หวัดดีนี่เป็นกระทู้แรกของเราเลยน่ะ ถ้าผิดพลาดไงก็ขอโทดด้วย คือเรามีเรื่องมาเล่าให้ฟัง และเพื่อความไม่เสียเวลาเข้าเรื่องเลยน่ะ แนะนำตัวแบบคร่าวๆก่อนเราเป็นผู้หญิงที่กระโหลกกะลาคนนึง และเราก็ดันไปแอบชอบรุ่นพี่คนนึงซึ่งเค้าก็หน้าตาดีมากในระดับนึงอะใครๆก็เป็นต้องชอบแหล่ะ เค้าดูดีมาก ซึ่งเราก็ชอบเค้ามากๆด้วยนี่ก็คงไม่แปลกอะที่ใครๆก็คงจะคิดแบบเดียวกันกับเรา เราแอบชอบพี่เค้าตั้งแต่ตอนเราเข้ามหาลัยใหม่ๆอะตอนนั้นก็เป็นเฟรชชี่ใสๆ ซึ่งไม่ได้มีความโดดเด่นอะไรในตัวเองพอที่เค้าจะมาสนใจได้หรอก  พี่เค้าเป็นคนมีเพื่อนเยอะ เวลาที่มาเรียนเราชอบจะเจอพี่เค้ามากับเพื่อนเป็นกลุ่มบ่อยๆ เพราะเราเรียนอยู่คณะเดียวกัน เอาจิงๆทั้งกลุ่มน่ารักทุกคนแหล่ะ แต่เราอะดันไปชอบพี่เค้า และเราก็แอบชอบเค้ามาถึงปัจจุบันซึ่งมันก็จะเกือบ2ปีได้ละ แต่เราก็ยังคงความรู้สึกเดิมน่ะ  เราทำดีกับเค้ามาโดยตลอดชอบเค้ามากทุ่มเททุกอย่างเราแอบชอบจนขั้นแบบแอบซื้อของกินขนมนมเนยไปห้อยไว้ให้พี่เค้าประจำเลย มันเป็นความรู้สึกที่ดีน่ะ ป๊อบปี้เลิฟดี เราทำอย่างนั้นมาเรื่อยๆโดยที่จิงๆแล้วตั้งใจว่าไม่ได้อยากจะให้เค้ารู้หรอกว่าเราเป็นใคร เราเลือกที่จะแอบชอบแบบนี้มากกว่า เพราะรู้ดีว่า ถึงชอบไงมันก็คงเป็นไปไม่ได้ แต่พอวันนึง มันมีบางเหตุการณ์ทำให้เรากับพี่เค้าได้พูดคุยกันซึ่งความจิงแล้วเราคงไม่กล้าที่จะไปคุยกับพี่เค้าด้วยซ้ำ แต่ด้วยเหตุการณ์นั้นทำให้เราได้คุยกันแล้วเราก็ถือว่ามันเป็นโอกาสที่ดีที่เราจะได้คุยกับคนที่เราชอบ มันโคตรรู้สึกดีเลยน่ะ ด้วยความที่เรากับเค้าค่อนข้างได้ทำงานต่างๆของคณะร่วมกันบ่อยครั้งยิ่งทำให้เพื่อนๆเค้าต่างรู้ว่าเราแอบชอบพี่เค้าและกลายเป็นแซวกันมาถึงทุกวันนี้ แต่เราก็ไม่ได้เป็นอะไรกันหรอกน่ะ เราก็แค่โมเม้นคนที่แอบชอบอะ และอีกอย่างพี่ๆเพื่อนๆของเราและเราก็ค่อนข้างสนิทกับพวกเพื่อนพี่เค้าด้วยยิ่งทำให้อะไรหลายๆอย่างมันเกิดขึ้น มีวันนึงเราได้เข้าไปช่วยพี่เค้าเรื่องการเรียนซึ่งช่วงนั้นการเรียนพี่เค้ามีปัญหาเราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเราต้องไปสนใจไปทุ่มเทขนาดนันแต่ตอนนั้นเต็มใจมากอะ เอาตรงๆเลยน่ะตลอดเวลาที่ทำดีๆด้วยทำดีให้พี่เค้าอะ ไม่ได้คิดจะหวังอะไรตอบแทนเลยแม้แต่นิดเดียว ทุกอย่างล้วนคือความหวังดี และเราก็ยิ่งมีโอกาสได้สนิทพูดคุยกับเค้ามากขึ้น เวลาเราไปไหนมาไหน เห็นของน่าอร่อยๆเราก็จะชอบนึกถึงเค้า และแอบซื้อไปห้อยให้เค้าอยู่บ่อยๆเหมือนเดิม ทำเป็นประจำแบบนี้ตลอดอะ เราชอบพี่เค้ามากเลยจนบางทีรู้สึกว่าตัวเองเว่อไปละ ทำไมถึงต้องทำขนาดนี้ แต่ก็ไม่รู้ดิมันมีความสุขที่จะทำเราเลยเลือกที่จะทำมันต่อไป เหมือนบางทีเรารู้น่ะว่าเค้ารับรู้ทุกอย่างในสิ่งที่เราทำให้ แต่เค้าแค่ไม่รับมันแค่นั้นเอง มันก็ธรรมดาแหล่ะ คนแอบชอบก็คือแอบชอบจะไปสมหวังมันก็คงไม่ใช่อะน้ออ แต่ความชอบก็คงไม่สิ้นสุดด้วยความที่เป็นห้องนอนเรามีทั้งรูปเค้าและโพสอิทติดบอกความรู้สึกเต็มไปหมด ห้องนี่ผนังแทบจะไม่มีที่ว่างอะ แอบชอบถึงขั้นนี้เลยอะ เราก็ทำดีกับเค้าตามเดิมช่วยเค้าทุกอย่าง(ส่วนมากในเรื่องการเรียน)จนมาหลายๆครั้งที่เราก็ไปเจอบางเหตุการณ์ที่เราไปเจอเค้าไปกับ  ผญ ซึ่งแน่นอนดิ เราไม่มีสิทธิ์จะไปหึงไปหวงเค้าด้วยซ้ำหรอก แต่ก็ด้วยความที่เป็นเราไง ไม่มีสิดดิทำไรได้อะ ก็ทำไรไม่ได้ก็นอยด์ต่อไปดิ อึดอัดกับตัวเองอะ ครั้งแรกก็ไม่เท่าไหร่พอหลายครั้งเข้าๆความรู้สึกนี่เริ่มจะชินชาละ จากหลายๆครั้งจนหัวใจด้านชาถึงจะแค่แอบชอบก็เถอะ แต่นี่ยังไม่ใช่ประเด็นหลักของเรื่องหรอกประเด็นหลักของเรื่องอยู่ตรงนี้ คือพี่เค้าก็มีเพื่อนสนิทคนนึงซึ่งเพื่อนพี่เค้าคนนี้เราก็ค่อนข้างจะสนิทด้วยมากๆเช่นกัน มีอะไรเราก็จะบอกผ่านพี่คนนี้ไปตลอด พี่คนนี้เป็นคนดีมาก พี่แกเป็นผู้ชายที่อบอุ่นเป็นคนน่ารักดูแลแทคแคร์น้องๆทุกคนอย่างดี เป็นพี่คนนึงที่ดีมากๆอะ ไม่รู้ดิเรารู้สึกได้ทุกครั้งที่เราเจอเค้า ตลอดเวลาที่เราแอบชอบพี่คนนี้อยู่ เพื่อนพี่แกคนนี้ เอางี้นามสมมุติน่ะ เพื่อนพี่เค้าชื่อ วิว ส่วนพี่ที่เราแอบชอบนามสมมุติชื่อเอ็ม พี่วิวดีกับเรามากคอยเชียร์เราอยู่ตลอดถึงแม้จะรู้ว่าการแอบชอบเพื่อนพี่เค้านั้นมันยากที่จะสมหวัง แต่ก็คอยเชียร์เรา ตลอดเวลาที่เราทำดีให้พี่วิวคอยช่วยเหลือพี่เอ็มก็มาคอยเป็นสื่อกลางตลอดที่จะช่วยเหลือเพื่อนตัวเองเหมือนกันซึ่งในหลายๆครั้งที่เอ็มเองไม่เคยจะสนใจมันเลย ซึ่งกลายเป็นแค่เราและพี่วิวที่คอยสนใจและช่วยพี่เอ็มอยู่เสมอในตอนนั้น