.... " ดีจิตตน " ....

ถึงห่มเหลือง มิใช่ว่า จะเป็นพระ
หากมิรู้ เลิก ลด ละ .. กิเลศหนา
มิห่มเหลือง หากประพฤติ ธรรมจรรยา
ก็ควรค่า นบบูชา ค่าคุณธรรม

พุทธะธรรม มิได้เสื่อม หากคนเสื่อม
แรงกระเพื่อม ของกิเลศ เลศน์หลากล้ำ
วุ่นพะวง หลงทางทิศ จิตมัวทำ
มืดถลำ ใช่ใครชั่ว .. ชั่วที่ตน

หวังสงบ มิสงบ .. ตลบวุ่น
ปัญหาหมุน หนุนละลอก หลอกสับสน
นั่นโน่นนี่ นี่โน่นนั่น ปั่นหัวคน
กิเลศผล ผจญเร้า  เผาปัญญา

หากมั่นคง คำพุทธะ ละ เลิก ลด
ธรรมหมดจด จรดธรรม จำศึกษา
ยึดคำสอน บรมครู องค์ศาสดา
ก็ควรค่า เป็นคนดี .. ดีจิตตน


.... " เสียงรำพึง " ....