วันนี้พ่อของดาวไม่ได้ไปอยู่ยามตอนดึก ดาวที่กลับมาจากบ้านพี่ก้อย ได้ห่ออาหารมาให้พ่อด้วย ข้อเสนอที่ดาวได้รับทำให้เธอคิดมาตลอดทาง

(ถ้านายนิสัยดีกว่านี้ก็ดีสิ) ผู้ชายที่ทำให้เธอเคลิ้มเมื่อแรกเห็น กลับทำตัวยียวนกวนประสาทเมื่อพบหน้าอีกครั้ง ความจริงข้อตกลงนี้มันก็ทำให้ชีวิตดาวดีขึ้น แต่ด้วยข้อตกลงที่อันตราย กับนิสัยแบบนี้ ทำให้ดาวต้องคิดหนัก

พอถึงบ้าน ดาวจัดเตรียมสำรับอาหารให้พ่อ จากนั้นก็ทานมื้อเย็นกับพ่อเะออีกรอบ เพียงเพราะจะหาโออกาสปรึกษา เพราะวันไหนที่พ่อไม่ได้ออกไปอยู่ยาม พ่อมักจะนอนเร็วแต่หัวค่ำ

"พ่อคะ หนูมีเรื่องอยากปรึกษาพ่อได้มั้ยคะ" ดาวถาม ขณะที่พ่อของดาวกำลังทานข้าวอยู่

"มีอะไรรึเปล่า เห็นเหมือนมีอะไรอยู่ในใจตั้งแต่เข้าบ้านแล้ว" พ่อถามดาวด้วยความเป็นห่วง

"คือพ่อฟังแล้วอย่าบอกใครนะคะ คือมันจะเสียหายกับบ้านพี่แก้ม" พ่อของดาวพยักหน้ารับคำ

"วันนี้ที่ร้านพี่ดาวเกิดเรื่อง มีเด็กหายไปอีกแล้ว จนอีตาบ้าคนนั้นมาค่ะ เค้าบอกจะสืบสาเหตุที่เกิดที่ร้านพี่แก้มให้ แต่คิดค่าดำเนินการตั้งสองหมื่น ซึ่งมันโขกสับเกินไปจนหนูโวยวาย จากนั้นเค้าก็ยื่นข้อเสนอให้หนู"

"ข้อเสนอที่ว่าคืออะไรเหรอ" พ่อถาม

"ตาบ้านั้นอยากให้หนูทำงานเป็นผู้ช่วยเค้าค่ะ ถ้าประเมินงานที่ร้านพี่แก้มผ่าน เค้าจะจ้างหนูตลอดไป แต่ถ้าไม่ เค้าจะให้หนูรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมดค่ะ หนูก็เลยมาปรึกษาพ่อ คือหนูก็อยากช่วยพี่แก้มนะคะ แต่หนูก็กลัวว่าจะทำไม่ได้" ดาวเล่าด้วยสีหน้าที่ไม่มั่นใจ จนพ่อสังเกตได้

"ดาว หนูมีอะไรที่ทำไม่ได้บ้างถ้าหนูตั้งใจ หนูได้ทุนเรียนโรงเรียนดีๆ มีทุนเรียนดี และทุนนักกีฬาโรงเรียน หนูช่วยแบ่งเบาภาระพ่อได้ ถ้าหนูมั่นว่าว่าจะช่วยแก้มเค้า พ่อก็สนับสนุน พ่อไม่คิดว่าหนูจะทำไม่ได้หรอก" คำพูดของพ่อ ทำให้ดาวดูมีกำลังใจขึ้น

"ว่าแต่ อีตาบ้าที่หนูว่านี่มันใครกันเหรอ" พ่อถามเพราะปกติดาวก็ไม่เคยเรียกใครว่าอีตาบ้าซักที

"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ขอบคุณนะคะที่เชื่อใจหนู"

..................................................................

วันต่อมา ในตอนเย็นหลังจากดาวกลับจากโรงเรียน รถตู้คันใหญ่จอดอยู่หน้าร้านพี่แก้ม วันนี้ดาวจะต้องให้คำตอบของข้อเสนอที่ภูยื่นให้ เธอเดินเข้าไปร้านพี่แก้ม วันนี้ที่ร้านไม่มีคนมาเล่น ดาวสงสัยว่าวันนี้พี่แก้มคงจะปิดร้าน เมื่อรู้ว่าดาวเข้ามาพี่แก้มก็เรียกดาวให้ไปหาที่หลังร้าน ซึ่งมีภูกับพี่แก้มนั่งรออยู่ที่โต๊ะกินข้าว ดาวทักทายพี่แก้มและแกล้งเมินภูเหมือนไม่สนใจ

"นี่ๆไม่คิดจะทักทายกันหน่อยเหรอ" ภูเอ่ยปากเพราะรู้ว่าดาวแกล้งไม่สนใจ

"หวัดดีย่ะ"ดาวทักอย่างเสียไม่ได้

"ตกลงว่าที่ให้ไปคิดเมื่อคืนเธอมีคำตอบให้ฉันว่ายังไง" ภูถามดาวด้วยสีหน้าจริงจัง โดยมีพี่แก้มที่ลุ้นคำตอบของดาวอยู่เหมือนกัน

"ฉันตกลง" ดาวตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

พี่แก้มถึงกับโล่งใจเหมื่อดาวตอบตกลง แต่ภูยิ้มอย่างมีเลศนัย

"ฉันก็คิดนะว่าเธอจะตอบตกลง ส่วนเรื่องสัญญา รอให้ผ่านงานนี้ค่อยว่ากัน ตกลงมั้ย" แก้มพยักหน้า

"เอาล่ะ เรามาเริ่มงานได้เลย" ภูบอกพร้อมกับยื่นโทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่ให้กับดาว

"นี่มันอะไร นายเอามาให้ฉันทำไม"

"ก็โทรศัพท์ปุ่มกดของเธอมันไม่ค่อยสะดวกเวลาติดต่อ อีกอย่าง ให้ยืมเฉยๆ" ภูยิ้มให้แบบกวนๆส่วนดาวก็รับไปอย่างเสียไม่ได้

"เอ้ารออะไรอยู่ ทำงานสิ เราเริ่มงานกันแล้ว"

"เดี๋ยวตอนนี้เนี้ยนะ"ดาวนั่งยังไม่ทันไรก็โดนใช้งานทันที ดาวคิดว่าภูต้องแกล้งเธอแน่ๆ

.........................................

อุปกรณ์หลายอย่างถูกดาวขนลงมาจากรถตู้เพื่อนำมาไว้ในบ้าน ในขณะที่ภู เดินไปสำรวจรอบบ้านกับพี่แก้ม จนดาวแอบบ่นว่า ทำไมต้องให้ภูหญิงอย่างเธอมาทำงานแบกหามแบบนี้ แต่ภูก็ได้ยินที่ดาวบ่นพอดี

"ก็เพราะเป็นเธอไง นางสาวอิงดาว อินทดำรงค์ นักเรียนดีเด่น เรียนดี กีฬาเด่น เป็นนักวิ่งของโรงเรียน ถ้าฉันให้เด็กสาวผู้เพียบพร้อมอย่างเธอ ทำงานสบายๆ มันก็เป็นการไม่ให้เกียรติเธอน่ะสิ ฮ่าๆๆๆ" ภูหัวเราะชอบใจ ขณะที่ดาวหัวเสียอย่างที่สุด

"นี่นายรู้จักประวัติฉันได้ไงห่ะ"

"อย่าลืมสิ ฉันเป็นนักสืบนะ แค่ชุดนักเรียน ฉันก็รู้แล้วว่าเธอชื่ออะไร เรียนที่ไหน แค่กดค้นนิดเดียวก็รู้แล้ว ยิ่งนักเรียนดีเด่น มีรูปพร้อมประวัติโชว์หราอยู่หน้าเว็บไซด์โรงเรียน ไม่ต้องเป็นนักสืบเหมือนฉันก็น่าจะรู้แล้ว" ภูตอบด้วยน้ำเสียงและท่าทางเหนือกว่าดาวขั้นหนึ่ง

"แล้วก็เอาอุปกรณ์กับขาตั้งตามฉันมา ชั้นจะบอกว่าจะต้องติดที่ไหนยังไงวันหน้าจะได้ทำเป็น"

คำพูดที่เหมือนจะเย้ยหยันจนดาวอยากกรี๊ด แต่ก็ต้องเก็บเอาไว้ทำได้เพียงบ่นอยู่ในใจ

.............................................................

