คือผมกินยาโรคซึมเศร้าอะนะ ไม่นับผลข้างเคียง108(อยากมีผลข้างเคียงอะไรมันจัดมาหมด ) พึ่งเริ่มกินยาแต่ฤทย์ยาได้ผลดีมาก มากจนเกินไป
ข้อดี
-ฉลาดขึ้นมากๆๆ ตอนแรกๆบิ้อๆกลายเป็นฉลาดขึ้นทันควัน เขียนงานสบายมากๆ ออกมาอย่างกับปืนกล
-สงบใจมาก สงบจนเหมือนอยู่ในป่าช้า เหมือนคนตายกำลังจะไปสบาย
ข้อเสีย
-มันเพิ่มความคิดตรรกะ ลดจินตนาการ ไม่ฝัน จินตนาการอะไรไม่ออก
-ฝุ้งซ่าน กว่าเดิมอีก ฝุ้งซ่านแบบมีตรรกะ
-เริ่ม พูดผิดๆถูกๆ พิมพ์ผิดๆถูกๆ ตอนแรกอธิบายได้ดีหลังๆกลายเป็นว่า ดิ่งลงยิ่งกว่าหุ้นช่วงขาลง
-เริ่มฉลาดสลับบื้อ
-เริ่มพูดคนเดียวเพ้อๆ
-อยากฆ่าตัวตายแทน แต่อยากฆ่าตัวตายจากโลจิก และยังกลายเป็นว่าแสดงอารมเศร้าไม่ได้เลย ยิ่งทุกข์หนัก หัวใจเต้นแรงมาก โมโหเอาไวห์มากิน กะให้หัวใจวายตายไปข้าง (แต่ไม่ตายวุ้ย ก็นะแค่ไวห์ เสียดายน่าจะเอาเหล้าจีนสำหรับทำอาหารมาก้งแทน)

จึงตัดสินใจหยุดยา
-นอกจากบื้อๆ แล้วคิดอะไรไม่ค่อยได้  กับ เริ่มมีปัญหาในการสื่อสาร ก็ไม่มีอย่างอื่น

คือผมว่าการสงบมากเกินไปมันฤทธิที่ก็น่ากลัวของยาซึมเศร้านะ สุดท้ายมันก็เหมือนกับ น้ำนิ่งไหลลึก หลอกตัวเองว่าตัวเองสงบใจสบายใจที่ไหนได้...ยาซึมเศร้ามันก็แค่ยารักษาที่ปลายเหตุจริงๆแหะ อืมไม่รู้นะผมอาจไม่ได้ป่วยโรคซึมเศร้าก็ได้ ซีโรโทนินอาจจะพอแต่ แต่อาจจะจากสภาวะกดดันจริง