แต่ตอนนั้นเราก็เต็มใจมากๆเลยน่ะ และซึ่งมันก็ไม่หมือนกับความรู้สึกที่มันเปลื่ยนไปในวันนี้เรารู้สึกว่ากับพี่เอ็มเราอิ่มแล้วมันไม่ใช่ว่าเราเหนื่อยที่จะทำเพื่อเค้าหรือเรียกร้องอะไรน่ะ เราไม่ได้ต้องการอะไรเลย แต่มันเป็นความรู้สึกที่มันพอแล้วเราพอแล้วเรายอมแล้วมากกว่ามันเป็นความรู้สึกที่เราแพ้แล้วเราไม่เอาแล้ว เราไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้เค้าเรียกว่าอะไรอะ แต่มันแค่ไม่ไหวแล้วไม่เอาแล้วเราพยายามบอกตัวเองดึงตัวออกมา เพราะหลายๆอย่างที่เราเจอมันทำให้ความรู้สึกเราพังยิ่งรักมากยิ่งชอบมากใจเรายิ่งพัง ด้วยหลายๆอย่างน่ะ ยกตัวอย่างบางเหตุการณ์ไปเจอเค้าไปกับ ผญ ซึ่งมันบ่อยมาก บ่อยจนเราไม่อยากจะเห็นมันแล้ว บางทีเหมือนเราทำอะไรไปแล้วมันก็ปลิวไปเรื่อยอะ บางทีมันท้ออะ ดีให้ตายเค้าไม่ชอบก็เหมือนเดิมปะ แต่นี่ก็ไม่ได้หมายความว่าที่เราความรู้สึกเปลื่ยนๆไปอะ เป็นเพราะเราไม่ได้สมหวังกับเค้าแล้วเราจะมาชอบคนนี้อะไรแบบนี้เลยน่ะ คือความรู้สึกจิงๆไหม ก็ไม่ได้จะอยากเป็นแบบนี้หรอก เราไม่ได้เอนไปจากพี่เค้าเพราะว่าเรารู้ว่ายังไงก็เป็นไปไม่ได้ แต่มันมีเหตุผลมีหลายปัจจัยที่มันทำลายความรู้สึกจนพังไม่เหลือชิ้นดี จนมันคงไม่ไหวแล้ว เพราะก่อนหน้านี้เรามั่นคงที่จะแอบชอบแอบรักพี่เค้าอยู่มาได้ก็เกือบจะ2ปีแล้วเราทำสิ่งต่างๆให้ช่วยเหลือทุกอย่างก็ไม่ได้คิดจะหวังอะไรอยู่แล้วและรู้มาตลอดว่ามันเป็นไปไม่ได้ แต่ก็ยังรักยังชอบเหมือนเดิม แต่ด้วยเหตุการณ์ที่เป็นแบบนี้ มันทำให้เราไม่รู้สึกที่จะอยู่ต่อไปแล้ว และเราดันไปให้ความรู้สึกกับอีกคนไปซึ่งมันเป็นเพื่อนพี่เค้านั่นเอง มันผิดมันไม่ควรจะเป็นแบบนี้ เราก็ไม่ได้อยากจะให้อะไรๆมันมาลงเอยแบบนี้หรอก เพราะเรารู้ดีว่ายิ่งเป็นแบบนี้เรายิ่งเจ็บรักที่พูดออกไปไม่ได้ อึดอัดมากกว่าเดิมเจ็บมากกว่าเดิมอีกด้วยซ้ำ ด้วยความที่เป็นพี่ความสนิท เราทำอะไรไปมากกว่านี้แล้วไม่ได้จิงๆ และจะไม่ให้เราชอบให้เรารู้สึกดีกับพี่เค้าได้ยังไงทุกอย่างที่เราทำให้ ของกินที่เราซื้อไปฟิดแบคที่กลับมาคือพี่วิวคือคนที่กินคือคนที่สนใจดูแลของที่เราทั้งทุ่มเทและทำให้พี่เอ็มซึ่งตัวพี่เอ็มเองไม่เคยจะสนใจมันเลยแม้แต่นิด พี่วิวทำให้เรารู้สึกว่าทุกอย่างที่เราทำนั้นมันมีคุณค่าเพราะพี่แก เหมือนว่าเราทำให้พี่แกเลย ซึ่งจิงๆแล้วเราทั้งทุ่มเทให้กลับเป็นคนที่ไม่สนใจและไม่ต้องการมันด้วยซ้ำ มันก็เสียใจอยู่น่ะและมันมีอย่างนึงซึ่งเป็นสิ่งนึงที่ทำให้เราประทับใจพี่เค้ามากคือมีของอย่างนึงซึ่งเราได้ตั้งใจทำให้พี่เอ็มเราตั้งใจปลูกดอกไม้ต้นนึงเป็นของขวัญวาเลน์ไทน์ซึ่งเราก็ตั้งใจมากๆแหล่ะและเอาไปให้เค้าและด้วยความที่ซื้อกระถางต้นไม้มาเล็กกว่าพี่วิวซึ่งเป็นคนที่ไม่ใช่คนที่เราให้ด้วยซ้ำซึ่งเป็นคนดูแลต้นไม้ให้เรารดน้ำให้เราเอากระถางใหม่มาเปลื่ยนให้เราซึ่งคนที่เราให้เค้าเค้ายังไม่เคยที่จะสนใจมันเลยด้วยซ้ำไป ณ จุดๆนี้ตอนนี้ความรู้สึกตอนนี้ อึดอัด และรู้สึกแย่มาก ทำอะไรไม่ได้บอกออกไปไม่ได้ และมันก็ไม่ควรที่จะให้ใครได้รับรู้เช่นกัน มันซับซ้อนดีน้อ อยู่ๆชอบคนนึงดันมาชอบอีกคนนึงไปได้ ประหลาดสิ้นดี เราไม่ได้ชอบตัวเองเท่าไหร่หรอกน่ะที่ต้องมามีความรู้สึกแบบนี้ เพราะคนที่เจ็บที่สุดก็คือเรา เรารู้ดีว่าเราต่างเป็นไปไม่ได้กับพี่วิว เพราะมันไม่ได้ มันไม่ถูก และพี่เค้าก็คงคิดอย่างนั้นเช่นกัน และเราก็ไม่ใช่คนสวยคนน่ารักอะไรที่พี่เค้าจะมาชอบเราด้วย เพราะเค้าก็เป็นคนหล่อมากเหมือนกัน บวกกับนิสัยดีและน่ารักอบอุ่นแบบนี้ น้องๆทุกคนรักพี่แกมาก รวมถึงเราด้วย  จากที่ประทับใจในตัวพี่แกตอนนี้กลายเป็นอะไรก็ไม่รู้ที่มันพูดยากมากเหลือเกิน บางทีเราก็โคตรสับสนกับสิ่งที่เป็นอยู่ เหนื่อยกับความรู้สึกบ้าๆที่เป็น บางทีอยากบอกออกไปน่ะว่าชอบอยากบอกความรู้สึกที่มีอยากอธิบายมุกอย่าง อึดอัดเหลือเกิน แต่ก็คงทำได้แค่เท่านี้แหล่ะ เก็บมันเองไว้ พี่วิวเป็นคนดีเป็นผู้ชายน่ารักอบอุ่นหนูรู้ว่าถึงยังไงความรักบ้าๆของหนูมันก็คงเป็นไปไม่ได้แน่สำหรับพี่น่ะ แต่เมื่อถึงตอนนี้ทุกอย่างมันก็ต้องดำเนินต่อก็ต้องเป็นไป เราก็จะทำทุกอย่างให้ปกติ ให้ทุกอย่างมันคงเหมือนเดิม แต่อยากบอกพี่วิวน่ะว่า ของที่เอาไปห้อยให้อะ วันนี้อยากให้พี่ได้กินมันน่ะ ครั้งนี้ตั้งใจให้พี่   และสุดท้ายเราก็ได้เข้าใจว่าคนเราไม่สามารถห้ามความรู้สึกในใจได้หรอก อย่างดีที่สุดก็ทำได้แค่ ปกปิดมันเอาไว้ในใจ ....