- นี่เป็นเรื่องที่เขียนเพิ่มเติมแทรกในช่วงสมัยเรียนของx-men ศิษย์หลวงพี่ชาร์ล รุ่น1 ที่มีกันอยู่แค่5คนนั่นน่ะ

- เนี้อเรื่องแสดงให้เห็นว่าในช่วงวัยรุ่นสมาชิกทีมแต่ละคนระหว่างที่ไม่ได้ออกปราบเหล่าร้ายวันๆนึงจะทำอะไรกันบ้าง อ่านจนจบสองเล่มจะเหมือนเป็นการสรุปเรื่องสมัยเรียนของศิษย์รุ่นแรกให้นักอ่านรุ่นหลังๆที่เกิดไม่ทันเข้าใจ เรื่องจะจบลงก่อนที่ทุกคนจะแยกย้ายกันไปมีงานทำ มีชีวิตของตัวเอง ไปเข้าอเวนเจอร์ ไปเป็นตัวโกง ออกอวกาศจนโดนฟีนิกส์สิง หรือห้อยติดอยู่ในโรงเรียนต่อไปแบบถึงไล่ยังไงก็ไม่ไปแล้วล่ะนะ

- เนี้อเรื่องในตอนนี้ไม่ต่อกับตอนก่อน แต่จะไปแทรกอยู่ตอนไหนในเรื่องก็ยังต้องค้นกันต่อไป

- ในเรื่องนี้ธอร์เพิ่งโดนป๊ะป๋าเฉดหัวลงจากแอสการ์ดมาเกิดใหม่เป็นชาวโลก บางครั้งเลยยังต้องอยู่ในร่างคุณหมอร่างกายอ่อนแอชื่อโดนัลด์ เบลค พอจะออกโรงค่อยเคาะไม้เท้า(จริงๆแล้วไม้เท้านั่นคือค้อนโยเนียร์)เพื่อแปลงร่างเอา และแปลงร่างแล้วก็ยังใส่ชุดแหวกจั๊กกะแร้สุดเซ็กซี่อยู่เลย

- ...เนี้อหาในเรื่องไม่เกี่ยวอะไรกับจักรวาลหนังfoxจ้ะ


ตอนที่1
http://ppantip.com/topic/34648835

ตอนที่2
http://ppantip.com/topic/34712319

ตอนที่3
http://ppantip.com/topic/34753056

ตอนที่4
http://ppantip.com/topic/34764916

ตอนที่6
http://ppantip.com/topic/35123159

_____________________________________





หนังสือเล่มนี้เป็นสมบัติของ: มาร์เวล เกิร์ล (แล้วรูปวาดเล่นในแผ่นนี้มีแต่รูปนกทั้งนั้น เป็นลางสุดๆ)

(เหนือรูปสก็อต) ฉันรู้ว่าตอนนี้สก็อตกำลังเดินมาตามระเบียง เพราะฉันจำเสียงฝีเท้าเร็วๆนั่นได้ดีเลยล่ะ
วันนี้เขาจะใส่เสี้อเชิ้ตผ้าไหมอย่างที่เขาใส่วันก่อนอีกหรือเปล่านะ เสื้อแบบนั้นนั้นน่ะเซ็กซี่ชะมัดเลย

(เหนือรูปจีน) ทำไมฉันถึงไม่ได้เป็นคนเลือกรูปที่จะเอามาลงหนังสือรุ่นเองนะ รูปนี้ฉันไม่ชอบเลย อี๋

(ข้างรูปชาร์ล) วันนี้ระหว่างทำภารกิจมีเพลงอะไรก็ไม่รู้ดังวนเวียนอยู่ในหัวชาร์ลตลอดเลย และตอนนี้เพลงนั้นมันก็มาติดอยู่ในหัวฉันแทนซะแล้ว ทำเอาฉันแทบเป็นบ้าแล้วนะเนี่ย

