***สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ห้องราชดำเนินทุกคน***
กระทู้นี้ เป็นมุมพักผ่อน มุมนี้ไม่มีสี  ไม่มีกลุ่ม.........แต่มีเสียง...................


ห้องเพลงคนรากหญ้าเปิดขึ้นมามีวัตถุประสงค์ เพื่อ

1. มีพื้นที่ให้เพื่อนๆ ได้มาพบปะ พูดคุยระหว่างกัน ในภาวะที่ต้องระมัดระวังการโพสการเมืองอย่างเคร่งครัด
2. เป็นพื้นที่ พักผ่อน ลดความเครียดทางการเมือง ให้เพื่อนๆ มีกิจกรรมสนุกๆ ร่วมกัน
3. สร้างมิตรภาพและความปรองดอง ซึ่งเราหวังให้สังคมไทยเป็นเช่นนี้ แม้นคิดต่างกัน แต่เมื่อคุยกันแล้วก็เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม

กระทู้ห้องเพลงเป็นกระทู้เปิด มิได้ปิดกั้นผู้หนึ่งผู้ใด "ขอให้มาดี เราคือเพื่อนกัน" ซึ่งก็เหมือนกับกระทู้ทั่วไป ที่เราไม่จำเป็นต้องทราบว่า User ท่านไหนเป็นใครมาจากไหน  ...ดังนั้น หากมีบุคคลใดที่มีการโพสสิ่งผิดกฎหมายและศีลธรรมอันดีของสังคมนั้น หรือสิ่งรบกวนใดๆ ในบอร์ด เป็นเรื่องส่วนบุคคล ทางห้องเพลงจึงขอแสดงความบริสุทธิ์ใจว่าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งสิ้น


วันก่อนรีวิวหนังฝรั่งไป วันนี้เปลี่ยนบรรยากาศ ย้ายซีกโลก มาศึกษาสำนวนจีนกันบ้างค่ะ ที่ว่า ”เสียงเพลงรัฐฉู่ดังทั่วทั้งสี่ทิศ”
จะหมายความว่าอย่างไร หรือมีที่มาอย่างไร ล้อมวงเข้ามาเลยค่ะ

ได้นำข้อมูลบางส่วนมาจากกระทู้ของพี่พระรองและพี่เอี้ยก้วย ขอขอบคุณไว้ ณ ที่นี่

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
http://ppantip.com/topic/34341091 (บทความ) หยูจี นางอันเป็นที่รัก สิ้นนางสิ้นแผ่นดิน
http://ppantip.com/topic/33774627 "งานเลี้ยงหงเหมิน" จุดเปลี่ยนชะตาสงคราม--- ฉู่-ฮั่น--- (นิยายการเมือง)


ในยุคราชวงศ์ฉินมีการขูดรีดราษฎรอย่างทารุณ ทำให้ประชาชนเดือดร้อน ตกทุกข์ได้ยาก จึงมีกองกำลังเกิดขึ้นมากมาย
ที่เด่นๆ ก็คือ “เซี่ยงหยี่” หรือ “ฌ้อปาอ๋อง” กับ “หลิวปัง” หรือ “เล่าปัง”

ทั้งสอง ก็มีจุดเด่นจุดด้อยกันไป

“เซี่ยงหยี่” แคว้นฉู่ เป็นคนที่มีนิสัยใจคอเย่อหยิ่งจองหอง แข็งกร้าวไม่ยอมฟังความเห็นคนอื่น แต่เป็นคนกล้าหาญ สู้รบเก่ง
“หลิวปัง” แคว้นฮั่น เป็นคนอ่อนโยน เจ้าเล่ห์กว่า เข้าใจและรู้จักใช้สมองของผู้คนรอบตัวในการก่อกบฏต่อต้านราชวงศ์ฉิน

ทั้งคู่ต่างก็ร่วมมือกันจนสร้างอิทธิพลขึ้นเรื่อยๆ จนภายหลังโค่นทัพฉินลงได้ จากนั้นทั้งคู่จึงรบกัน ทำสงครามฉู่ฮั่นยืดเยื้อนาน 4 ปี
ต่างชิงไหวชิงพริบเพื่อแย่งเป็นกษัตริย์

เซี่ยงหยี่ ได้เปรียบมีกำลังมาก ชนะศึกหลายครั้ง แต่เพราะไม่กวดขันวินัยกองทัพ ปล่อยให้ทหารจุดไฟเผาวัง บ้านเรือนราษฎร
ปล้นทรัพย์สิน ข่มเหงรังแกหญิงชาวบ้าน ทำให้ประชาชนแค้นมาก จึงขาดคนสนับสนุนไปเรื่อยๆ

แต่หลิวปังเอาใจชาวบ้าน ไม่ใช้ความรุนแรงหรือกดขี่ใดๆ รู้จักส่งเสริมคนเก่งให้มีบทบาท จึงเติบใหญ่อย่างรวดเร็ว
แผ่ขยายอิทธิพลออกไปอย่างกว้างขวาง

