ดาวอื่นๆกวักมือเรียกฉัน พวกเขาจับมือฉันพาฉันโคจรไปพร้อมๆกับพวกเขา
"ดาวพลูโตดูขยะอวกาศก้อนนั้นสิ เกะกะแบบนั้นคงต้องทำอะไรซักอย่าง"
ดาวพลูโตก็แสนดีใจเพื่อนมีปัญหาเราก็ต้องช่วยสิ ก็เราเป็นเพื่อนกันนี่หน่า
ตรงรี่เข้าไปจัดการขยะก้อนนั้น แต่ดาวพลูโตคงลืมไปว่าเขาไม่ได้หมายความว่าเราจะร่วมมือกัน
แต่ถึงอย่างนั้นดาวพลูโตก็ยังคงพยายามต่อไป ก็เราเป็นเพื่อนกันนี่...
"พลูโตเก่งจังเลย"
^__^
"พลูโตก้อนนี้ด้วย"
^__^
"พลูโต ตรงนี้ด้วยนะ"
^__^
ก็เราเป็นเพื่อนกันนี่...
วันหนึ่งพลูโตเจอกับดาวดวงหนึ่ง ดาวที่ไม่มีชื่อ
พลูโตจับมือเขา "มากับเราเถอะ"
พลูโตพาดาวที่ไม่มีชื่อมาหาดาวทั้งหมดที่ดาวพลูโตเรียกว่า "เพื่อน"
ดาวทุกดวงต่างจับจ้องมายังดาวพลูโต สายตาที่แบ่งแยกถึงชนชั้นอย่างชัดเจน...
ดาวพลูโตเข้าใจในทันที ดาวพลูโตเข้าใจแล้วว่าตลอดมาดาวพลูโตไม่ได้เป็นหนึ่งในกลุ่มดาวนั้นเลย
ดาวทุกดวงอาจไม่รู้ว่าใช้สายตาแบบไหนจ้องมองมา แต่ดาวพลูโตรับรู้ได้และเขาเข้าใจว่าเขาควรถอยออกมา
ดาวพลูโตออกมาจากวงโคจรนั้น และเริ่มโคจรคู่กับดาวที่ไม่มีชื่อ
"ทำไมเธอถึงหลุดจากวงโคจรมาล่ะ" ดาวพลูโตถามดาวที่ไม่มีชื่อ
"ดาวดวงหนึ่งขอชนกับฉันเพื่อให้ฉันได้มีชื่อเรียกในกลุ่มโคจรนั้น แต่ฉันปฏิเสธ"
"เธอเลยหลุดจากวงโคจรงั้นเหรอ?" ดาวที่ไม่มีชื่อพยักหน้า
ดาวสองดวงโคจรด้วยกัน
ต่อมาไม่นาน ดาวพลูโตเห็นดาวดวงหนึ่ง เป็นดาวที่ดาวพลูโตเคยเห็นเมื่อยังโคจรในกลุ่มดาวที่เรียกว่า "เพื่อน"
"ทำไมมาอยู่ที่นี้ล่ะ" ดาวbc01หันมาหาดาวพลูโตอย่างเศร้าสร้อย
"พวกเขาผลักฉันออกจากวงโคจร"
"แล้วเธอจะทำยังไงต่อไปล่ะ"
"ฉันไม่เป็นไร ฉันไปโคจรกับพี่ฉันก็ได้"
"งั้นเหรอ..."
"รู้ไหมว่าดาว bc03 น่ะน่ารำคาญขนาดไหน ไปไหนมาไหนคนเดียวไม่ได้ จะเอาอะไรต้องเอาให้ได้ ฉันล่ะเกลียดจริงๆ"
ดาวพลูโตฟังเรื่องราว จากดาวbc01 และเสนอวิธีว่าให้ดาว bc01 พึ่งพาตัวเองดูบ้างวันหลังถ้าหลุดจากวงโคจรอีกจะได้ไม่ลำบาก
พร้อมบอกว่าตนคงทนอยู่ในวงโคจรนั้นไม่ไหวอีกแล้ว
หลังจากนั้นภายในอวกาศยิ่งน่าอึดอัดมากขึ้น...