(เหนือรูปแฮงค์) แฮงค์กำลังอธิบายอะไรบางอย่างให้ฉันฟัง... ยิ้มไว้... พยักหน้าเป็นระยะๆไว้.... นี่อีตานี้พล่ามเรื่องอะไรอยู่เนี่ย ฟังไม่รู้เรื่องเลยซักนิด

(ใต้รูปวอร์เรน) วอร์เรน ทำตัวดีๆหน่อย.... วันนี้โปรเฟสเซอร์อารมณ์บูดอยู่นะ ฉันรู้ดีว่าวันนี้แดดดีน่าบินเล่นสุดๆ แถมหน้าต่างก็ยังเปิดอยู่ด้วย แต่อย่านะ... อย่า.... เรียบร้อย พุ่งออกนอกหน้าต่างไปแล้ว

(ใต้รูปบ็อบบี้) บ็อบบี้มาถามฉันเกี่ยวกับวิธีจีบสาวเสิร์ฟที่ร้านกาแฟ ฉันก็บอกไปแล้วนะว่าให้เขาเป็นตัวของตัวเอง แต่ต้องเลิกนั่งเขย่าขา เลิกเล่นมุขเสื่อมๆและเลิกทำซาวด์เอฟเฟกต์ประกอบทุกอย่างที่พูดตลอดเวลาเสียที แต่ยังไงก็ต้องรักษาความเป็นตัวของตัวเองไว้นะ




วานีร์1: นี่ไง

เตรียมดูผลจากการสอบสวนที่เราจัดขึ้นได้เลย

เราส่งอูลฟ์ โทรลน้ำแข็งไปยังที่ที่วิญญาณแห่งธาตุน้ำแข็งดวงใหม่น่าจะอยู่แถวนั้นแล้ว

วานีร์2: กลับไปดูที่เต๊นท์ไม่ได้เรอะ วันนี้ฉันหนาวมาพอแล้วนา

วานีร์3: เจ้าบึ้กนั่นเรอะคนที่เราตามหาอยู่

วานีร์4: เปล่า เจ้าคนที่เด็กที่สุดนั่นต่างหาก

วานีร์1: ใช่แล้ว เขานั่นแหละจะเป็นกุญแจสู่ความยิ่งใหญ่ของเรา

วอร์เรน: นั่นไง ฉันว่านั่นแหละเพื่อนเล่นของเราในวันนี้

สก็อต: เออ นายจะรับมันเป็นเพื่อนก็ได้ แต่ฉันไม่อยากนับเจ้านั่นเป็นเพื่อนเท่าไหร่นะ




วอร์เรน: ไม่ต้องห่วงครับทุกคน พวกเราx-menจะจัดการเจ้านี่ให้เอง

ชาวประมง1: พระเจ้าช่วยกล้วยทอด

มีตัวประหลาดมาเพิ่มอีกแล้ว

สก็อต: เจ้านี่มันตัวอะไรกัน แฮงค์

แฮงค์: ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน สก็อต แต่มันคงเป็นสิ่งมีชีวิตในตำนานที่เล่าขานกันอยู่ในแถบตะวันออกเฉียงเหนือนี้แน่ๆ

และดูเหมือนว่าเจ้านี่จะซ่อนตัวไม่ค่อยเก่งซะด้วย

จีน: ฉันกันคนที่ไม่เกี่ยวข้องออกไปเรียบร้อยแล้ว ยิงได้เลย สก็อต

สก็อต: ดีมาก เข้าไปซ้ำได้เลย ไอซ์แมน




บ็อบบี้: เฮ้ย ทำไมฉันถึงแช่แข็งเจ้านี่ไม่ได้ล่ะเนี่ย

วานีร์2: ก็ต้องไม่ได้อยู่แล้วล่ะ เพราะอูลฟ์เป็นโทรลน้ำแข็ง พลังของธาตุน้ำแข็งทำอะไรมันไม่ได้หรอก

