เกิดเป็นราชามหาเศรษฐีสมัยพุทธกาล แม้จะมีปราสาทเจ็ดชั้น มีข้าทาสช้างม้า มีเงินเป็นโกฏิๆ
แต่ข้าวปลาก็ยังมีกินตามโอกาส ไม่ได้นึกอย่างสั่งอะไรก็ได้กิน ผงชูรสก็ยังไม่มี  จะไปไหนก็ต้องนั่งช้างนั่งเกวียน ส่งจดหมายกับม้าเร็วก็ยังต้องหลายวัน  สร้างปราสาทก็ต้องสร้างเป็นหลังๆตามฤดูกาลไม่ได้นึกอยากสบายก็เปิดแอร์ได้  เวลาป่วยไข้ก็ฝากชีวิตไว้ก็ยมบาลเป็นตายเท่ากัน ยาดีไม่มีหมอผ่าตัดไม่มี  สภาพสังคมก็ยังมีแต่โหดร้ายรบรากดขี่เบียดเบียนกัน

เทียบกับคนสมัยนี้ แม้จะเป็นคนธรรมดาหรือกระทั่งคนยากจน  อยากกินอยากใช้อะไรก็พอมีได้ไม่อดอยาก  มีเทคโนโลยีสบายทุกอย่าง ป่วยไข้ก็มีหมอ  อยากดูภาพงามๆฟังเสียงไพเราะก็แค่เปิดคอมเมื่อไหร่ก็ได้  ดูแล้วชีวิตก็กึ่งๆเทวดาทีเดียว

คิดว่าถ้าเทียบเรื่องบุญบารมีที่เกิดมาได้เสวยในกามภพชาตินั้น  ยังไงคนยุคปัจจุบันก็น่าจะมีบุญมากกว่านะ