ถนนเป็นที่สาธารณะ ไม่ใช่เฉพาะของศาสนาใดศาสนาหนึ่ง แต่เป็นของส่วนรวม การทำความดี ทำบุญ ไม่ควรทำความเดือดร้อนเบียดเบียนผู้อื่น
ความยิ่งใหญ่ของพุทธศาสนาไม่ได้ดูที่จำนวนพระ หรือจำนวนคนมาใส่บาตร แต่ดูที่ความสำรวม สันโดษ มักน้อย พระประพฤติตนอยู่ในพระธรรมวินัย อุบาสก อุบาสิกา มีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง ฟังธรรม ศึกษาธรรม
แม้ใส่บาตรพระผู้ทรงศีลเพียงรูปเดียว อานิสงค์ก็มากมายแล้วค่ะ

มีความเห็นหนึ่งบอกว่า "ตักบาตรคณะสงฆ์เป็นสังฆทาน"  สังฆทานไม่ได้หมายความว่าต้องใส่บาตรพระเป็นหมู่คณะ แต่หมายถึงจิตของผู้ให้ไม่ได้เจาะจงว่าเป็นภิกษุรูปใดรูปหนึ่ง แต่มุ่งถวายให้พระอริยสงฆ์ พระโสดาบัน พระสกทาคามี พระอนาคามี และพระอรหันต์ เป็นสำคัญค่ะ

คนใส่บาตรมากมาย แต่จะมีสักกี่คนที่รู้จักพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า รู้จักพระธรรมที่พระองค์ทรงตรัสรู้  พุทธบริษัท ๔ ควรตระหนักถึงสิ่งที่พระพุทธองค์ทรงสอนมากกว่า   การที่เรามุ่งเน้นแต่ทาน ไม่ใส่ใจ ไม่ศึกษาพระธรรม ก็อาจจะถูกชักชวนให้มีความเห็นผิด เข้าใจผิดได้