วานีร์1: ฉันยิงเจ้านก

วานีร์3: ฉันยิงแม่สาวน้อยนั่น

วานีร์2: ฉันยิงเจ้าแว่น

วานีร์4: งั้นฉันยิงเจ้าล่ำที่วิ่งตีนเปล่าอยู่ก็แล้วกัน

วอร์เรน: อั่ก

แฮงค์: ระวัง... พวกเรา... ถูกโจมตี

จีน: แย่แล้ว...ลืมตา...ไม่ขึ้นเลย

บ็อบบี้: ไม่เอาน่า ทุกคน ตอนนี้ฉันกำลังต้องการคนมาช่วยยันไอ้บ้านี่นะ... อ้าว ซวยล่ะ




วานีร์1: จับเจ้านั่นไว้เลย อูลฟ์

บ็อบบี้: โปรเฟสเซอร์คร้าบ ได้ยินหรือเปล่า ผมกำลังจะถูกลักพาตัวแล้วววว

วานีร์3: เงียบซะ เจ้าหนู

วานีร์2: รีบไปกันก่อนที่จะมีใครมาพบเข้าดีกว่านะ

วานีร์1: ไม่มีปัญหาหรอก ตอนนี้เราได้ตัววิญญาณแห่งธาตุมาแล้ว

พอเอาหินรูนเข้าไปใกล้ๆแล้วหินส่องแสงเจิดจ้าแบบนี้ไม่ผิดแน่

วานีร์2 :  งั้นก็ไปกันเลย

(แก๊งค์วานีร์ที่จับบ็อบบี้ไว้วาร์ปหนีไปแล้ว)




สก็อต: โอย นี่หัวฉันยังอยู่ดี ไม่ได้แตกเป็นเสี่ยงๆไปแล้วใช่ไหมเนี่ย

จีน: รู้สึกยังกับมีตัวอะไรเข้าไปตายอยู่ในปากฉันเลย

โดนัลด์ เบลค: นั่นเป็นผลข้างเคียงของยาสลบน่ะ แค่ดื่มน้ำหน่อยเดี๋ยวก็หายแล้ว

จีน: คุณเป็นหมอหรือคะ?

โดนัลด์ เบลค: ใช่ และดูเหมือนพวกเธอจะเป็นฮีโร่ใช่ไหม?

แฮงค์: นี่เจ้าพวกนั้นใช้การโจมตีแบบไหนถึงทำให้พวกเราหัวทิ่มพร้อมกันหมดนะ

โดนัลด์ เบลค: พวกเธอเพื่งจะสู้กับคนสี่คนมาใช่หรือเปล่า?

จีน: พวกนั้นไว้ผมยาวด้วยหรือเปล่าคะ? พวกเรากำลังสู้กับเจ้าตัวประหลาดนั่นแล้วก็มี... คนที่ท่าทางเหมือนเป็นสมาชิกวงร็อคนั่นโผล่เข้ามายิงพวกเราด้วยลูกดอก

แฮงค์: บ้าเอ๊ย โดนยิงด้วยลูกดอกยาสลบเหมือนกับตอนจับสัตว์ไม่มีผิด

สก็อต: บ็อบบี้หายไปแล้ว

เอ๊ย ฉันหมายกถึงไอซ์แมนหายไป  เจ้าพวกนั้นจับเขาไปแล้ว

โดนัลด์ เบลค: เจ้าพวกนั้นอีกแล้วหรือนี่ ฉันคงตามมาช้าเกินไป

ชาร์ล: เหล่าx-menทั้งหลาย ได้ยินฉันหรือเปล่า?




ชาร์ล: x-menของฉัน ในที่สุดก็เจอตัวซะที

เมื่อกี้ฉันติดต่อพวกเธอไมได้เลย

วอร์เรน: เมี่อกี้มีคนวางยาพวกเราครับ อาจารย์

สก็อต: ไม่จำเป็นต้องพูดออกมาดังๆแบบนั้นหรอก แองเจิ้ล

ชาร์ล: บ็อบบี้หายไปไหนแล้วล่ะ?

จีน: เขาถูกคนที่ส่งเจ้าตัวประหลาดนั่นมาลักพาตัวไปแล้วค่ะ

โดนัลด์ เบลค: ฉันเกือบจะมองเห็นใบหน้าคนที่พวกเธอคุยด้วยเลยนะนี่ เขาก็เป็นเทพเจ้าหรือ?

