ที่ใครก็เจอ และส่วนใหญ่ก็มักจะเป็นปัญหาเดียว คือ "มือที่สาม"
.
.
.
.

เริ่มเล่าเลยแล้วกัน...คือเราได้คุยกับคน คนนึง เจอกันทางนี้แหละ พันทิปดอทคอม
ตอนแรกที่เราคุยกัน ทุกอย่างดูใช่ แบบคนคนนี้ตลกว่ะ กวนบาทาอยู่ไม่ใช่น้อย
(เราขอแทนชื่อผู้ชายว่า...ซุงกิ แล้วกันนะ 55555555)
คือเรากับซุงกิ คุยกันได้ประมาณเกือบอาทิตย์มั้ง แล้วก็ขาดการติดต่อบ้าง คุยแต่ในไลน์ แต่คุยน้อยมาก
คือซุงกิ อยากเจอเรา อยากให้เราลองใช้ชีวิตด้วยกันดู แต่ติดที่ตอนนั้นเรางานรัดกุมมาก มาเป็นพายุ...เราก็ขอเลื่อนนัดซุงกิไปเป็นเดือนหน้า
ตอนนั้นซุงกิ หายไปจากสายลม แล้วนางก็กลับมาใหม่ในเดือนหน้า คือเดือนมีนาคม ที่ผ่านมา ุ(เราคุยกับซุงกิตั้งแต่กุมภา)
พอนางทักมา ทักท้วงถึงวันที่เราได้บอกเค้าว่า เราจะเจอกัน! อิฉันก็งงไปประมาน 5 นาที คือ จู่ ๆ คุณเธอก็โผล่มา จู่ ๆ คุณเธอก็หายไป
เราเลยถามนางประมาณว่า แล้วที่ผ่านมา หายไปไหน นางก็อ้างสารพัดอย่าง ว่า...ก็ไม่รู้นิ่ นึกว่าจะยังไม่คุย รอให้ถึงเดือนนี้ก่อนบ้าง ทำงานบ้าง (คือตรรกะคุณเธอแบบแปลกประหลาดมนุษย์มนามาก)
เออ...ขอเล่าก่อน ว่าช่วงที่คุยกัน นางอยากได้รถกะบะเว้ยย 5555 นางก็บอกว่า เราช่วยกันซื้อรถกะบะ เวลามีรถเราจะได้เอาไว้ทำมาหากิน (คือนางดูจริงจังที่จะสร้างชีวิตกับเรามาก)
เราก็ เออออห่อหมก ไปตามน้ำไหลเชี่ยวอย่างรุนแรง คือมันเป็นไปได้ยากมาก เราเป็นแค่นักศึกษาแต่ทำงานเป็นฟรีแลนซ์ ส่วนนางก็ทำงานบริษัทอะไรซักอย่าง เงินเดือน หมื่นหน่อย ๆ มั้ง
นางขายฝันทุกสิ่งอย่าง เราจะนั่นนี่ด้วยกัน เราจะช่วยกันทำมาหากิน แต่เราก็มองว่ามันดีนะ ดูขยันดูมุ่งมั่น ถือว่า ดี !!