ดาวทุกดวงจ้องมองมา อา...พวกเขาเห็นดาวพลูโตและดาวที่ไม่มีชื่อเป็นแค่ดาวที่ควรถูกหลุมดำอวกาศดูดไปไกลๆซะ
พร้อมกับรอยยิ้มเยาะในเงามืดของดาว bc01...
เวลาผ่านไป
ระหว่างที่ดาวพลูโตและดาวที่ไม่มีชื่อกำลังโคจรอยู่อย่างสงบในพื้นที่ของดวงอาทิตย์
ดาวพลูโตเห็นดวงอาทิตย์ผ่านมา ดาวพลูโตกล่าวทักทายแต่ดูเหมือนดวงอาทิตย์จะไม่ได้ยินแฮะ...
"นี่ ดาวที่ไม่มีชื่อ ถ้าเห็นดวงอาทิตย์ช่วยเรียกฉันหน่อยนะ ฉันอยากจะทักทายเขา"
ดาวที่ไม่มีชื่อตกลง
เวลาผ่านไป...
"พลูโต ดวงอาทิตย์มาแล้วล่ะ"
ดาวพลูโตยกมือขึ้นพร้อมจะกล่าวทักทายแต่ดวงอาทิตย์กลับทำหน้าบูดบึ้งและสะบัดหน้าจากไป
"สงสัยดวงอาทิตย์คงจะอารมณ์ไม่ดีล่ะมั้ง"
วันต่อมาดวงอาทิตย์เริ่มประชุมอวกาศ
"ฉันล่ะเกลียดจริงๆ พวกที่มาเห็นอกเห็นใจ ปานจะจูบปากกันไปโคจรกันอยู่สองคน แล้วไม่เห็นหัวฉันเนี้ย ฉันอุตส่าช่วยเหลือมันมันกลับมาเนรคุณฉัน
แล้วมันก็คงจะรู้ตัวแล้วล่ะตอนนี้ ฉันขอให้มันทำอะไรก็ไม่เจริญ แล้วชอบมาทำนิสัยไม่มีมารยาทไม่เห็นหัวฉันหลายครั้งแล้ว
พวกพ่อแม่ไม่สั่งสอน แล้วเธอจำไว้ว่าฉันจะไม่ใส่ปากกับเธออีกต่อไป"
ดาวพลูโตนิ่งเงียบ ดวงอาทิตย์คงไม่เห็นที่เขาพยายามจะทักทายเธอ
ดาวพลูโตปลง พลางคิดในใจเหตุใดดวงอาทิตย์ต้องด่าพ่อแม่ฉันด้วย? ดวงอาทิตย์จะรู้ไหมว่าฉันกับดาวที่ไม่มีชื่อเจออะไรมาบ้าง?
ดวงอาทิตย์มองเห็นความเปลี่ยนแปลงของบรรยากาศบ้างไหมนะ? ดวงอาทิตย์จะรู้ไหมว่าทำไมดาวที่ไม่มีชื่อถึงถูกไล่ออกมา?
ความกดดันเพิ่มพูนขึ้นเรื่อยๆ มากล้นจนดาวพลูโตสัญญากับตัวเองว่าไม่ว่ายังไงก็จะไม่ขอโทษดวงอาทิตย์แน่ๆ
จนวันสุดท้ายมาถึง
วันที่ดาวทุกดวงจะต้องแยกย้ายกันไปคนล่ะทิศทางวันที่ดาวทุกดวงโคจรจนจบ...
มีเพียงดาวพลูโตและดาวที่ไม่มีชื่อเท่านั้นที่ไม่มีภาพความทรงจำ มีเพียงดาวสองดวงนี้เท่านั้น...
"พลูโต" ดาวที่ไม่มีชื่อเรียกเขา
"มีอะไรเหรอ?"
"...เราจะไปที่ต่างอวกาศแล้วนะ"
ดาวพลูโตเงียบ...
"ไปสิ ดีแล้วออกไปเจออวกาศใหม่ๆไง อย่ามาอยู่ที่นี้เลยบรรยากาศน่าอึดอัดจะตาย"
เย็นวันนึงดาวพลูโตรู้ข่าวเรื่องเสื้อรุ่นของอวกาศเข้า ไม่มีใครบอกเขา...
.
.
โกรธ
ดาวพลูโตรู้สึกอย่างนั้น
"ทำไมทำกับเราแบบนี้ว่ะ"
"ก็แกมันแย่"
"ใช่แกนินทาพวกเรา"
"พวกแกต่างหากที่ไม่รู้อะไร คนที่พวกแกคิดว่าเป็นเพื่อนอย่างไอ bc01 ต่างหากล่ะที่ทำ
ทำไมพวกแกไม่ว่ามัน พวกแกมาว่าเราทำไม?"
"ก็ bc01 เอาเรื่องมาบอกพวกเรา bc01 ก็เป็นเพื่อนพวกเรานี่"
...........
ใช่แล้วดาวพลูโตโลกของเธอมันไม่มีความจริงใจ ทุกคนไม่ได้เห็นเธอเป็นเพื่อนเลย
สิ่งที่เธอทำมาทั้งหมดมันศุนย์เปล่า ไม่มีใครมองเห็นค่าของมัน...ไม่มีเลย....
เสียงในหัวของดาวพลูโตดังก้องไปมาวนอยู่อย่างนั้น
ดาวพลูโตเข้าใจในที่สุด ความจริงใจไม่มีความหมายอีกต่อไป
บางที่อวกาศอาจกำหนดโชคมาให้ดาวพลูโตได้มีโอกาศได้อยู่ในวงโคจร แต่ไม่ตลอดไป
และมันจะเป็นแบบนี้เรื่อยไปเพราะความจริงใจ และพยายามมันใช้ไม่ได้กับอวกาศแห่งนี้
- จุดจบของดาวพลูโต End -
จุดจบของดาวพลูโต
"ดาวพลูโตดูขยะอวกาศก้อนนั้นสิ เกะกะแบบนั้นคงต้องทำอะไรซักอย่าง"
ดาวพลูโตก็แสนดีใจเพื่อนมีปัญหาเราก็ต้องช่วยสิ ก็เราเป็นเพื่อนกันนี่หน่า
ตรงรี่เข้าไปจัดการขยะก้อนนั้น แต่ดาวพลูโตคงลืมไปว่าเขาไม่ได้หมายความว่าเราจะร่วมมือกัน
แต่ถึงอย่างนั้นดาวพลูโตก็ยังคงพยายามต่อไป ก็เราเป็นเพื่อนกันนี่...
"พลูโตเก่งจังเลย"
^__^
"พลูโตก้อนนี้ด้วย"
^__^
"พลูโต ตรงนี้ด้วยนะ"
^__^
ก็เราเป็นเพื่อนกันนี่...
วันหนึ่งพลูโตเจอกับดาวดวงหนึ่ง ดาวที่ไม่มีชื่อ
พลูโตจับมือเขา "มากับเราเถอะ"
พลูโตพาดาวที่ไม่มีชื่อมาหาดาวทั้งหมดที่ดาวพลูโตเรียกว่า "เพื่อน"
ดาวทุกดวงต่างจับจ้องมายังดาวพลูโต สายตาที่แบ่งแยกถึงชนชั้นอย่างชัดเจน...
