สวัสดีค่ะเราจะมาเล่าเรื่องราวที่เราเจอมานะคะตอนนี้เราเรียนอยู่มัธยมต้นค่ะ เรามีเพื่อนอยู่กลุ่มนึงซึ้งกลุ่มนั้นเขาจะสนิทกันมาก่อนอยู่แล้ว ตอนนั้นเราไม่มีเพื่อนนะคะเราเลยไปอยู่กลุ่มเขา แรกๆเขาไม่ดีกับเราเลยค่ะ แต่พออยู่ไปอยํ่มาก็พอคุยได้แต่ละคนในกลุ่มนิสัยไม่เหมือนกันค่ะคนนึงเป็นหัวหน้าซึ่งเราเองเป็นรองหัวหน้าค่ะในกลุ่มนั้นมีทั้งคนที่เรียนดีและไม่ดีค่ะมีอยู่ 6 คนค่ะรวมเราด้วยเราเป็นครนึงซึ่งเข้าใจคนอื่นมากเเต่คนอื่นเขาไม่เข้าใจเราเราไม่รู้ว่าเราต้องทำยังไงให้พวกเขาเข้าใจในสิ่งที่เราอยากให้เขาเข้าใจ หลังๆมาเริ่มมีปากเสียงกันในเรื่องไม่เป็นเรื่องค่ะแต่ไม่ถึงตบตีกันนะคะทะเลาะกันเฉยๆค่ะเราเป็นคนโกรธง่ายหายเร็วค่ะเพราะเรารักพวกเขามากๆ แต่พวกเขาไม่รักเราเลยเขาเกลียดเราเขาไม่ช่วยอะไรเราเลยค่ะเรารู้สึกเหมือนขยะที่โดนทิ้งเลยทั้งๆที่เราก็ไม่รู้ว่าเราผิดอะไรเราเป็นคนชอบแก้ปัญหาให้คนอื่นค่ะเราเป็นคนมีเหตุผลมากๆและก็ชอบฟังความทุกข์ของคนอื่นค่ะเราเป็นที่ปรึกษาให้ทุกๆคนได้ไม่ว่าเรื่องไหนๆแต่พอเวลาเราเป็นทุกข์เราไม่สบายใจกับไม่มีใครอยู่ข้างเราเหมือนที่เราอยู่ข้างพวกเขาเลยเราควรทำยังไงคะเปลี่ยนกลุ่มมั้ย หรือเราควรเปลี่ยนนิสัยตัวเองเราไม่รู้จริงๆค่ะ  บอกเราทีค่ะ
***นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะคะผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยนะคะ***