ผมมีร้านกาแฟนั่งประจำอยู่ใกล้ๆคณะที่เรียน เสาร์ช่วงบ่ายๆมีผู้หญิงคนนึงมานั่งร้านกาแฟนี้คนเดียว ผมเห็นแล้วปิ๊งเลย สเปกมากๆ
แล้ววันเสาร์ถัดๆมา เธอก็มาร้านนี้ทุกวันช่วงเวลาเดิม คือบ่ายๆ
ผมมักจะหาเวลามานั่งอ่านหนังสือทุกวันเสาร์เพื่อมาเจอเธอ ซึ่งบางครั้งแฟนผมก็มาด้วยแหละ

แต่เธอมาคนเดียวทุกวัน ผมแอบมองเธอบ่อยๆ และก็สังเกตุว่าเธอก็มองมาที่ผมเช่นกัน
เป็นแบบนี้มา 3 เดือน จนวันเสาร์นึง โต๊ะเต็มพอดีผมใจกล้าไปขอนั่งด้วย ใจนี่เต้นตึกๆๆๆ จนรู้สึกประหม่า
เธอยิ้มให้ผมครับ แล้วบอกว่า "เชิญค่ะ วันนี้ไม่เอาโน๊ตบุ๊คกับหนังสือมาหรอคะ"  ผมนี่แทบกรี๊ด ยิ้มหน้าบานเป็นจานดาวเทียมเลย

จากนั้นทุกวันเสาร์ ถ้าผมมาคนเดียว เราก็นั่งโต๊ะเดียวกันคุยกันทุกวัน
เราคุยกันถูกคอมาก ชอบอะไรคล้ายๆกัน ผมยอมรับแหละว่านอกใจแฟน และตอนนี้หลงรักคนนี้มากๆๆๆ
เค้าพูดมาประโยคหนึ่ง  "รู้นะว่าผู้หญิงที่มากับพีทเป็นแฟนพีท แต่เราจะรอนะ รอเป็นตัวจริงของพีท"
ผมทั้งรู้สึกดีและแย่ในเวลาเดียวกัน ดีใจที่คนที่ผมชอบมากๆชอบผมเหมือนกันและอยากเป็นแฟนผม
แต่เสียใจที่คงต้องทำให้แฟนผมเจ็บปวด เราคบกันมานาน 5 ปีผูกพันธ์กันมากๆ มีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งแล้วด้วย

ผมก็ไม่อยากเป็นคนเลวหรอกนะ ควรทำอย่างไรดี โอกาสในชีวิตคนเราจะเจอคนที่ใช่ แล้วเค้าชอบเราด้วยจะมีได้สักกี่ครั้งเชียว