ท้ายสุดเซี่ยงหยี่ซึ่งชนะอยู่หลายครั้งแต่มาแพ้ครั้งสำคัญให้หลิวปัง จนทำให้หลิวปังสถาปนาราชวงศ์ฮั่นได้สำเร็จ

ในเรื่องหนักๆ เราจะข้ามไป เอาเป็นว่าจะเล่าแค่ช่วงที่เกี่ยวกับ "เสียงเพลงรัฐฉู่ดังทั่วทั้งสี่ทิศ"


ก่อนอื่นจะแนะนำให้รู้จักกับ แม่นางหยูจี ชายาของเซี่ยงอวี่ บางคนก็หาว่านางเป็นนางงามล่มเมืองเพราะทำให้ฉู่แพ้ฮั่น

แต่เราว่านักประวัติศาสตร์ใจร้ายจริงหากจะเรียกนางงามล่มเมือง เพราะนางไม่ใช่ปัจจัยหลักที่ทำให้ฉู่แพ้ฮั่นอย่างสิ้นเชิง

แม่นางหยูจีนอกจากงดงามแล้วยังเป็นสตรีที่ใจเด็ด ติดตามเซี่ยงอวี่ไปในสงครามทุกหนแห่ง เป็นเพื่อนคู่คิด
ไม่ทำตัวน่ารำคาญ เป็นภาระ หรือชวนให้ปวดเศียรเวียนเกล้าเหมือนสตรีทั่วไป

ถึงกับมีคำกล่าวว่า เซี่ยงอวี่ได้ครองของวิเศษอยู่ 2 สิ่ง นั่นคือยอดอาชาแห่งยุค และยอดหญิงงามแห่งยุค




มิหนำซ้ำช่วงสงครามฉู่-ฮั่นที่ยืดเยื้อ เซี่ยงอวี่เป็นคนใจร้อน เจ้าอารมณ์ มักตำหนิ ลงโทษผู้ใต้บังคับบัญชา
อย่างรุนแรง ก็ได้หยูจีคอยปลุกปลอบให้สงบสติอารมณ์ แต่หลังๆ คงจะไม่ไหว เหล่าขุนศึกจึงพากันหนีไป
เข้ากับหลิวปัง



จนกระทั่งทหารฉู่ถูกทหารฮั่นล้อมอยู่ที่ไก่เซี่ย กำลังทหารเหลือน้อย เสบียงร่อยหรอ ซ้ำร้ายพอตกกลางคืน
ก็จะได้ยินเสียงเพลงฉู่ดังมาจากทั้ง 4 ด้าน ทำให้ทหารฉู่ทั้งหลายคิดถึงบ้านเกิดและหดหู่เสียขวัญเพราะคิดว่า
ฮั่นยึดฉู่ได้แล้วหรือไร ถึงกวาดต้อนเชลยแคว้นฉู่มามากมายร้องเพลงได้ขนาดนี้ ทหารมากมายพากันหนีทัพ

แต่ความจริงแล้วเป็นกลอุบายของทัพฮั่นที่ให้ทหารฮั่นร้องเพลงแคว้นฉู่นั่นเอง ตรงนี้มีสุภาษิตจีนที่ว่า
”ซื่อเมี่ยนฉู่เกอ” หรือ ”เสียงเพลงรัฐฉู่ดังทั่วทั้งสี่ทิศ” หมายถึงถูกตีโอบทั้งสี่ด้าน หรือประมาณว่าทำการสิ่งใด
แล้วมีอุปสรรคใหญ่หลวง งานเข้าทุกทิศทาง อะไรประมาณนั้น คุณ cnck ได้ช่วยเพิ่มเติมว่าหมายถึง
"ตกอยู่ภายใต้อันตรายรอบด้าน ไม่สามารถพึ่งพาใครได้ ต้องถูกโดดเดี่ยว"

จนในที่สุดเกิดเหตุการณ์บทเพลงไก่เซี่ยและชายาหยูจีฆ่าตัวตายเพื่อให้เซี่ยงหยี่ไม่ต้องพะวงเป็นโศกนาฏกรรม
รักในระหว่างรบดังกล่าว



...........................................................


แต่ไหนแต่ไรมา ทั้งทางการเมืองหรือการทหาร ไม่มีมิตรแท้และศัตรูที่ถาวร เมื่อสมประโยชน์ก็ร่วมมือกัน เมื่อขัดแย้งก็รบรากัน
ผู้ชนะคือผู้เขียนประวัติศาสตร์ ประชาชนก็เป็นเครื่องมืออยู่เรื่อยไป มาถึงยุคนี้แล้วประชาชนจึงควรจะเป็นผู้ลิขิตอนาคตตนเองได้

四面楚歌 The songs of Chu all around

https://www.youtube.com/watch?v=vVqSkVbXDoA