จะยังรักอยู่มั้ยกับผู้ชายคนนึงที่ไม่มีอนาคต แต่เค้าบอกว่ารัก รักเรามาก ขาดเราไม่ได้
ตอนแรกๆคบกันก็ดีนะ เราก็อยากแต่งงานด้วยแหละ เรารักเค้ามากเหมือนกัน อยากมีอนาคตแล้ว แต่คบๆไปยิ่ง ผ่านไป 1 ปี มีแต่เรื่องหลายๆอย่าง ชอบเอาเรื่องแฟนเก่าของเรามาว่าเรา หาว่าเรารักแฟนเก่ามากกว่า เค้าไม่ดีเท่าแฟนเก่าเรา ทุกวันนี้เค้าก็ไม่ได้มีงานการอะไรทำ เพราะเรียนไม่จบ ช่วยพ่อแม่ทำงานบ้าง แต่พักหลังๆตอนนี้ไม่ทำอะไรเลย ให้พ่อแม่ทำเลี้ยง ตัวเองนอนอยู่บ้าน ตื่นสาย กินนอน ทำงานบ้านนิดๆหน่อยๆ ส่วนเราทำงานมีหลักมีฐานมาก แต่ก่อนเราไม่รู้สึกเลยนะถึงเค้าจะเรียนไม่จบ เราขอแค่แฟนเป็นคนขยันทำมาหากินยังไงเราก็สบาย ไม่ได้อยากให้มาเลี้ยงดูเรา แต่อยากให้มาช่วยกันสร้าง แต่เดี๋ยวนี้หรอรู้สึกถอยมาก ไม่รู้จะคบไปทำไมคนอะไรใช้ชีวิตอยู่ไปวันๆๆ อยากได้นู้นได้นี่สารพัดแต่ไม่ทำงาน แล้วบอกอยากแต่งงานอยากอยู่กับเรา เราไม่อยากแต่งเลย แต่งมาเราคงต้องทำเลี้ยงเค้า ไหนจะภาระที่เรามีพ่อแม่เราอีก อายุจะ 30 แล้วถ้ายังไม่มีหลักไม่คิดสร้างตัวยังทำตัวเหมือนเด็กๆๆ การที่เราจะมีแฟนแบบนี้ เราว่าการอยู่คนเดียวอยู่เป็นโสดน่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดหรือเค้าจะเปลี่ยนนิสัยเปลี่ยนตัวเองได้แต่ตอนนี้ยังเปลี่ยนไม่ได้จะเปลี่ยนได้หรอ เราเป็นผู้หญิงที่สตรองมากนะ เราไม่ง้อผู้ชายก็ได้ เราดูแลตัวเองได้ ไม่ชอบคือไม่ชอบ ทำไรไม่ถูกใจคือด่า ทนได้ก็ทน อยากให้ไปไกลๆด้วยซ้ำ จากผู้หญิงที่เคยอยากแต่งงานที่สุดแต่ตอนนี้อยากเลิกมาที่สุด อยากสลัดให้ไปไกลๆๆๆเรายอม โสดขึ้นคาน เลี้ยงตัวเองไปจนแก่ หรือว่าเราเป็นคนเห็นแก่ตัว