ดาวพลูโตเข้าใจในทันที ดาวพลูโตเข้าใจแล้วว่าตลอดมาดาวพลูโตไม่ได้เป็นหนึ่งในกลุ่มดาวนั้นเลย
ดาวทุกดวงอาจไม่รู้ว่าใช้สายตาแบบไหนจ้องมองมา แต่ดาวพลูโตรับรู้ได้และเขาเข้าใจว่าเขาควรถอยออกมา
ดาวพลูโตออกมาจากวงโคจรนั้น และเริ่มโคจรคู่กับดาวที่ไม่มีชื่อ
"ทำไมเธอถึงหลุดจากวงโคจรมาล่ะ" ดาวพลูโตถามดาวที่ไม่มีชื่อ
"ดาวดวงหนึ่งขอชนกับฉันเพื่อให้ฉันได้มีชื่อเรียกในกลุ่มโคจรนั้น แต่ฉันปฏิเสธ"
"เธอเลยหลุดจากวงโคจรงั้นเหรอ?" ดาวที่ไม่มีชื่อพยักหน้า
ดาวสองดวงโคจรด้วยกัน
ต่อมาไม่นาน ดาวพลูโตเห็นดาวดวงหนึ่ง เป็นดาวที่ดาวพลูโตเคยเห็นเมื่อยังโคจรในกลุ่มดาวที่เรียกว่า "เพื่อน"
"ทำไมมาอยู่ที่นี้ล่ะ" ดาวbc01หันมาหาดาวพลูโตอย่างเศร้าสร้อย
"พวกเขาผลักฉันออกจากวงโคจร"
"แล้วเธอจะทำยังไงต่อไปล่ะ"
"ฉันไม่เป็นไร ฉันไปโคจรกับพี่ฉันก็ได้"
"งั้นเหรอ..."
"รู้ไหมว่าดาว bc03 น่ะน่ารำคาญขนาดไหน ไปไหนมาไหนคนเดียวไม่ได้ จะเอาอะไรต้องเอาให้ได้ ฉันล่ะเกลียดจริงๆ"
ดาวพลูโตฟังเรื่องราว จากดาวbc01 และเสนอวิธีว่าให้ดาว bc01 พึ่งพาตัวเองดูบ้างวันหลังถ้าหลุดจากวงโคจรอีกจะได้ไม่ลำบาก
พร้อมบอกว่าตนคงทนอยู่ในวงโคจรนั้นไม่ไหวอีกแล้ว
หลังจากนั้นภายในอวกาศยิ่งน่าอึดอัดมากขึ้น...
ดาวทุกดวงจ้องมองมา อา...พวกเขาเห็นดาวพลูโตและดาวที่ไม่มีชื่อเป็นแค่ดาวที่ควรถูกหลุมดำอวกาศดูดไปไกลๆซะ
พร้อมกับรอยยิ้มเยาะในเงามืดของดาว bc01...
เวลาผ่านไป
ระหว่างที่ดาวพลูโตและดาวที่ไม่มีชื่อกำลังโคจรอยู่อย่างสงบในพื้นที่ของดวงอาทิตย์
ดาวพลูโตเห็นดวงอาทิตย์ผ่านมา ดาวพลูโตกล่าวทักทายแต่ดูเหมือนดวงอาทิตย์จะไม่ได้ยินแฮะ...
"นี่ ดาวที่ไม่มีชื่อ ถ้าเห็นดวงอาทิตย์ช่วยเรียกฉันหน่อยนะ ฉันอยากจะทักทายเขา"
ดาวที่ไม่มีชื่อตกลง
เวลาผ่านไป...
