เรื่องมีอยู่ว่า "ผมไปแข่งสิ่งประดิษกับเพื่อนและแฟนของผม พอมาถึงก็จัดของที่นำมาแข่งไว้ที่โต๊ะ พอทำพิธีเปิดเสร็จ ผมก็มานั่งเฝ้างานคนเดียว คนในกลุ่มที่อยู่ในทีมผมร่วมแฟนผมด้วย ก็ไปหาเพื่อนกลุ่มอื่นหมด พอกรมการเริ่มมาตรวจผมก็บอกให้แฟนผมมาช่วยผมพีเช็น แฟนผมก็บอกว่าไม่เอาจะไปนั่งข้างหลัง ด้วยความที่ผมอยากให้เขาช่วยผมอังเอิญหาว+กับน้ำตาก็มาพาพอดี
แฟนผมเลยถามว่าแค่นี้ร้องไห้เลยไง
เป็นบ้าไง ผมฟังคำนี้ละล้มทั้งยืนเลย
ผมแค่หาวมันผิดขนาดนั้นเลยหรอค้าบ
หลังจากนั้นผมกับแฟนแทบไม่คุยกันเลย
เป็นฝ่ายผมที่ต้องส่วนเธอคุย แต่เธอก็ตอบผมแค่อืม เออ อือผมละแบบน้อยใจละนะ
พอกรมมาถึงโต๊ะก็ผมพีเช็นคนเดียวยาวเลยเพื่อนก็เงียบ แฟนผมก็ทำได้แค่ยิ้ม กรมการตรวจเสร็จ แฟนผมก็ไปหาเพื่อนแต่ยิ้มให้ผู้ชายคนอื่นได้ แต่ยิ้มให้ผมไม่ได้คือไรว่ะค้าบ ผมงงมากอะ มันเกินไปนะ พอแข็งเสร็จก็เก็บข้าวของกลับวิลัย แล้วก็กลับบ้าน
ผมก็ทักแฟนผมไปว่าทำไร กินข้าวด้วยนะ หายโกรธเถอะนะ นางอ่านแต่ไม่ตอบผมนะ "
สรุปคือ ผมโดนโกรธหรืองอลหรืออะไรค้าบ
แล้วควรทำไงดีค้าบ ช่วยแนะนำผมที
แฟนงอลหรือน้อยใจหรือโกรธ??
แฟนผมเลยถามว่าแค่นี้ร้องไห้เลยไง
เป็นบ้าไง ผมฟังคำนี้ละล้มทั้งยืนเลย
ผมแค่หาวมันผิดขนาดนั้นเลยหรอค้าบ
หลังจากนั้นผมกับแฟนแทบไม่คุยกันเลย
เป็นฝ่ายผมที่ต้องส่วนเธอคุย แต่เธอก็ตอบผมแค่อืม เออ อือผมละแบบน้อยใจละนะ
พอกรมมาถึงโต๊ะก็ผมพีเช็นคนเดียวยาวเลยเพื่อนก็เงียบ แฟนผมก็ทำได้แค่ยิ้ม กรมการตรวจเสร็จ แฟนผมก็ไปหาเพื่อนแต่ยิ้มให้ผู้ชายคนอื่นได้ แต่ยิ้มให้ผมไม่ได้คือไรว่ะค้าบ ผมงงมากอะ มันเกินไปนะ พอแข็งเสร็จก็เก็บข้าวของกลับวิลัย แล้วก็กลับบ้าน
ผมก็ทักแฟนผมไปว่าทำไร กินข้าวด้วยนะ หายโกรธเถอะนะ นางอ่านแต่ไม่ตอบผมนะ "
สรุปคือ ผมโดนโกรธหรืองอลหรืออะไรค้าบ
แล้วควรทำไงดีค้าบ ช่วยแนะนำผมที