มีเรื่องเล็กๆมาเล่า
บ้านผมมีหมาตัวเดียวคือน้องจ๋า ซึ่งเก็บมาจากตลาดสดตอนที่ยังเป็นลูกหมาอยู่
เธอคงจำความลำบากตอนเด็กๆได้ จึงหวงบ้านและเจ้าของมากมาย ไม่ยอมให้หมาอื่นมาเข้าใกล้
เว้นตัวเดียวคือคือน้องหมาเร่ร่อนซึ่งหลงรักมันมาหกปีแล้ว
เป็นรักแท้ที่ไม่มีสิ่งอื่นใดเกี่ยวข้อง เพราะน้องจ๋าทำหมันแล้ว

แต่ปัญหาก็เกิดขึ้นเมื่อนัองเร่ร่อนแอบไปมีแฟนและมีลูกด้วยกันสองตัว
คือน้องฟ้า และน้องมอม แม่ของมันหายสาบสูญไปหลังจากคลอดได้ไม่นาน
ทั้งสองตัวมีเจ้าของแบบพาร์ทไทม์หลายคน รวมทั้งผมด้วย เพราะมันไม่มีแม่
พวกมันชอบอยู่ห่างๆจากคน อย่างมากคือเอามือแตะตรงจมูกได้เท่านั้น
ส่วนน้องจ๋าเกลียดน้องทั้งสองตัวมาก

เมื่อวานนี้ตอนตีห้าครึ่ง ผมเดินไปเอาขยะทิ้ง พบน้องฟ้ายืนรออยู่ด้วยท่าทาง
กระสับกระส่าย
หลังจากตัดสินใจอยู่นาน น้องฟ้าก็เดินแบบไร้ความมั่นใจมาที่ผมและทิ้งตัวลงนอนแบบไก่ย่าง
กลางถนนเลย สายตาเต็มไปด้วยความอ้อนวอน
ผมตัดสินใจนั่งลงเกาพุงให้ ในพริบตานั้นผมรู้สึกเลยว่าสายตาของเธอเต็มไปด้วยความปลื้มปิติ
มันเปล่งประกายออกมาราวกับความสุขทั้งโลกมารวมอยู่ที่นี่ เป็นความรู้สึกสมหวังของหมาที่อยากมีเจ้าของ

แต่โชคร้ายน้องจ๋ามองเห็น เมื่อผมเข้าบ้านน้องจ๋าทำเป็นไม่เห็นผมและไม่ได้ยินเสียงผม
ราวกับผมไม่มีตัวตนอยู่
แต่เมื่อผมจะออกจากบ้าน ตอนผมนั่งลงใส่รองเท้า น้องจ๋าก็เดินมาเอาหัวมาซุกตรงหน้าอกผม
และนิ่งอยู่นานราวกับจะให้อภัยผม
ภาพน้องจ๋า