"พลูโต ดวงอาทิตย์มาแล้วล่ะ"
ดาวพลูโตยกมือขึ้นพร้อมจะกล่าวทักทายแต่ดวงอาทิตย์กลับทำหน้าบูดบึ้งและสะบัดหน้าจากไป
"สงสัยดวงอาทิตย์คงจะอารมณ์ไม่ดีล่ะมั้ง"
วันต่อมาดวงอาทิตย์เริ่มประชุมอวกาศ
"ฉันล่ะเกลียดจริงๆ พวกที่มาเห็นอกเห็นใจ ปานจะจูบปากกันไปโคจรกันอยู่สองคน แล้วไม่เห็นหัวฉันเนี้ย ฉันอุตส่าช่วยเหลือมันมันกลับมาเนรคุณฉัน
แล้วมันก็คงจะรู้ตัวแล้วล่ะตอนนี้ ฉันขอให้มันทำอะไรก็ไม่เจริญ แล้วชอบมาทำนิสัยไม่มีมารยาทไม่เห็นหัวฉันหลายครั้งแล้ว
พวกพ่อแม่ไม่สั่งสอน แล้วเธอจำไว้ว่าฉันจะไม่ใส่ปากกับเธออีกต่อไป"
ดาวพลูโตนิ่งเงียบ ดวงอาทิตย์คงไม่เห็นที่เขาพยายามจะทักทายเธอ
ดาวพลูโตปลง พลางคิดในใจเหตุใดดวงอาทิตย์ต้องด่าพ่อแม่ฉันด้วย? ดวงอาทิตย์จะรู้ไหมว่าฉันกับดาวที่ไม่มีชื่อเจออะไรมาบ้าง?
ดวงอาทิตย์มองเห็นความเปลี่ยนแปลงของบรรยากาศบ้างไหมนะ? ดวงอาทิตย์จะรู้ไหมว่าทำไมดาวที่ไม่มีชื่อถึงถูกไล่ออกมา?
ความกดดันเพิ่มพูนขึ้นเรื่อยๆ มากล้นจนดาวพลูโตสัญญากับตัวเองว่าไม่ว่ายังไงก็จะไม่ขอโทษดวงอาทิตย์แน่ๆ
จนวันสุดท้ายมาถึง
วันที่ดาวทุกดวงจะต้องแยกย้ายกันไปคนล่ะทิศทางวันที่ดาวทุกดวงโคจรจนจบ...
มีเพียงดาวพลูโตและดาวที่ไม่มีชื่อเท่านั้นที่ไม่มีภาพความทรงจำ มีเพียงดาวสองดวงนี้เท่านั้น...
"พลูโต" ดาวที่ไม่มีชื่อเรียกเขา
"มีอะไรเหรอ?"
"...เราจะไปที่ต่างอวกาศแล้วนะ"
ดาวพลูโตเงียบ...
"ไปสิ ดีแล้วออกไปเจออวกาศใหม่ๆไง อย่ามาอยู่ที่นี้เลยบรรยากาศน่าอึดอัดจะตาย"
เย็นวันนึงดาวพลูโตรู้ข่าวเรื่องเสื้อรุ่นของอวกาศเข้า ไม่มีใครบอกเขา...
.
.
โกรธ
ดาวพลูโตรู้สึกอย่างนั้น
"ทำไมทำกับเราแบบนี้ว่ะ"
"ก็แกมันแย่"
"ใช่แกนินทาพวกเรา"
"พวกแกต่างหากที่ไม่รู้อะไร คนที่พวกแกคิดว่าเป็นเพื่อนอย่างไอ bc01 ต่างหากล่ะที่ทำ
ทำไมพวกแกไม่ว่ามัน พวกแกมาว่าเราทำไม?"
"ก็ bc01 เอาเรื่องมาบอกพวกเรา bc01 ก็เป็นเพื่อนพวกเรานี่"
...........
ใช่แล้วดาวพลูโตโลกของเธอมันไม่มีความจริงใจ ทุกคนไม่ได้เห็นเธอเป็นเพื่อนเลย
สิ่งที่เธอทำมาทั้งหมดมันศุนย์เปล่า ไม่มีใครมองเห็นค่าของมัน...ไม่มีเลย....
เสียงในหัวของดาวพลูโตดังก้องไปมาวนอยู่อย่างนั้น
ดาวพลูโตเข้าใจในที่สุด ความจริงใจไม่มีความหมายอีกต่อไป
บางที่อวกาศอาจกำหนดโชคมาให้ดาวพลูโตได้มีโอกาศได้อยู่ในวงโคจร แต่ไม่ตลอดไป
และมันจะเป็นแบบนี้เรื่อยไปเพราะความจริงใจ และพยายามมันใช้ไม่ได้กับอวกาศแห่งนี้
- จุดจบของดาวพลูโต End -