เราได้ย้ายมาอยู่ที่บ้านสามี เราช่วยงานในบ้านและงานที่ต้องออกไปทำนอกบ้านมาตลอด เปรียบได้เหมือนนางทาสที่ต้องตากให้แม้กระทั่งชุดชั้นในของแม่สามี เวลาผ่านมาเกือบสามปี เราก็แต่งงานมีลูก ด้วยความที่เลี้ยงลูกเองกับมือ เลี้ยงอยู่คนเดียว เราก็ช่วยงานได้น้อยลง เพราะลูกติดเรามาก ห่างไม่ถึงสิบนาทีก็ร้องหาถึงแม้ลูกจะหลับอยู่ก็ตาม ฟังดูอาจจะคิดว่ามันเว่อร์แต่คือเรื่องจริงค่ะ แต่ที่อยากทราบก็คือ แม่สามีนางต้องการอะไรจากเรากันแน่ เราช่วยงานนาง นางกลับบอกว่าไม่ต้องทำแล้วเดี๋ยวนางจัดการเอง แล้วนางก็ไปบอกลูกชายนางว่าเราไม่ช่วยงาน เอาแต่นอน 😒 นอกจากงานบ้านช่วยงานนางมันก็ไม่มีอะไรให้ทำแล้วนอกจากมานั่งๆนอนๆเฝ้าลูกหนิค่ะ บางครั้งนางก็ชอบแอบให้ตังเรานิดๆหน่อยๆ พอกินข้าวเป็นมื้อๆไป (นานๆที) แล้วนางก็กระซิบบอกเราว่าอย่าบอกลูกชายนางนะ แต่แล้วนางก็เป็นคนไปบอกซะเอง เอ้า !!! แล้วยังไง เราก็โดนสามีเอ็ดสิว่าเดี๋ยวนี้มีหมกเม็ด มีปิดบัง เอ้าาาา !! กลายเป็นคนสตอบอแหลไปอีก ขี้โกหกไปนั่น นางต้องการอะไรจากฉ้านนนนน !!! 😡 แต่ที่ไม่ชอบใจเลยก็คือเวลานางโมโหพล่านขึ้นมา นางด่ากราดมากค่ะ ด่าแบบลืมหน้ากากผู้ดีที่สวมอยู่เลย พาลด่าไปถึงเพื่อน สังคม ที่ไม่ชอบมากๆก็คือพาลด่ามาถึงลูก ไม่ทราบว่าเด็กอายุไม่ถึงครึ่งขวบเนี่ยทำอะไรให้นางต้องพาลมาด่า มาแช่งด้วยค่ะ ลูกใครใครก็รักทั้งนั้นค่ะ อีผี