ผ่านไปหลังจากที่คุยกันประมาณเกือบสองอาทิตย์ เราก็ไปเจอซุงกิ (เพิ่มเติมคือ ซุงกิมีบ้านและรถเป็นของตัวเอง )  ซุงกิมารับเราตามที่เรานัดกันไว้
เหตุผลนึงที่เราไปบ้านเขาเพราะเรา ตั้งใจจะไปพักผ่อนและทำงานแบบเงียบ ๆ เราก็เลยตัดสินใจไป (แต่เราดูเชื่อคนง่ายเนอะ)
หลังจากที่เราไปเจอเขา นั่งรถไปบ้านเขา อยู่บ้านเขา เรารู้สึกอึดอัด อย่างบอกไม่ถูก ซุงกิเป็นผู้ชายที่ไม่ค่อยใส่ใจงานบ้าน อย่างที่นางเม้าไว้
บ้านดูสกปรก มากมาย เราถึงกับต้องลุกขึ้น ไปกวาด ถู ทำนุ่นทิ้งนี่ ซักนั่น คือแบบ...เราดูสภาพแล้ว เรานอนไม่ได้ ^^
เราเลยลงมือทำเอง พร้อมกับใช้เค้าทำด้วย ... แต่เรายอมรับนะ ว่าเรรชาทำด้วยใจจริง เราอยากทำให้ซุงกิ เพราะเราเห็นว่าเขาก็ดูจะจริงใจกับเรา
หลังจากที่เราทำความสะอาดเสร็จ อาบน้ำเรียบร้อย ซุงกิก็เกิดอารมณ์อยากจะยิ้มเราขึ้นมา แต่ก่อนหน้านั้นเราคิดเลยนะ ว่า เห้ย ! เหมือนเรานัดกันมายิ้มเลย นั่งคุยกับซุงกิหลายนาที เพื่อไม่ต้องยิ้มกัน
แต่แล้ว...ซุงกินางก็ทำสำเร็จ แต่ทำไม่เสร็จเพราะเราหมดอารมณ์ เราไม่มีอารมณ์เลยยยยยย !!
พอคืนสติกลับได้...เราก็โอเคผ่านไปแล้ว รู้สึกแย่มาก ที่ไปมีไรกับซุงกิ..
หลังจากนั้น...เราก็ทำงาน นั่นนี่นู่นของเราไป ถึงเวลาไปกินชาบู...ชาบูที่เราอยากกิน 5555
คือบอกก่อนว่า ซุงกิ เป็นบุคคลที่ค่อนข้าง งก งกชิ๊หาย งก บรมงก... งก จริงๆ มันเคยพูดกับเราว่า ไปกิน ก็หารนะ (คือเมิงไม่ต้องบอกตู ตูไม่ให้เมิงเลี้ยงตูหรอก) แล้วก็กินไปด้วยกัน พอถึงตอนจ่ายเงิน...ดันห่าพูดกับเราว่า "ตังค์อ่ะ" (โคตรหงุดหงิดเลยตอนนั้น เมิงจะพูดหาบรรพบุรุษเมิงหรอสาดดดด)
คือเราแบบ...คิดเลยในหัว นี่หรอวะคนที่จะมาดูแล มาจริงจังกับตู
ยังไม่พอ เราอยู่บ้านมัน เราหิวน้ำมาก คือน้ำในตู้เย็นมันหมด เราก็บอกให้มันไปซื้อน้ำ มันบอกเราว่าไงรู้มั้ย ??? "น้ำก็อกอ่ะ กินได้" (โธ่ววว เวรรรรร !! นี่ตูมาทำอารายที่นี่) เออ อีกอย่าง...มันให้เราไปหุงข้าวเว้ย เราก็ได้ๆๆๆ พอเปิดมาเท่านั้น อะระหังสัมมา สัมพุทโธเลยจ้า "รา- หม้อข้าว" (รา ค่ะ เชื้อราขึ้นเป็นดอกเห็ดเลยค่ะ ท่านผู้ชม 5555555555 สกปรกสุดพลังแรงกล้าหาญ)
จานก็กองเป็นภูเขาไฟระเบิด ใช้ให้ล้างจานเราก็ล้าง...ล่าสุดใช้ให้รีดผ้า เราปฏิเสธเลยจ้า (เยอะละ เมิงอะ!!)