ดาวต้องแบกอุปกรณ์ทั้งกล้องและขาตั้งเดินขึ้นลงบ้านหลายรอบ ยังต้องต่อสายระโยงระยางอีก จนการติดตั้งอุปกรณืต่างๆในบ้านดูเป็นรูปเป็นร่างขึ้น

เมื่อการติดตั้งเสร็จ ภูก็เริ่มอธิบายถึงอุปกรณ์ต่างๆให้ดาวฟัง

"นี่เธอจำเอาไว้นะ การตรวจจับปรากฏการณ์ทางวิญญาณจำเป็นต้องใช้อุปกรณ์พื้นฐานต่างๆเช่นกล้องถ่ายวีดีโอ ไมโครโฟน เครื่องวัดอุณหภูมิ ไปจนถึงการวัดตำแหน่งต่างๆในบ้าน อุปกรณ์พื้นฐานพวกนี้จำเป็นอย่างมาก ฉันเคยใช้หลักฐานที่อุปกรณ์พวกนี้ตรวจจับได้ สู้คดีในศาลมาแล้ว ดังนั้นเวลาติดตั้งอุปกรณ์จะมีช่องโหว่ไม่ได้" ภูอธิบาย คราวนี้ท่าทางของเขาดูจริงจังเหมือนกับเป็นคนละคนจนดาวสังเกตได้

"แล้วทำไมต้องใช้ทั้งกล้องตัวใหญ่กับกล้องตัวเล้กๆซ่อนไว้ด้วยล่ะ" ดาวถาม เธอพยายามถามสิ่งต่างๆเพื่อเรียนรู้งาน

"เป็นคำถามที่ดี กล้องตัวใหญ่ใช้เป็นตัวล่อ เพราะในกรณีที่ปรากฏการณ์ทางวิญญาณเกิดจากฝีมือมนุษย์ จะมีการตอบสนองต่อกล้องอย่างไม่เป็นธรรมชาติ  ในขณะที่กล้องที่เราซ่อนไว้จะจับพฤติกรรมได้ทั้งหมด"ดาวจดคำอธิบายของภูลงในสมุด

"ส่วนไมโครโฟน เธอน่าจะรู้ว่าเอาไว้จับสัญญาณเสียง ทั้งที่มนุษย์ได้ยินและไม่ได้ยิน เครื่องวัดอุณหภูมิ เอาไว้วัดความเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิจากสมมติฐานที่ว่าการปรากฏตัวของวิญญาณทำให้อุณหภูมิลดลง"

"แล้วจากนี้จะต้องทำยังไงเหรอ"ดาวถาม

"วันนี้ก็ไม่มีอะไรมากหรอก เปิดอุปกรณ์ทั้งหมด ให้คุณแก้มเค้าใช้ชีวิตประจำวันในวันนี้ แล้วพรุ่งนี้เรามาดูกันว่าเกิดอะไรขึ้น" ภูตอบพลางเก็บชองและรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ

"แล้วมันจะจับผีได้จริงๆเหรอ"ดาวยังคงสงสัย

"ได้หรือไม่เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็รู้"
......................................................

คำผิดทักมาได้ครับจะแก้เรื่อยๆถ้ามีคนอ่านจะมาต่อให้

ตอน1-1 http://ppantip.com/topic/34830541

ตอน1-2 http://ppantip.com/topic/34839276

ตอน1-3 http://ppantip.com/topic/34847169

ตอน1-4 http://ppantip.com/topic/34854680

ตอนต่อไปครับ http://ppantip.com/topic/34870989