มาจะกล่าว บทกลอน ในตอนช้ำ
ถูกกระหน่ำ ซ้ำซ้ำ ช้ำเหลือหลาย
ฝันที่เคย ลุ้นสามแชมป์ เริ่มมลาย
แล้วสุดท้าย เราก็มา ดราม่ากัน
.
ความผิดหวัง สมควรถูก ระบายออก
แต่ควรบอก กล่าวกันมา อย่างสร้างสรรค์
คิดวิเคราะห์ แยกแยะ แล้วคุยกัน
อย่าห้ำหั่น ด้วยอารมณ์ ที่รุนแรง
.
ผมเสียดาย มากมาย ในเกมนี้
โอกาสดี ดันมาพัง ดังฟ้าแกล้ง
นักเตะเรา พลาดมากมาย หลายตำแหน่ง
แมนยูแมร่ง ชัวร์กว่าเรา เท่านั้นเอง
.
ทั้งที่เอา เยาวชน ลงมาสู้
แต่อู้หู เด็กเขาเล่น เด่นชิบเป๋ง
เป็นฝ่ายเรา ซะอย่างงั้น เล่นโคตรเกร็ง
กองเชียร์เซง กองแช่งหยาม ตามสะใจ
.
สิ่งที่พลาด ในเกมนี้ คือโดนก่อน
ไอ้ละอ่อน แรชฟอร์ด มาจากไหน
เปิดโอกาส ให้เขาได้ ง่ายเกินไป
ตามไม่ได้ ไล่ไม่ทัน พากันปลง
.
พลาดปีนี้ โอกาสดี มีไม่บ่อย
คงต้องคอย ลอยคอชู อยู่อย่างหงส์
แต่สุดท้าย แสงสว่าง ปลายอุโมงค์
ยังไม่ดับ มอดลง จงสู้ไป
.
จบบทกลอน วิเคราะห์เกม ไว้แค่นี้
ขอน้องพี่ แฟนปืน จงหลับไหล
สิ่งใดที่ เจ็บช้ำ จงทำใจ
เริ่มวันใหม่ เริ่มเกมใหม่ ค่อยว่ากัน
.