แฮงค์: เฮ้ คุณหมอลึกลับที่อยู่ดีๆก็โผล่ออกมา ฉันว่าพวกเราน่าจะถามคุณมากกว่านะ

ท่าทางคุณไม่ตกใจเลยที่เห็นคนมีปีก และคุณก็ดูสงบนิ่งเกินไปในสถานการณ์แบบนี้

นอกจากนั้นคุณยังตัวสูงกว่าคนปกติเหมือนกับพวกที่โจมตีเราเมื่อกี้เลยนะ

โดนัลด์ เบลค: ใช่ เรามีความเกี่ยวข้องกันบางอย่างน่ะ

ชาร์ล: แปลกจริงๆ ฉันรู้สึกว่าฉันมองไม่เห็นตัวจริงของเขาเลยนะ

แต่ฉันก็รู้สึกได้ว่าเขาไม่ได้มุ่งร้าย ชายคนนี้มีแต่ความมุ่งมั่นที่จะทำตามเป้าหมายเท่านั้น

โดนัลด์ เบลค: ดูเหมือนว่าพวกเธอคงกำลังประเมินฉันอยู่ว่าจะมาดีหรือมาร้ายสินะ




ชาร์ล: ฉันกำลังจะไปถึงที่ที่พวกเธออยู่แล้ว เซเรโบรจับสัญญาณได้ว่าตอนนี้บ็อบบี้อยู่ห่างออกไปอีกเป็นพันไมล์แล้วล่ะ

สก็อต: แองเจิ้ล หาลานที่เครื่องเจ็ตจะลงจอดได้ให้ที

วอร์เรน: ได้เลย

โดนัลด์ เบลค: พวกเธอรู้ใช่ไหมว่าเพื่อนของเธอถูกจับไปไว้ที่ไหน  บอกฉันที เดี๋ยวฉํนจะจัดการเรื่องนี้ให้เอง

สก็อต: ขอบคุณที่อาสาจะช่วยนะครับ แต่เรื่องนี้พวกเราx-menจัดการกันเองได้

และที่สำคัญที่สุดก็คือคุณยังไม่ได้เล่าเรื่องทั้งหมดที่คุณรู้ให้พวกเราฟังเลย

โดนัลด์ เบลค: พวกคนที่จับเพื่อนของพวกเธอไปก็คือพวกวานีร์ และตอนนี้พวกมันก็กำลังจับตาดูเราอยู่

ฉันเองก็ไม่อยากปิดเป็นความลับ แต่ถ้าฉันเผยตัวจริงออกมาตอนนี้พวกมันก็จะหนีไปไกลกว่านี้แน่

วานีร์: เออ จะหนีทำไมฟะ เรายังไม่รู้เลยว่าแกเป็นใคร

ชาร์ล: สก็อต ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร

และเขาเป็นคนที่ช่วยเราได้อย่างแน่นอน

สก็อต: ในเมื่อคุณรู้เรื่องของคนพวกนี้ดี เราก็คงต้องขอให้คุณไปกับพวกเราด้วยแล้วล่ะครับ

และดูท่าทางคุณเองก็เป็นคนดี ไม่มีพิษมีภัยอะไรซะด้วย




วานีร์5: ในที่สุดสิ่งที่พวกเราวางแผนมาหลายยุคหลายสมัยเป็นเวลานับพันปีก็จะได้เกิดขึ้นจริงเสียที

วานีร์6: ใช่ แต่มันจะเกิดขึ้นได้เฉพาะในตอนที่เจ้าหนูนี่ตื่นขึ้นมานะ

วานีร์7: เธอพ่นยาสลบใส่เจ้าเด็กนี่เยอะเกินไปแล้วนะ วันนี้มันจะตื่นขึ้นมามั้ยเนี่ย

วานีร์3: วานีร์แห่งมิดการ์ดอย่างพวกเรารอเวลานี้มาหลายพันปีแล้ว แค่รอต่ออีกไม่กี่ชั่วโมงก็คงไม่เสียหายหรอกน่า

บ็อบบี้: โอย ปวดหัวชะมัด

วานีร์4: มันฟี้นแล้ว

วานีร์2: ทุกคนเตรียมตัวให้พร้อม

บ็อบบี้: นี่ฉันอยู่ที่ไหน? แล้วพวกนายเป็นใครกันเนี่ย?

