จขกท. เป็นผู้หญิง คบหากับผู้ชายคนนึงมาได้ 2 ปีกว่า ที่ผ่านมาพ่อแม่เราไม่เห็นด้วยกับการคบกัน ด้วยเหตุผลแบบตรงไปตรงมาว่าแฟนเราดู "กระจอกเกินไป"

เราอายุ 28 เงินเดือน 70,000 บาท แฟนอายุ 32 เงินเดือน 20,000 บาท เป็นมนุษย์เงินเดือนทั้งคู่ อยู่คนละสายงาน ครอบครัวเรามองว่าผู้ชายอายุขนาดนี้ รายได้เท่านี้มันน้อยเกินไป เรื่องแต่งงานไม่ต้องพูดถึงเพราะท่านไม่อนุญาต เชียร์ให้เลิกอย่างเดียว ที่ผ่านมาจขกท.พยายามไม่คิดมากเรื่องนี้ ถึงจะรายได้น้อยกว่าแต่เขาก็ไม่เคยใช้เงินเรา ไปเที่ยวด้วยกันก็แชร์บ้าง ผลัดกันเลี้ยงบ้าง (แต่เป็นเขาเสนอตัวเลี้ยงบ่อยกว่าด้วยความเป็นผู้ชาย) โดยรวมแล้วไลฟ์สไตล์ไม่ได้ต่างกันมากเพราะเราเป็นคนใช้จ่ายประหยัด เขาเป็นคนน่ารัก ไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่มีปัญหาเรื่องผู้หญิง ดูแลดี ทุกวันหยุดเขาจะมาช่วยทำความสะอาดบ้านให้เรา ช่วยงานบ้าน ทำอาหารให้เรากิน อยากไปไหนก็ขับรถรับส่งสม่ำเสมอ ถึงรายได้ไม่เยอะแต่เขามีเหลือเก็บและลงทุนทุกเดือน ติดอย่างเดียวคือเรื่องการงานที่ไม่โดดเด่น

ตอนนี้เราอายุเริ่มเยอะขึ้น เพื่อนๆเริ่มทยอยแต่งงาน เราเลยเริ่มหันมามองตัวเอง พ่อแม่ยังย้ำคำเดิมเสมอว่าอยากให้เลิก เสียเวลา เรื่องความดีอื่นๆอย่างเพิ่งพูดถึง ต้องเป็นคนที่ทำมาหากินเก่งกว่านี้ถึงจะให้แต่ง หัดดูญาติพี่น้องเพื่อนฝูงบ้างว่ามีใครอายุเท่านี้แล้วก้าวหน้าได้แค่นี้บ้าง ฯลฯ จนเรารู้สึกตัวเองโง่ไปเลย

เคยบอกแฟนตรงๆว่าพ่อแม่เราคิดแบบนี้นะ เขาก็ดูเฟลมาก แต่ก็ไม่ได้มีคำตอบว่าแพลนจะทำยังไงให้พ่อแม่เรายอมรับ แค่คบกันต่อมาเรื่อยๆเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือพ่อแม่พูดกรอกหูมากขึ้นทุกวันว่าให้เลิก

ก่อนจะต้องตัดสินใจเลือกทางไหนสักทาง เราอยากมุมมองของเพื่อนๆชาวพันทิปว่าเราคิดผิดไหมถ้าจะคบกับผู้ชายคนนี้ต่อ มันดูแย่มากไหมถ้าอนาคตเราจะแต่งงานกัน หรือมันจะดูเลวไหมถ้าสุดท้ายขอเลิกด้วยเหตุผลนี้ อยากฟังความเห็นของคนที่เป็นพ่อเป็นแม่ด้วยค่ะ ว่าถ้าเป็นลูกสาวของคุณ คุณจะแนะนำว่ายังไง