เราตั้งใจจะไปอยุ่ด้วย 5 วัน แต่เราทนไม่ไหวจริง ๆ ได้แค่ 2 วันเท่านั้น....
เราก็ตัดสินใจกลับไปที่ทำงาน เราก็เครียดเนาะเรื่องที่มีอะไรกัน (แต่ช่างมัน ตอนนี้เราเริ่มสบายใจแล้ว)
คือ...ผ่านไปได้ 4-5 วัน เรามาจับได้ ว่านาง...เจอผู้หญิงใหม่ แรกรหัส เฟซ พันทิป นั่นนี่นู่น สำคัญคือ วิดีโอคอลกันทุกคืน !!!
เราก็เหมือนตะบะแตก หลุดโลกไลน์ไปด่า หาเบอร์ หาเฟซ น้องคนนั้นจนได้ เราก้โทรคุยกัน ได้ข้อมูลเยอะแยะเลย !!
เราก็เคลียร์กับผู้ชาย...ต่างคนต่างร้องไห้ เราโคตรรู้สึกแย่ที่เราไปมีอะไรกับมัน แบบ...เชื่อใจมากอ่ะ แต่แล้วมันก็หักหลังเรา ไปมีคนอื่น...
น้องคนนั้นก็รู้ รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เราตกลงกันว่า จะไม่กลับไปคบผู้ชายแบบนี้อีก...แต่....
ซุงกิ ขอกลับมาคบกับเรา และสำนึกผิดต่อเรา นัดเจอเรา เราก้ไป...แต่เราใจแข็งมาก เราไม่กลับไป เพราะถ้าคนมันรักเราจริง ๆ มันไม่ทำแบบนี้กับเราอย่างแน่แท้
หลังจากนั้น เราก็กลับไปที่ทำงาน นางก็โทรหาน้องคนนั้น เป็นร้อยสาย โทรกลับไปขอคืนดี !!
คือ...จิตใจของซุงกิทำด้วยอะไร ไปหาคนนู้นที คนนี้ที
ตอนนี้ นางสองคนก็รักกันครองเรือน...รักมาก...เราก็ขออวยพรให้รักกันนาน ๆ เพี้ยงๆๆๆๆ

#ช่วงปล่อยของ
เราอยากให้เธอทั้งสองมาเห็นกระทู้นี้นะ เราอยากบอกว่า เราไม่อยากไปก้าวก่ายชีวิตของพวกเธอ เราจึงเลือกจะเดินออกมา
เธอเห็นแก่ตัว เกินไปหรือเปล่า ทำเกินไปหรือเปล่า เราพูดจริง ๆ นะ ถ้าเราเป็นผุ้หญิง เราจะไม่เอาผู้ชายคนนี้
หรือถ้าเราเป็นผู้ชาย เราจะไม่สับไปสับมาแบบนี้ รักกันเร็วมาก 1 อาทิตย์ ทั้งที่ผู้ชายมีอะไรกับเราไปแล้ว...
ก่อนหน้านี้ เราเครียด เพราะกลัวจิตตก กลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเรา หลังจากที่ยิ้มกับมันไป แต่ตอนนี้เราเริ่มสบายใจ เริ่มปล่อยวาง
คือ...เธอทั้งสองต่างมีความสุข แต่กลับให้เราต้องมานั่งเครียดอยู่คนเดียว มันไม่แฟร์เลย เราไม่ได้รักแล้วนะ ผู้ชายอ่ะ
เราแค่รู้สึกว่า เอาเปรียบความรู้สึกกันมากไปหรือเปล่า ถ้าเป็น "เธอ" ที่โดนบ้าง จะรู้สึกอย่างไร ???????



แล้วคุณผู้ชมละคะ เคยเจอความเห็นแก่ตัว ในแบบไหนบ้าง ?????

เรื่องนี้เราอยากจะให้เป็นแบบอย่างสำหรับคนที่เจอเหตุการณ์คล้าย ๆ เรา ให้เราชั่งใจไว้ก่อน อย่าวู่วาม อย่าเชื่อใจมาก จริงๆค่ะ
แล้วเราอาจจะมานั่งเสียใจภายหลัง (หากขาดตกบกพร่องก็ขออภัยด้วยนะคะ)