นายจับเด็กมหาลัยมาผิดคนแล้วพวก

เฮ้ย อะไรกัน ทำไมฉันถึงสร้างน้ำแข็งไม่ได้ล่ะเนี่ย

วานีร์3: พลังของเธอยังทำงานได้ดีอยู่

แต่พลังนั่นเป็นของพวกเราวานีร์แล้ว

วานีร์8: ดูดพลังมาพอหรือยัง

วานีร์2: ฉันว่าน่าจะพอแล้วนะ เอาล่ะ เริ่มพิธีสังเวยได้




ชาร์ล: ฉันพาพวกเธอมาส่งได้ใกล้ที่สุดแค่นี้แหละ ไม่งั้นพวกวานีร์จะรู้ตัวเสียก่อน

โดนัลด์ เบลค: น่าทึ่งจริงๆครับ โปรเฟสเซอร์

ทั้งที่สำหรับนักบินทั่วไปแล้วที่นี่ลงจอดยากมาก แต่คุณก็ยังทำได้อย่างยอดเยี่ยมจริงๆ

ชาร์ล: ขอบคุณครับ

ขอให้ทุกคนโชคดี ผมจะคอยให้คำปรึกษาจากที่นี่ก็แล้วกัน

แฮงค์: ฉันได้กลิ่นควันไฟมาจากทางนั้น พวกนั้นต้องอยู่แถวๆกระท่อมตรงนั้นแน่ๆ

สก็อต: และถ้าพวกสาวกลัทธิพวกนั้นทำพิธีตามที่คุณว่ามาสำเร็จล่ะก็

สิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อจากนั้นจะเป็นภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่กว่าที่พวกเราเคยเจอมาทั้งหมดเลยล่ะ

โดนัลด์ เบลค: เราต้องรีบเอาเครื่องรางนั่นออกไปให้ไกลๆจากพวกนั้นก่อน เพื่อไม่ให้พวกมันวาร์ปหนีเราได้

จีน: เรื่องนั้นคงไม่ยากเท่าไหร่หรอก

เพราะเครื่องรางที่คุณพูดถึงตอนนี้ห้อยอยู่ที่คอของบ็อบบี้แล้ว

สก็อต: เราจะปล่อยให้พวกมันพาบ็อบบี้เข้าไปในถ้ำนั่นไม่ได้ แองเจิ้ล ไปเลย

วานีร์: สองคนนั้นเข้าไปแล้ว

ท่านยูมิลผู้ยิ่งใหญ่ โปรดรับเครื่องสังเวยที่พวกเรามอบให้ด้วยเถิด




บ็อบบี้: เสียงดังลั่นยังกะถ้ำนี่กำลังจะถล่มลงมาเลยแฮะ

ไม่เอาน่าเพื่อน รีบปล่อยท่านบ็อบบี้คนนี้ซะทีเถอะ

แม่เจ้า ถ้าสก็อตใช้สายตาพิฆาตมาแบบนี้ก็หมายความว่าเดี๋ยวจะต้องมี....

คนมารับฉันแล้วเฟ้ย

วอร์เรน: เตรียมอพยพ

วานีร์3:  ถึงเจ้าหนูนั่นจะหลุดไปได้ก็ช่างเถอะ แค่อูลฟ์คนเดียวก็พอจะใช้เป็นเครื่องสังเวยได้แล้ว

อูลฟ์ผู้ซื่อสัตย์เอ๋ย

เราจะจดจำการเสียสละที่ยิ่งใหญ่ของเจ้าไว้ตลอดไป

วานีร์: ท่านคืนชีพแล้ว

ในที่สุดพวกเราก็ทำสำเร็จ